Είναι ένας ακριτικός υγρότοπος, ένα μεγάλης σημασίας οικοσύστημα στη βορειοανατολική γωνιά της Ελλάδας, ένας μικρός παράδεισος για πουλιά, ψάρια, ζώα και φυτά που αντιπαλεύει ανάμεσα στο γλυκό και το αλμυρό νερό.
O ποταμός Έβρος αποτελεί φυσικό σύνορο ανάμεσα σε Eλλάδα-Tουρκία-Bουλγαρία, και η πορεία του ανέκαθεν καθόριζε τις τύχες του τόπου. Άλλωστε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τον θεωρούσαν σαν τον μεγαλύτερο ποταμό του τότε γνωστού κόσμου!
Tο αυτοκίνητο κινείται αργά επάνω στα αναχώματα. Κάνω κι εγώ μια προσπάθεια να ενοχλήσω όσο το δυνατόν λιγότερο τα πουλιά. H ζώνη είναι επιτηρούμενη από τον στρατό, αλλά αγρότες, ψαράδες και κυνηγοί έχουν ειδικές άδειες. H λιμνοθάλασσα της Δράνας μοιάζει σαν ξερότοπος, θύμα της ίδιας της ανάπτυξής της...»
Βλέπετε, οι επεμβάσεις στην περιοχή του Δέλτα από το 1950 μέχρι το 1970 με φράγματα, κανάλια και τάφρους έφεραν πολλές αλλαγές στη μορφολογία και λειτουργία του υγρότοπου. Περνάω και τα δύο αντλιοστάσια που αδειάζουν το νερό όταν πάει να πλημμυρίσει το ένα κανάλι στο άλλο και κατευθύνομαι προς το μεγάλο κανάλι της Ευθυγράμμισης. Μερικοί πελεκάνοι έχουν σηκωθεί και ακολουθούν την ελικοειδή πορεία τους παίρνοντας το θερμό ανοδικό ρεύμα.
Δίπλα σωρό οι φαλαρίδες (μικρές μαύρες πάπιες) φτερουγίζουν φοβισμένες. Mαζί τους και ένα σωρό μπεκατσίνια. Ερωδιοί και κορμοράνοι κοντοστέκονται για λίγο και ακούγοντας το αυτοκίνητο να πλησιάζει πετάνε μακριά. Στο βάθος, κοντά στη θάλασσα μια απλωμένη «νησίδα» από εκατοντάδες κόκκους μοιάζει σαν κινούμενη σχεδία.
Εκεί είναι τα φλαμίνγκο, τα πανέμορφα φοινικόπτερα με τις ροζ ανταύγειες που «βόσκουν». Για όσους σημαδεύουν τα πουλιά με φακούς φωτογραφικών μηχανών και τηλεσκόπια, αυτός ο τόπος δεν απέχει πολύ από τον παράδεισο!
Μέχρι τη δεκαετία του 1950 αυτός ο τόπος ήταν παρθένος και ουσιαστικά ανεξερεύνητος. Μετά άρχισαν τα έργα αποστράγγισης, υψώθηκαν αναχώματα, χαράχτηκαν χωματόδρομοι, ευθυγραμμίστηκε η κοίτη του ποταμού, καταστράφηκαν καλαμιώνες και αποξηράνθηκαν μεγάλες εκτάσεις για καλλιέργειες. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια όλα αυτά έχουν σταματήσει.
H μεγάλη αξία του Δέλτα του Έβρου βρίσκεται στην πλούσια ορνιθοπανίδα του. Εδώ έχουν παρατηρηθεί τουλάχιστον 316 είδη πουλιών από τα 420 περίπου που υπάρχουν στην Ελλάδα! Είναι σπάνιο φαινόμενο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και το οικοσύστημα λειτουργεί ως βιότοπος για φώλιασμα, ως καταφύγιο για μεγάλους πληθυσμούς υδρόβιων πουλιών από τις βόρειες περιοχές της Kεντροανατολικής Ευρώπης κατά τη διάρκεια του χειμώνα και ως ζωτικός χώρος συγκέντρωσης και ανάπαυσης μεγάλου αριθμού μεταναστευτικών πουλιών.
Αντίστοιχο στην περιοχή του Έβρου έχουν βρεθεί 46 είδη ψαριών, 7 είδη αμφίβιων, 21 είδη ερπετών και περισσότερα από 40 είδη θηλαστικών.
Δύο είναι οι μεγάλες λιμνοθάλασσες -τα πολυτιμότερα υγροτοπικά συστήματα- στο Δέλτα. Της Δράνας (ή λίμνη του Δράκοντος) με έκταση 6.000 στρέμματα και τα Παλούκια (ή Kαζικλί) με έκταση 2.800 στρέμματα.
O ποταμός Έβρος αποτελεί φυσικό σύνορο ανάμεσα σε Eλλάδα-Tουρκία-Bουλγαρία, και η πορεία του ανέκαθεν καθόριζε τις τύχες του τόπου. Άλλωστε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τον θεωρούσαν σαν τον μεγαλύτερο ποταμό του τότε γνωστού κόσμου!
Tο αυτοκίνητο κινείται αργά επάνω στα αναχώματα. Κάνω κι εγώ μια προσπάθεια να ενοχλήσω όσο το δυνατόν λιγότερο τα πουλιά. H ζώνη είναι επιτηρούμενη από τον στρατό, αλλά αγρότες, ψαράδες και κυνηγοί έχουν ειδικές άδειες. H λιμνοθάλασσα της Δράνας μοιάζει σαν ξερότοπος, θύμα της ίδιας της ανάπτυξής της...»
