Τι είναι πραγματικά το σχέδιο Καλλικράτης και πως συνδέεται με την τακτική του fast track η οποία εφαρμόζεται από κράτη μπανανίες;
Το σχέδιο «Καλλικράτης» δεν αποδυναμώνει την κεντρική εξουσία υπέρ μιας δήθεν αποκέντρωσης των περιφερειών.
Στην πραγματικότητα έχει στόχο να δυναμώσει τον αντικοινωνικό χαρακτήρα της κεντρικής εξουσίας, απαλλάσσοντας την από την υποχρέωσή της να ασκεί εθνική πολιτική υγείας, παιδείας, πρόνοιας και υποδομών.
Έτσι οι περιφέρειες θα πρέπει να κόψουν τον λαιμό τους να βρούνε χρήματα για να ασκήσουν πολιτικές υγείας, παιδείας, πρόνοιας και για να επενδύσουν σε αναγκαίες υποδομές.
Με αυτόν τον τρόπο η κεντρική εξουσία θα απομείνει ένας καθαρός φοροεισπρακτικός μηχανισμός χωρίς κοινωνικές ή εθνικές υποχρεώσεις...»
Στον διεθνή οικονομικό Τύπο δημοσιεύονται όλο και περισσότερες πληροφορίες για συμφωνίες που βρίσκονται στα σκαριά σχετικά με ορισμένες περιφέρειες της χώρας. Ιδίως για εκείνες με υψηλή τουριστική ανάπτυξη, όπως π.χ. είναι τα Δωδεκάνησα, αλλά και για περιοχές ιδιαίτερου στρατηγικού ενδιαφέροντος, όπως π.χ. είναι η Θράκη.
Ο «Καλλικράτης» έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει τέτοιου είδους συμφωνίες. Διαμελίζει το ενιαίο της ελληνικής επικράτειας, της ασκούμενης εθνικής κυριαρχίας, και διευκολύνει έτσι την αποδέσμευση εθνικού εδάφους πρώτα και κύρια για οικονομικούς λόγους.
Η διεθνής πρακτική έχει δείξει ότι οι «τοπικές κυβερνήσεις», ιδίως των ακριτικών περιφερειών, προκειμένου να βρούνε τα αναγκαία χρήματα, είναι πιο επιρρεπείς και ανοιχτές σε συμφωνίες αυτού του είδους.
Ο "Καλλικράτης" θα φροντίσει να υλοποιήσει την ιδιωτικοποίηση ολόκληρων περιφερειών της χώρας, όπως συμβαίνει εδώ και χρόνια σε μια σειρά υπερχρεωμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, όπου εκχωρείται σε πολυεθνικές ή σε διεθνείς οίκους η διαχείριση και εκμετάλλευση περιοχών ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την παγκόσμια αγορά.
Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η περίφημη αξιοποίηση των «πράσινων νησιών» του κ. Παπανδρέου.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η κυβέρνηση βιάζεται να προωθήσει το σχέδιο «Καλλικράτης», μιας και η επιβολή καθεστώτος περιφερειακής αυτονομίας ή ημιαυτονομίας – «τοπικών κυβερνήσεων» – υπήρξε πάντα το πρώτο βήμα γι’ αυτού του είδους τις ιδιωτικοποιήσεις.
Αυτό σημαίνει για την τσέπη μας νέα χαράτσια. Για την Ελλάδα, σημαίνει προετοιμασία για τον μελλοντικό διαμελισμό της, μέσο ανεξαρτητοποίησης κάποιων περιφερειών της, οι οποίες θα νιώθουν οικονομικά δυνατότερες από κάποιες άλλες.
Το διαίρει και βασίλευε θα εφαρμοστεί όχι μόνο μεταξύ επαγγελματικών ομάδων όπως γίνεται σήμερα αλλά και μεταξύ των περιφερειών.
Αυτό είναι το έργο που θα παιχτεί τα επόμενα χρόνια και ας φαίνεται τώρα μακρινό σενάριο.
Όσο για το αν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα απο το μνημόνιο, υπάρχει αλλά μην λέμε πάλι τα ίδια, πάνω από όλα οι πιστωτές μας και τα λεφτάκια τους.
Μην τους αγχώσουμε και τους χάσουμε και από... προμήθειες.
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
Πηγή: ksipnistere.blogspot
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω