«Τα τρένα που φύγαν...»

Καταγγελία τακτικού επιβάτη της γραμμής Αθήνα – Αλεξανδρούπολη, με μυϊκή δυστροφία
Στην Αλεξανδρούπολη δεν υπάρχει ούτε δείγμα αναβατορίου

Δόσμου χέρι να πιαστώ/να πιαστώ να κρατηθώ:
Στην Ελλάδα του 2010, οι τρόποι εξυπηρέτησης των ΑμεΑ που χρησιμοποιούν τρένο θα αναμένετο αν μη τι άλλο να μην υπακούουν στον κλασσικό πονεμένο στίχο που με την υπέροχη φωνή της απέδωσε η Βίκυ Μοσχολιού. Δυστυχώς και επί του συγκεκριμένου θέματος η χώρα μας εξακολουθεί να επιμένει στα παρωχημένα πατροπαράδοτα...

Από τον Ιούλιο του 2008 το site του υπουργείου μεταφορών ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους ότι έχουν εξασφαλιστεί τριάντα αναβατόρια για την διευκόλυνση των ανθρώπων με αναπηρία που χρησιμοποιούν τα τρένα του ΟΣΕ. Σύμφωνα με το site, τα δύο αναβατόρια έχουν ήδη διατεθεί στον κεντρικό σταθμό Λαρίσης (υπενθύμιση : αναφερόμαστε σε ενημέρωση του 2008), ενώ τα υπόλοιπα προβλέπεται να διατεθούν άμεσα στους υπόλοιπους σταθμούς της χώρας. Τι σημαίνει “άμεσα” στην νεοελληνικήν; Την απάντηση μας δίνει η καταγγελία του τακτικού επιβάτη της γραμμής Αθήνα – Αλεξανδρούπολη, με μυϊκή δυστροφία Σωτήρη Δανικέλλη...»

Μαρτυρά λοιπόν ο κύριος Δανικέλλης: Στην Αλεξανδρούπολη δεν υπάρχει ούτε δείγμα αναβατορίου, η αποβίβασή μου γίνεται με την πατροπαράδοτη μέθοδο της άρσης “δόσμου χέρι να πιαστώ, να κρατηθώ”. Στην Αθήνα, στον σταθμό Λαρίσης υπάρχει ένα και μοναδικό αναβατόριο, πλην όμως επιστρέφοντας από Αλεξανδρούπολη δεν μου διατίθεται διότι οι Αλεξανδρουπολίτες υπάλληλοι δεν ενημερώνουν σχετικά τους της Αθήνας παρότι πάντοτε τους το ζητώ.
Ολίγον από νεοελληνική λούφα θυμίζουν τα παραπάνω, τα οποία δυστυχώς δεν είναι και τα μοναδικά. Σύμφωνα λοιπόν με τον Σ. Δανικέλλη, οι προδιαγραφές του αναβατορίου δεν εφαρμόζουν στα βαγόνια επιβίβασης των... συνηθισμένων επιβατών της ταχείας αμαξοστοιχίας του ΟΣΕ (Intercity), παρά μόνο στα βαγόνια των αποσκευών. Με απλά λόγια, όταν ο κύριος Δανικέλλης επιβιβάζεται στην ταχεία στον σταθμό Λαρίσης είναι... ένα με τις αποσκευές και υποχρεώνεται να διασχίσει όλον τον συρμό για να φτάσει στις θέσεις επιβατών.

Έχει και άλλα η καταγγελία και εξίσου αν όχι περισσότερο ενδιαφέροντα. Το ένα και μοναδικό προσβάσιμο στους ανθρώπους με αναπηρία βαγόνι που έχει πολυδιαφημίσει ο ΟΣΕ, σε ότι αφορά την γραμμή προς Αλεξανδρούπολη χρησιμοποιείται μόνο στο μεταμεσονύχτιο δρομολόγιο που φτάνει στον τελικό προορισμό του, μετά από ταξίδι δεκατριών ωρών. Τακτικός όπως προείπαμε επιβάτης της γραμμής ο Σ. Δανικέλλης, δικαιολογημένα αγανακτεί διότι “δεν φτάνει η ταλαιπωρία και οι ελλείψεις υποδομών, με υποχρεώνουν να ταξιδεύω και μεσ’ τη νύχτα χωρίς να έχω καμιά άλλη επιλογή”.

Αντίστοιχα με τα της γραμμής Αθήνα – Αλεξανδρούπολη μας καταμαρτυρούνται και για άλλες γραμμές του ΟΣΕ. Ειδικότερα για τον σταθμό της Θεσσαλονίκης, αναγνώστης με αναπηρία που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του, καταλογίζει προσβλητικές συμπεριφορές στους υπαλλήλους και αφήνει σαφέστατο υπονοούμενο για συνεχείς δολιοφθορές στο αναβατόριο προς αποθάρρυνση των ανθρώπων με αναπηρία να ταξιδεύουν! “Το αναβατόριο είναι διαρκώς παρατημένο πενήντα μέτρα από την αποβάθρα επιβίβασης, όταν τόλμησα να ρωτήσω γιατί μου συνέστησαν να μην χρησιμοποιώ το τρένο” μας λέει οργισμένος. Ο ίδιος άνθρωπος, συχνός επιβάτης των αμαξοστοιχιών του ΟΣΕ, μας δηλώνει με βεβαιότητα ότι “γραφεία εξυπηρέτησης ΑμεΑ και αναβατόρια εξυπηρέτησης των κινητικά αναπήρων, δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα στους περισσότερους σταθμούς της χώρας μας”.

Επιστρέφουμε στην επώνυμη καταγγελία, πόσο μάλλον όταν εντός των προσεχών ημερών θα κατατεθεί διευρυμένη με ακόμα περισσότερα στοιχεία από τα προαναφερθέντα, τόσο προς τον ΟΣΕ όσο και προς το υπουργείο μεταφορών. Ο στόχος της όπως μας εξηγεί ο Σ. Δανικέλλης, δεν έχει να κάνει με την λογική “καταγγελία για την καταγγελία”, όσο με το ότι “οι άνθρωποι με αναπηρία δικαιούμαστε να έχουμε ρεαλιστική εικόνα των προσφερόμενων ή όχι υποδομών πρόσβασης στα τρένα, δεν είναι ανεκτή η προβολή και διαφήμιση υποδομών ανύπαρκτων”.

Ο λόγος στον ΟΣΕ λοιπόν, προς διευκόλυνση δε και πιθανό εμπλουτισμό της επικείμενης απάντησής του στην καταγγελία Δανικέλλη ας μας επιτραπεί η παράθεση δυο απλών ερωτημάτων:

1) Πόσα από τα τριάντα υπεσχημένα το 2008 αναβατόρια χρησιμοποιούνται σήμερα και σε ποιους σταθμούς;

2) Στους σταθμούς που δεν υπάρχουν όπως της Αλεξανδρούπολης, προβλέπεται και πότε η διάθεσή τους;

Αναμένομεν απάντηση και σύντομα θα επανέλθουμε.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