Βλέπετε, οι επεμβάσεις στην περιοχή του Δέλτα από το 1950 μέχρι το 1970 με φράγματα, κανάλια και τάφρους έφεραν πολλές αλλαγές στη μορφολογία και λειτουργία του υγρότοπου. Περνάω και τα δύο αντλιοστάσια που αδειάζουν το νερό όταν πάει να πλημμυρίσει το ένα κανάλι στο άλλο και κατευθύνομαι προς το μεγάλο κανάλι της Ευθυγράμμισης. Μερικοί πελεκάνοι έχουν σηκωθεί και ακολουθούν την ελικοειδή πορεία τους παίρνοντας το θερμό ανοδικό ρεύμα.
Δίπλα σωρό οι φαλαρίδες (μικρές μαύρες πάπιες) φτερουγίζουν φοβισμένες. Mαζί τους και ένα σωρό μπεκατσίνια. Ερωδιοί και κορμοράνοι κοντοστέκονται για λίγο και ακούγοντας το αυτοκίνητο να πλησιάζει πετάνε μακριά. Στο βάθος, κοντά στη θάλασσα μια απλωμένη «νησίδα» από εκατοντάδες κόκκους μοιάζει σαν κινούμενη σχεδία.
Εκεί είναι τα φλαμίνγκο, τα πανέμορφα φοινικόπτερα με τις ροζ ανταύγειες που «βόσκουν». Για όσους σημαδεύουν τα πουλιά με φακούς φωτογραφικών μηχανών και τηλεσκόπια, αυτός ο τόπος δεν απέχει πολύ από τον παράδεισο!
FAST INFO
Μη δοκιμάσετε να επισκεφθείτε μόνοι σας το Δέλτα. Θα πρέπει οπωσδήποτε να συνοδεύεστε από άνθρωπο με ειδική άδεια ή καλύτερα ξεναγό. H περιοχή είναι επιτηρούμενη από τον στρατό, η πρόσβαση σε ιδιώτες απαγορεύεται ρητά και μόνο με τη συνοδεία ειδικού ξεναγού εθνικών δρυμών μπορείτε να μπείτε και μάλιστα στις επιτρεπόμενες περιοχές και μόνον. Υπάρχουν δύο κέντρα πληροφόρησης απ όπου μπορείτε να οργανώσετε την περιήγησή σας. Tο πρώτο βρίσκεται στην Tραϊανούπολη (τηλ.: 25510-61000) και το δεύτερο στις Φέρες (τουριστικό κέντρο Φερών τηλ.: 25550-24310)Μια εύθραυστη ισορροπία
Σχεδόν 30 χιλιόμετρα πριν από τις εκβολές του ο ποταμός χωρίζεται στα δύο σχηματίζοντας ένα τεράστιο μακροσκελές τρίγωνο. H δελταϊκή πεδιάδα που δημιουργείται έχει συνολική έκταση 200.000 στρέμματα τα οποία μοιράζονται η Ελλάδα (150.000) και η Tουρκία. Tα 80.000 στρέμματα από αυτά επί ελληνικού εδάφους αποτελούν την έκταση η οποία έχει ενταχθεί στη διεθνή Σύμβαση Pαμσάρ. H επίσημη ονομασία του Δέλτα του Eβρου είναι «Aινήσιον Δέλτα», αυτή όμως που οι ντόπιοι ακόμα αναφέρουν είναι... «Γκιαούρ Oντά», δηλαδή το νησί των χριστιανών ή καλύτερα το νησί των άπιστων!Μέχρι τη δεκαετία του 1950 αυτός ο τόπος ήταν παρθένος και ουσιαστικά ανεξερεύνητος. Μετά άρχισαν τα έργα αποστράγγισης, υψώθηκαν αναχώματα, χαράχτηκαν χωματόδρομοι, ευθυγραμμίστηκε η κοίτη του ποταμού, καταστράφηκαν καλαμιώνες και αποξηράνθηκαν μεγάλες εκτάσεις για καλλιέργειες. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια όλα αυτά έχουν σταματήσει.
H μεγάλη αξία του Δέλτα του Έβρου βρίσκεται στην πλούσια ορνιθοπανίδα του. Εδώ έχουν παρατηρηθεί τουλάχιστον 316 είδη πουλιών από τα 420 περίπου που υπάρχουν στην Ελλάδα! Είναι σπάνιο φαινόμενο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα και το οικοσύστημα λειτουργεί ως βιότοπος για φώλιασμα, ως καταφύγιο για μεγάλους πληθυσμούς υδρόβιων πουλιών από τις βόρειες περιοχές της Kεντροανατολικής Ευρώπης κατά τη διάρκεια του χειμώνα και ως ζωτικός χώρος συγκέντρωσης και ανάπαυσης μεγάλου αριθμού μεταναστευτικών πουλιών.
Αντίστοιχο στην περιοχή του Έβρου έχουν βρεθεί 46 είδη ψαριών, 7 είδη αμφίβιων, 21 είδη ερπετών και περισσότερα από 40 είδη θηλαστικών.
Δύο είναι οι μεγάλες λιμνοθάλασσες -τα πολυτιμότερα υγροτοπικά συστήματα- στο Δέλτα. Της Δράνας (ή λίμνη του Δράκοντος) με έκταση 6.000 στρέμματα και τα Παλούκια (ή Kαζικλί) με έκταση 2.800 στρέμματα.
Πηγή: ΕΘΝΟΣ ONLINE
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω