Και οι νυχτερίδες έχουν τους θαυμαστές τους. Ειδικά όταν οι θαυμαστές αυτοί είναι και ειδικοί επιστήμονες που μελετούν την συμπεριφορά τους, τότε το πράγμα αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Η Έλενα Παπαδάκου είναι απόφοιτος του τμήματος Περιβάλλοντος του πανεπιστημίου Αιγαίου και ασχολείται στο μεταπτυχιακό της με τα συμπαθή γι ορισμένους και αποκρουστικά για κάποιους άλλους θηλαστικά του σκότους.
Το μεταπτυχιακό συνεχίστηκε με μια διδακτορική διατριβή στο πανεπιστήμιο Λίντς της Αγγλίας, για το οποίο μελετά τις νυχτερίδες στην περιοχή της Θράκης. Αυτό το διάστημα βρίσκεται στο εθνικό πάρκο Λευκίμης – Δαδιάς στον Έβρο αναζητώντας λεπτομέρειες για την μεσογειακή νυχτερίδα Myotis capaccini...»
Η επιστήμονας μαζί με άλλους φοιτητές ερευνητές πλησίασαν τις νυχτερίδες, τις φόρεσαν πομπούς και τις παρακολούθησαν για πολλές μέρες ώστε να δουν την συμπεριφορά τους.
Μέσα από την έρευνα, στο πλαίσιο του διδακτορικού της, έμαθε ότι αυτή η νυχτερίδα μοιράζει τους πληθυσμούς της σε διάφορες σπηλιές και ορυχεία της Θράκης (Ελλάδα, Τουρκία, Βουλγαρία), όπου και γεννά τα μικρά της το καλοκαίρι, ενώ το φθινόπωρο μετακινούνται όλες για να περάσουν το χειμώνα σε λίγα σπήλαια στη Δυτική Ροδόπη, στη Βουλγαρία. Οι δε πληθυσμοί από την ελληνική πλευρά της Θράκης, περνούν τις νύχτες τους κυνηγώντας έντομα κυρίως πάνω από τον Έβρο, αλλά και σε υγροτόπους, λιμνούλες και ποταμάκια στην τούρκικη πλευρά της Θράκης.
Εν κατακλείδι, έμαθαν ότι, η αποτελεσματική προστασία ολόκληρου του πληθυσμού του εν λόγω είδους νυχτερίδας στην περιοχή απαιτεί την προστασία, όχι μόνο ενός μεμονωμένου σπηλαίου, αλλά ενός δικτύου υπόγειων στοών (σπηλαίων και ορυχείων), που απλώνεται σε τρεις διαφορετικές χώρες (Ελλάδα, Τουρκία, Βουλγαρία), καθώς και των χώρων κυνηγιού του, που μπορεί να βρίσκονται έως και μερικές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά.
Τέτοιες μελέτες αποκαλύπτουν τον εξαιρετικό πλούτο της Ελλάδας σε νυχτερίδες. Μόνο μια σπηλιά, αυτή της Μαρώνειας μπορεί και φιλοξενεί έως και 10 είδη νυχτερίδων.
Η Έλενα Παπαδάκου είναι απόφοιτος του τμήματος Περιβάλλοντος του πανεπιστημίου Αιγαίου και ασχολείται στο μεταπτυχιακό της με τα συμπαθή γι ορισμένους και αποκρουστικά για κάποιους άλλους θηλαστικά του σκότους.
Το μεταπτυχιακό συνεχίστηκε με μια διδακτορική διατριβή στο πανεπιστήμιο Λίντς της Αγγλίας, για το οποίο μελετά τις νυχτερίδες στην περιοχή της Θράκης. Αυτό το διάστημα βρίσκεται στο εθνικό πάρκο Λευκίμης – Δαδιάς στον Έβρο αναζητώντας λεπτομέρειες για την μεσογειακή νυχτερίδα Myotis capaccini...»
Η επιστήμονας μαζί με άλλους φοιτητές ερευνητές πλησίασαν τις νυχτερίδες, τις φόρεσαν πομπούς και τις παρακολούθησαν για πολλές μέρες ώστε να δουν την συμπεριφορά τους.
Μέσα από την έρευνα, στο πλαίσιο του διδακτορικού της, έμαθε ότι αυτή η νυχτερίδα μοιράζει τους πληθυσμούς της σε διάφορες σπηλιές και ορυχεία της Θράκης (Ελλάδα, Τουρκία, Βουλγαρία), όπου και γεννά τα μικρά της το καλοκαίρι, ενώ το φθινόπωρο μετακινούνται όλες για να περάσουν το χειμώνα σε λίγα σπήλαια στη Δυτική Ροδόπη, στη Βουλγαρία. Οι δε πληθυσμοί από την ελληνική πλευρά της Θράκης, περνούν τις νύχτες τους κυνηγώντας έντομα κυρίως πάνω από τον Έβρο, αλλά και σε υγροτόπους, λιμνούλες και ποταμάκια στην τούρκικη πλευρά της Θράκης.
Εν κατακλείδι, έμαθαν ότι, η αποτελεσματική προστασία ολόκληρου του πληθυσμού του εν λόγω είδους νυχτερίδας στην περιοχή απαιτεί την προστασία, όχι μόνο ενός μεμονωμένου σπηλαίου, αλλά ενός δικτύου υπόγειων στοών (σπηλαίων και ορυχείων), που απλώνεται σε τρεις διαφορετικές χώρες (Ελλάδα, Τουρκία, Βουλγαρία), καθώς και των χώρων κυνηγιού του, που μπορεί να βρίσκονται έως και μερικές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά.
Τέτοιες μελέτες αποκαλύπτουν τον εξαιρετικό πλούτο της Ελλάδας σε νυχτερίδες. Μόνο μια σπηλιά, αυτή της Μαρώνειας μπορεί και φιλοξενεί έως και 10 είδη νυχτερίδων.
Πηγή: ΑΠΕ via Ο ΧΡΟΝΟΣ
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω