Ημερολόγιο 2011 “Οι ωραίες μέρες” της Ελένης Σκάβδη - Χριστοπούλου και του Πλάτωνα-Ορέστη Σεραφειμίδη, με 12 κείμενα και 25 φωτογραφίες για την Αλεξανδρούπολη
Δώδεκα κείμενα - ποιήματα σπονδή στην ωραιότητα της γενέθλιας πόλης, που συνοδεύουν τρυφερά κάθε μήνα του έτους κι ανταποκρίνονται σε τίτλους όπως: ...»
- Θρακιώτης γητευτής
- Ουράνια Μηχανική
- Ηλεκτροφόρος Τρομπετίστας
- Απρίλης της «…Αποκαθήλωσης»
- Μάης Τριανταφυλλένιος
- Κεράσι βύσσινο γλυκό και μία μοδιστρική χωρίς ραφή και ράμμα
- Επτά ζωές
- Καίσαρας ύπατος
- Και το πατούν οι ξένοι
- Βελόνα και κλωστή
- Ωκύπους κι εξαδάχτυλος
- Ξανθός, λαστιχένιος Σμαραγδής
Αντί προλόγου
Αλγεινή υπερμνησία αυτές τις μέρες για τη δική μου Αλεξανδρούπολη. Τη μαμά και το κανταΐφι της, το φοντάν από το «Ελβετικόν», τα λικέρ βύσσινο, το κουαντρό που μας έφερναν δώρο τις γιορτές.
Τα Χριστούγεννα του ’56, μαζευτήκαμε όλοι στο σπίτι… Από εκείνη τη σύναξη έχουμε τις φωτογραφίες που έβγαλε ο Φωτο-Παπανικολάου, ένας φωτογράφος που γύριζε στα σπίτια, ιδιαιτέρως σε γιορτές και αργίες. Κάτω από το μικρό φυσικό έλατο, στηθήκαμε όλοι. Η θεία Νίνα με το αστραχάν της, ο θείος ο γιατρός καθιστός κι εγώ στα πόδια του, η μαμά, ο Στέλιος, ο Βύρων, η Σίσσυ, η Φώτω κι η Λεμονίτσα. Μόνο ο Παντελής έλειπε, δεν θυμάμαι γιατί. Εκείνη η φωτογράφηση ήταν σημαδιακή. Λίγο καιρό μετά τραυματίστηκα άσχημα στο χέρι και χρειάστηκα χειρουργείο στην Αθήνα… Έξι μήνες μετά ο θείος ο γιατρός πέθανε από καρδιά, επτά μήνες αργότερα ο Στέλιος πέρασε στην Ιατρική Αθηνών κι ένα χρόνο αργότερα η Σίσσυ στην Οδοντιατρική.
Όλα θαυματουργά στην εποχή του ’57, ’58 για την φαμίλια… Ήμασταν μόλις 10 χρόνια εγκαταστημένοι «στα ξένα», από την Ικαριά προερχόμενοι, ευτυχώς που ο θείος γιατρός είχε πάει εκεί από το ’35, είχε προλάβει να ενταχθεί και να παντρευτεί ντόπια, τη σουφλιώτισσα θεία Νίνα. Καμιά φορά που συγκρίνω το τότε με το τώρα, σκέπτομαι ότι η ψυχολογία της μαμάς ήταν ίδια με αυτή της αλβανής γειτόνισσας που έχει 10 χρόνια στην Αμαλιάδα… Κάθε φορά που μονολογεί λυπημένη ότι είναι «άσχημη η μοναξιά» νομίζω πως ακούω τη μαμά… Μ’ έπαιρνε αγκαλιά και μου ψιθύριζε τρυφερά στο αυτί εκείνα τα χρόνια: «Καλά που έχω εσάς πουλάκι μου, κι αντέχω τη μοναξιά μακριά από την πατρίδα!!!»
Κι εγώ μακριά από την πατρίδα όμως… σαν αλβανή, σαν τη μαμά…
Βιογραφικά στοιχεία
Η Ελένη Σκάβδη - Χριστοπούλου, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξανδρούπολη. Σήμερα διαμένει στην Αμαλιάδα. Ασκεί το επάγγελμα του δημοσιογράφου από ετών, συνεργαζόμενη με τις εφημερίδες «Παρατηρητής της Θράκης» και «Αυγή».
Ο Πλάτων-Ορέστης Σεραφειμίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, όπου διαμένει και βιοπορίζεται ως επιχειρηματίας. Με τη φωτογραφία ασχολείται ερασιτεχνικά από την ηλικία των 12 χρόνων, όταν κράτησε για πρώτη φορά φωτογραφική μηχανή στα χέρια του. Η ματιά του στην γενέθλια πόλη χαϊδεύει σιωπές, κραυγές, ψιθύρους, νεκρές φύσεις, τοπία, ερειπιώνες, πρόσωπα, μνήμες και μαζί ζωή και καθημερινότητα. Οι φωτογραφίες του στο παρόν ημερολόγιο δημοσιεύονται για πρώτη φορά.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω