Έναν καλά κρυμμένο θησαυρό με τεράστιες ζώνες διαμαντιών «φιλοξενούν» στα έγκατά τους τα βουνά της βόρειας Ελλάδας! Αυτό προκύπτει από έρευνες επιστημονικών ομάδων, οι οποίες έχουν εντοπίσει τα πολύτιμα πετρώματα σε ορεινούς όγκους των νομών Θεσσαλονίκης και Κιλκίς στην Κεντρική Μακεδονία αλλά και σε μια στενή ζώνη εκατό και πλέον χιλιομέτρων που εκτείνεται από το Κάτω Νευροκόπι της Δράμας έως την ακριτική περιοχή Σιδηρούς του νομού Έβρου.
Σύμφωνα με όσα δηλώνει στην «Espresso» ο επίκουρος καθηγητής του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Κωστόπουλος, οι αδαμαντοφόρες ζώνες της βόρειας Ελλάδας ενδέχεται να είναι μεγαλύτερες ακόμη και από αυτή του Κοκτσετάφ του Καζακστάν, που είναι η καλύτερα μελετημένη και τεκμηριωμένη ζώνη διαμαντιών στον κόσμο! ...»
Ο κ. Κωστόπουλος τονίζει πως δεν πρόκειται για διαμάντια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πολύτιμοι λίθοι, ωστόσο όπως αναφέρει είναι κρίμα να μένουν ανεκμετάλλευτα, αφού θα μπορούσαν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν σε πληθώρα βιομηχανικών και ηλεκτρονικών εφαρμογών.
«Τα διαμάντια που έχω εντοπίσει είναι μικρά, αφού τα μεγέθη τους κυμαίνονται από δύο μέχρι τριακόσια χιλιοστά του χιλιοστού. Για να καταλάβετε τον όγκο τους, απλά θα σας πω ότι τα μεν πρώτα είναι ορατά μόνο με μικροσκόπιο, ενώ τα μεγαλύτερα διακρίνονται ακόμη και με γυμνό μάτι» δηλώνει ο ίδιος και σπεύδει να διευκρινίσει: «Μέχρι στιγμής δεν έχω ανακαλύψει διαμάντια που να έχουν ποιότητα πολύτιμου λίθου. Ίσως βέβαια στην ευρύτερη περιοχή να υπάρχουν και κάποια που είναι καλύτερης ποιότητας από αυτά που έχουμε ήδη εντοπίσει. Δεν μπορώ να αποκλείσω ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος καθώς, αν υπήρχαν, πιστεύω πως θα τα είχαμε βρει».
Αναφορικά με την αξία των διαμαντιών της βόρειας Ελλάδας ο καθηγητής δηλώνει πως είναι ανάλογη με αυτή των διαμαντιών του Καζακστάν, όπου πριν από χρόνια έγιναν μεγάλες γεωτρήσεις και πιστοποιήθηκαν τα αποθέματα.
Ο ίδιος μάς λέει: «Στα μεγάλα προσόντα του διαμαντιού, που το καθιστούν ως ένα από τα χρησιμότερα ορυκτά με εκπληκτικές ιδιότητες, είναι ο ομοιοπολικός δεσμός, η διαύγεια, η υπερβολική σκληρότητα, η υψηλή θερμική αγωγιμότητα και η ηλεκτρική αντίσταση. Τα διαμάντια της βόρειας Ελλάδας δεν είναι κατάλληλα για μονόπετρα, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βιομηχανικές εφαρμογές, όπως τρυπάνια, τροχούς κοπής, λειαντικά, τριβείς υψηλής απόδοσης και αμόνια για πειράματα υψηλών πιέσεων στο εργαστήριο. Επίσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ηλεκτρονικές εφαρμογές, όπως μικροτσίπ και απορροφητές θερμότητας. Ομως, για να γίνουν όλα αυτά πρέπει πρώτα να προχωρήσουμε σε πιστοποίηση των αποθεμάτων, που σημαίνει ότι χρειάζονται χρήματα, μια καλή ερευνητική ομάδα και χρόνος».
Σύμφωνα με όσα δηλώνει ο κ. Κωστόπουλος, που πρώτος ανακάλυψε διαμάντια στη Χαλκιδική το 1999, οι μελέτες τέτοιου είδους απαιτούν σημαντικά ακριβό εργαστηριακό εξοπλισμό αλλά και υποδομή. Ο ίδιος μάς λέει πως η ανακάλυψη διαμαντιών στον ελληνικό χώρο προσέλκυσε προτάσεις επιστημονικής συνεργασίας με φημισμένα ιδρύματα του εξωτερικού από τη Γερμανία, τη Γαλλία αλλά και την Ελβετία.
«Τα ποσά που δίνονται στα ελληνικά πανεπιστήμια για να καλυφθούν οι ερευνητικές ανάγκες είναι αστεία και δεν επαρκούν ούτε για τα καύσιμα και τα έξοδα διαμονής. Το πρόβλημα αυτό είναι μεγάλο και γνωστό, αλλά για να καταλάβετε τι εννοώ, απλά θα σας ενημερώσω πως για τις έρευνές μου παίρνω 1.200 ευρώ για δύο χρόνια. Την ίδια στιγμή ένας φοιτητής που έρχεται στην Ελλάδα από την Ελβετία, την Αγγλία ή τη Γαλλία για να χαρτογραφήσει για το διδακτορικό του παίρνει 1.200 ευρώ μηνιαίως! Επομένως, για τη συνέχιση παρόμοιων μελετών που τοποθετούν τη χώρα μας στο κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, τόσο στον επιστημονικό όσο και στον κοιτασματολογικό χώρο, η συμβολή της πολιτείας είναι απαραίτητη».
