Τα κυβερνών κόμμα αρχίζει να µπαίνει στις µεγάλες φουρτούνες, µε τις οποίες, υποχρεωτικά θα βρεθεί αντιμέτωπο. Ήδη εφτά στελέχη της ΠΑΣΚΕ, µια Επιτροπή Πρωτοβουλίας από τους Δ. Τσιχλάκη (ΠΟΕΟΤΑ), Τ. Τσιντώνη (ΥΠ.ΠΟ), Δ. Νικάκη (Εμποροϋπάλληλοι), Δ. Βουλή (ΕΚΑΒ), Κ. Λυµπέρη (ΕΤΕ/ΔΕΗ) και Γ. Κακλαµάνη (ΟΚΑΝΑ), µε κείμενο τους απορρίπτουν τα «αντεργατικά και αντιασφαλιστικά µέτρα», κατακρίνουν την «επαίσχυντη συµφωνία µε Ε.Ε. και ΔΝΤ» και καταδικάζουν τον «κρυφό, παραπλανητικό και αντιδημοκρατικό τρόπο µε τον οποίο η κυβέρνηση σύναψε αυτή τη συμφωνία»,
Ζητούν δε, την αποπομπή των υπουργών Οικονομικών, Οικονομίας και Εργασίας όπως και τη διεξαγωγή εκτάκτου συνεδρίου της ΠΑΣΚΕ, για να αποφασίσουν τα µέλη της παράταξης τις δικές τους θέσεις απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Ζητούν επίσης, τη διεξαγωγή εκτάκτου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, για “Να αλλάξει η πολιτική του κόμματος και της κυβέρνησης και να αντικατασταθεί η σημερινή ηγεσία”.
Με αυτή την κίνηση, η οποία έχει σαφές πολιτικό πρόσηµο, αρχίζει να ξηλώνεται το νήμα της τακτικής της κυβέρνησης, µιας τακτικής στον δικό της κόσμο πρωτίστως, ώστε να προλειανθεί το έδαφος για την καταιγιστική εφαρμογή των µέτρων πρώτα απ’ όλα στο εργασιακό και το ασφαλιστικό, µετά την ολοκλήρωση της θεσµοθέτησής τους µέσα στο καλοκαίρι...»
Στην παρούσα φάση, το κύριο βάρος του κυβερνητικού σχεδιασμού ήταν να περάσουν µε (έστω και οριακά) έλεγχόμενες κοινωνικές αντιδράσεις τα εξωφρενικά µέτρα που απαιτεί η τρόικα για το εργασιακό και το ασφαλιστικό. Και να φθάσουν προς το τέλος του καλοκαιριού, όπου εκεί πλέον θα γίνουν οι κομβικές εκτιμήσεις, αφενός για την έκταση που θα έχουν τα νέα πρόσθετα µέτρα που θα χρειαστεί να ληφθούν και αφετέρου, για τη δυνατότητα να ληφθούν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή αν θα πρέπει να γίνει είτε µια αµφίπλευρη διεύρυνση, είτε µια ακόμη ευρύτερη ανακατάταξη στο πλαίσιο της νέας καθεστωτικής φάσης στην οποία έχουμε µπει.
Φαίνεται όμως, ότι αυτός ο σχεδιασμός µπαίνει σε δοκιμασία πολύ νωρίτερα απ’ όσο εκτιμούσαν οι επιτελείς. Διότι, παρόλο που θα µπορούσε να κρίνει κανείς ως µεµονωµένη την κίνηση των εφτά Πασκιτών συνδικαλιστών, ουδείς γνωρίζει τι δυνάμεις θα απελευθερώσει. Αφού δεν µένουν στη διαµαρτυρία παρά καλούν τα µέλη της ΠΑΣΚΕ σε κάθε εργατικό χώρο να ταχθούν υπέρ του ψηφίσματος και να πρωτοστατήσουν στη δηµιουργία µιας μαζικής αριστερής σοσιαλιστικής πτέρυγας στην ΠΑΣΚΕ και στο Κόμμα.
Αν µάλιστα, συνδυαστεί αυτή η εξέλιξη µε µια έκτακτη, πολύ αρνητική οικονομική τροπή, ακόμη και µέσα στο καλοκαίρι κάτι που δεν µπορεί να αποκλειστεί, δεν είναι καθόλου απίθανο να σημειωθούν καταιγιστικές πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις.
του Χρήστου Καραμάνου
Ζητούν δε, την αποπομπή των υπουργών Οικονομικών, Οικονομίας και Εργασίας όπως και τη διεξαγωγή εκτάκτου συνεδρίου της ΠΑΣΚΕ, για να αποφασίσουν τα µέλη της παράταξης τις δικές τους θέσεις απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Ζητούν επίσης, τη διεξαγωγή εκτάκτου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, για “Να αλλάξει η πολιτική του κόμματος και της κυβέρνησης και να αντικατασταθεί η σημερινή ηγεσία”.
Με αυτή την κίνηση, η οποία έχει σαφές πολιτικό πρόσηµο, αρχίζει να ξηλώνεται το νήμα της τακτικής της κυβέρνησης, µιας τακτικής στον δικό της κόσμο πρωτίστως, ώστε να προλειανθεί το έδαφος για την καταιγιστική εφαρμογή των µέτρων πρώτα απ’ όλα στο εργασιακό και το ασφαλιστικό, µετά την ολοκλήρωση της θεσµοθέτησής τους µέσα στο καλοκαίρι...»
Στην παρούσα φάση, το κύριο βάρος του κυβερνητικού σχεδιασμού ήταν να περάσουν µε (έστω και οριακά) έλεγχόμενες κοινωνικές αντιδράσεις τα εξωφρενικά µέτρα που απαιτεί η τρόικα για το εργασιακό και το ασφαλιστικό. Και να φθάσουν προς το τέλος του καλοκαιριού, όπου εκεί πλέον θα γίνουν οι κομβικές εκτιμήσεις, αφενός για την έκταση που θα έχουν τα νέα πρόσθετα µέτρα που θα χρειαστεί να ληφθούν και αφετέρου, για τη δυνατότητα να ληφθούν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή αν θα πρέπει να γίνει είτε µια αµφίπλευρη διεύρυνση, είτε µια ακόμη ευρύτερη ανακατάταξη στο πλαίσιο της νέας καθεστωτικής φάσης στην οποία έχουμε µπει.
Φαίνεται όμως, ότι αυτός ο σχεδιασμός µπαίνει σε δοκιμασία πολύ νωρίτερα απ’ όσο εκτιμούσαν οι επιτελείς. Διότι, παρόλο που θα µπορούσε να κρίνει κανείς ως µεµονωµένη την κίνηση των εφτά Πασκιτών συνδικαλιστών, ουδείς γνωρίζει τι δυνάμεις θα απελευθερώσει. Αφού δεν µένουν στη διαµαρτυρία παρά καλούν τα µέλη της ΠΑΣΚΕ σε κάθε εργατικό χώρο να ταχθούν υπέρ του ψηφίσματος και να πρωτοστατήσουν στη δηµιουργία µιας μαζικής αριστερής σοσιαλιστικής πτέρυγας στην ΠΑΣΚΕ και στο Κόμμα.
Αν µάλιστα, συνδυαστεί αυτή η εξέλιξη µε µια έκτακτη, πολύ αρνητική οικονομική τροπή, ακόμη και µέσα στο καλοκαίρι κάτι που δεν µπορεί να αποκλειστεί, δεν είναι καθόλου απίθανο να σημειωθούν καταιγιστικές πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις.
του Χρήστου Καραμάνου
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω