Νερό-δηλητήριο στον βόρειο Έβρο

Τοξικά βαρέα μέταλλα σε πόσιμο νερό, ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα, σε συγκεντρώσεις που υπερβαίνουν κατά πολύ τα ανώτατα επιτρεπτά όρια που έχει θέσει η Ε.Ε. ή σε τιμές δυνητικά επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία, ανιχνεύονται σε πολλές περιοχές της χώρας.
Έρευνα που διενήργησε διεπιστημονική επιτροπή από το Γεωπονικό και το Πανεπιστήμιο Αθηνών για λογαριασμό του ΕΦΕΤ και παραδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 2009 στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, φέρνει στο φως αποκαλυπτικά ευρήματα.

Τα ευρήματα στην Θράκη:
Σίδηρος και μαγγάνιο σε υψηλές συγκεντρώσεις -κατά περίπτωση πάνω από τα όρια- βρέθηκε στο νερό του νομού Έβρου.
Κοκτέιλ βαρέων μετάλλων, νικέλιο, ολικό χρώμιο, μόλυβδος και αρσενικό, σε τιμές που κυμαίνονται εντός ορίων, ανιχνεύθηκε στα πόσιμα ύδατα Ορεστιάδας, Νέας Βύσσας και περιοχών κοντά στον Άρδα.
Στην Ορεστιάδα το αρσενικό κυμαίνεται από 6,03 μg/l έως 9,69 μg/l. Αν και οι τιμές δεν ξεπερνούν τις παραμετρικές (10 μg/l) χαρακτηρίζονται υψηλές.
Έντονη είναι η τοξικότητα σε υπόγεια ύδατα της Ορεστιάδας, της Κομοτηνής, της Ξάνθης όπου ανιχνεύεται κοκτέιλ μεταλλικών ιχνοστοιχείων.

Όσον αφορά τους ποταμούς, τα αναμενόμενα «πρωτεία» στη ρύπανση κατέχει ο Ασωπός, καθώς όλα τα μεταλλικά ιχνοστοιχεία υπερβαίνουν τα όρια. Ο Πηνειός παρουσιάζει υψηλές συγκεντρώσεις σε νικέλιο και χρώμιο. Ο Έβρος εμφανίζει τη μεγαλύτερη τιμή όσον αφορά τον υδράργυρο.

Οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι σε περιοχές με έντονη ρύπανση, τα παραγόμενα τρόφιμα είναι σαφώς πιο επιβαρυμένα σε βαρέα μέταλλα. Εστιάζουν την προσοχή τους σε βολβούς (καρότα, πατάτες, κρεμμύδια) αλλά και φυλλώδη λαχανικά (λάχανο, μαρούλι, σπανάκι).

Πηγή: Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