Πηγή: Espresso
Σύμφωνα με όσα δηλώνει στην «Espresso» ο επίκουρος καθηγητής του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Κωστόπουλος, οι αδαμαντοφόρες ζώνες της βόρειας Ελλάδας ενδέχεται να είναι μεγαλύτερες ακόμη και από αυτή του Κοκτσετάφ του Καζακστάν, που είναι η καλύτερα μελετημένη και τεκμηριωμένη ζώνη διαμαντιών στον κόσμο! ...»
Ο κ. Κωστόπουλος τονίζει πως δεν πρόκειται για διαμάντια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πολύτιμοι λίθοι, ωστόσο όπως αναφέρει είναι κρίμα να μένουν ανεκμετάλλευτα, αφού θα μπορούσαν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν σε πληθώρα βιομηχανικών και ηλεκτρονικών εφαρμογών.
«Τα διαμάντια που έχω εντοπίσει είναι μικρά, αφού τα μεγέθη τους κυμαίνονται από δύο μέχρι τριακόσια χιλιοστά του χιλιοστού. Για να καταλάβετε τον όγκο τους, απλά θα σας πω ότι τα μεν πρώτα είναι ορατά μόνο με μικροσκόπιο, ενώ τα μεγαλύτερα διακρίνονται ακόμη και με γυμνό μάτι» δηλώνει ο ίδιος και σπεύδει να διευκρινίσει: «Μέχρι στιγμής δεν έχω ανακαλύψει διαμάντια που να έχουν ποιότητα πολύτιμου λίθου. Ίσως βέβαια στην ευρύτερη περιοχή να υπάρχουν και κάποια που είναι καλύτερης ποιότητας από αυτά που έχουμε ήδη εντοπίσει. Δεν μπορώ να αποκλείσω ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος καθώς, αν υπήρχαν, πιστεύω πως θα τα είχαμε βρει».
Αναφορικά με την αξία των διαμαντιών της βόρειας Ελλάδας ο καθηγητής δηλώνει πως είναι ανάλογη με αυτή των διαμαντιών του Καζακστάν, όπου πριν από χρόνια έγιναν μεγάλες γεωτρήσεις και πιστοποιήθηκαν τα αποθέματα.
Ο ίδιος μάς λέει: «Στα μεγάλα προσόντα του διαμαντιού, που το καθιστούν ως ένα από τα χρησιμότερα ορυκτά με εκπληκτικές ιδιότητες, είναι ο ομοιοπολικός δεσμός, η διαύγεια, η υπερβολική σκληρότητα, η υψηλή θερμική αγωγιμότητα και η ηλεκτρική αντίσταση. Τα διαμάντια της βόρειας Ελλάδας δεν είναι κατάλληλα για μονόπετρα, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βιομηχανικές εφαρμογές, όπως τρυπάνια, τροχούς κοπής, λειαντικά, τριβείς υψηλής απόδοσης και αμόνια για πειράματα υψηλών πιέσεων στο εργαστήριο. Επίσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ηλεκτρονικές εφαρμογές, όπως μικροτσίπ και απορροφητές θερμότητας. Ομως, για να γίνουν όλα αυτά πρέπει πρώτα να προχωρήσουμε σε πιστοποίηση των αποθεμάτων, που σημαίνει ότι χρειάζονται χρήματα, μια καλή ερευνητική ομάδα και χρόνος».
Σύμφωνα με όσα δηλώνει ο κ. Κωστόπουλος, που πρώτος ανακάλυψε διαμάντια στη Χαλκιδική το 1999, οι μελέτες τέτοιου είδους απαιτούν σημαντικά ακριβό εργαστηριακό εξοπλισμό αλλά και υποδομή. Ο ίδιος μάς λέει πως η ανακάλυψη διαμαντιών στον ελληνικό χώρο προσέλκυσε προτάσεις επιστημονικής συνεργασίας με φημισμένα ιδρύματα του εξωτερικού από τη Γερμανία, τη Γαλλία αλλά και την Ελβετία.
«Τα ποσά που δίνονται στα ελληνικά πανεπιστήμια για να καλυφθούν οι ερευνητικές ανάγκες είναι αστεία και δεν επαρκούν ούτε για τα καύσιμα και τα έξοδα διαμονής. Το πρόβλημα αυτό είναι μεγάλο και γνωστό, αλλά για να καταλάβετε τι εννοώ, απλά θα σας ενημερώσω πως για τις έρευνές μου παίρνω 1.200 ευρώ για δύο χρόνια. Την ίδια στιγμή ένας φοιτητής που έρχεται στην Ελλάδα από την Ελβετία, την Αγγλία ή τη Γαλλία για να χαρτογραφήσει για το διδακτορικό του παίρνει 1.200 ευρώ μηνιαίως! Επομένως, για τη συνέχιση παρόμοιων μελετών που τοποθετούν τη χώρα μας στο κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, τόσο στον επιστημονικό όσο και στον κοιτασματολογικό χώρο, η συμβολή της πολιτείας είναι απαραίτητη».
Πηγή: Espresso
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω