Αλεξανδρούπολη ανοχύρωτη πόλη;

του Ανδρέα Καφετζή

Αρχές Σεπτεμβρίου. Τα μπάνια του λαού τελειώνουν. Τα σχολεία αρχίζουν. Οι ετήσιες ρουτίνες επαναλαμβάνονται. Αυτό όμως που θα συμβεί για πρώτη φορά, αφετηριακά εννοούμε, είναι οι αυτοδιοικητικές εκλογές στον «Καλλικράτειο» Δήμο Αλεξανδρούπολης (μαζί με τις Φέρες και την Τραϊανούπολη) και στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ψηφίζουμε με εκλογικό μέτρο το 50+1, άρα θα χρειαστεί δεύτερη Κυριακή για τους δύο πρώτους αφού η Αλεξανδρούπολη είναι συνηθισμένη, τις τελευταίες δεκαετίες τουλάχιστον, σ' αυτήν τη διαδρομή.
Και ποια είναι η εικόνα στην πολιτική κονίστρα σήμερα; Τι γίνεται στα φανερά και τι στα κρυφά;
Για ν' αρχίσουμε από τα αριστερά, το Κ.Κ.Ε είναι ο μόνος φορέας που αποφάσισε ομόφωνα την κάθοδο του ίδιου υποψηφίου των προηγούμενων εκλογών, του συμπαθούς πανεπιστημιακού γιατρού που όλοι λένε ότι εάν απεκδυόταν τον κομματικό μανδύα θα είχε πολύ καλύτερη τύχη, θα μπορούσε να κοιτάξει ακόμη και τα ρετιρέ.

Στη δεξιά πλευρά «Σόδομα και Γόμορρα». Γνωστός υποψήφιος έλαβε το χρίσμα «εν κρυπτώ και παραβύστω». Κανείς δεν συνεδρίασε, καμιά τοπική οργάνωση δεν συνήλθε, ειμή μόνον ένα νυκτερινό τηλεφώνημα όρισε τον εκλεκτό του κόμματος εξ Αθηνών. Αυτόν που διερρήγνυε τα ιμάτιά του διακηρύσσοντας ότι θα ήταν ανεξάρτητος υποψήφιος και θα εξέφραζε όλους τους συμπολίτες του.
Οι άλλοι συνυποψήφιοι του ιδίου πολιτικού χώρου έμειναν άλαλοι. Ενώ ανέμεναν το χρίσμα από τον νέο αρχηγό του κόμματος, αφού τον είχαν υποστηρίξει πριν λίγους μήνες για να αναρριχηθεί στην ηγεσία, μια έξοχη ποδοσφαιρική ντρίπλα τους ανέτρεψε και τους δύο και ακόμη ψάχνονται για το μέλλον τους.

Και τι απομένει; Μα ο περίφημος ενδιάμεσος χώρος. Αυτό το εκλογικό σώμα που εξέλεγε τον δήμαρχο τα 24 από τα 35 χρόνια της αυτοδιοίκησης κατά τη μεταπολίτευση στην πατρίδα μας και που κάποιες φορές ευτύχησε να δει αυτοδιοικητικά σχήματα να κατεβαίνουν με ενωμένες δυνάμεις χωρίς αλαζονείες και εγωισμούς. Στον χώρο αυτό ακούγονται διάφορα επίσημα και ανεπίσημα.

Επίσημο είναι ότι θα ξανακατέβει ο νυν δήμαρχος με περίπου το ίδιο σχήμα συνεργατών μετά από οκτώ χρόνια διαχείρισης των κοινών και τέσσερα αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν είχε πρωτοκατέβει, αντάρτης ων, στις εκλογές του Δήμου.
Νομίζω ότι με όση καλή προαίρεση και να θέλει να δει κανείς την εκ νέου κάθοδο του νυν δημάρχου, το δικαιούται άλλωστε αφού είναι ο σημερινός δήμαρχος και δεν του έχουν προσάψει μεγάλες ατασθαλίες, δεν μπορεί να αγνοήσει ότι η ομάδα του έχει γεράσει και δεν έχει να προσφέρει τίποτε καινούριο. Οκτώ χρόνια είναι αρκετά για κάθε δημοτική αρχή, να αποδείξει τι μπορεί να κάνει. Το καμπανάκι εξάλλου είχε χτυπήσει από την προηγούμενη φορά, όταν η παράταξή του οριακά είχε βγει πρώτη, με ποσοστό 27%.
Εφόσον ο δήμαρχος ενδιαφέρεται για το μέλλον της Αλεξανδρούπολης θα πρέπει, κατά την άποψή μου, να παίξει τον ενοποιητικό εκείνο ρόλο που θα βοηθήσει τον ενδιάμεσο χώρο να εκφραστεί ενιαία ώστε και ο ίδιος να καταγραφεί θετικά στο αλμανάκ της ιστορίας της πόλης μας.

Μπορεί κανείς να υπηρετεί τα κοινά και από ένα δεύτερο ή δέκατο ρόλο όταν το ζητούμενο είναι να ανθίζει η πόλη και να υπάρχει μια αισιόδοξη προοπτική για τα δύσκολα χρόνια που διανύουμε. Διαφορετικά, πολιτική είναι η δικαίωση του εγώ και όχι του εμείς. Πόσο σπουδαίο θα ήταν να υπήρχε αυτή η συσπείρωση και να έβγαινε αυτός ο χώρος από την πρώτη Κυριακή με μεγάλο πλειοψηφικό ποσοστό. Αυτά συνέβαιναν παλιά στην Ξάνθη του Αμοιρίδη και την Κομοτηνή του Παπαδριέλη όταν με ποσοστά 60-70% κέρδιζαν τις εκλογές και έβαζαν τα θεμέλια για να αλλάξουν τις πόλεις τους.

Τα ανεπίσημα αυτού του χώρου είναι ότι το κυβερνών κόμμα δεν στηρίζει τον νυν δήμαρχο. Λέγεται ότι θα στηρίξει έναν εκ της τριανδρίας που σκόπευε να κατέβει ενωμένη, προκάλεσε δημοσκόπηση για το ποιος θα ηγούνταν της παράταξης, μετά χάσαμε τα ίχνη τους πέσαμε και στις διακοπές του Αυγούστου και τέλος. Όλοι περιμένουν τώρα τον πρωθυπουργό που στις 5 Σεπτεμβρίου θα ανακοινώσει τους υποψήφιους περιφερειάρχες και τους δημάρχους που απομένουν.

Στον χώρο αυτό κινείται και η παλιά δημοτική παράταξη της «Κοινωνίας των Πολιτών». Μεγάλα όνειρα, μικρά αποτελέσματα. Θα εξακολουθήσει έτσι ή θα βρει δρόμο προς το όραμα της ενοποίησης και της πραγματικής συσπείρωσης;