Η φούσκα της ελληνικής τηλεόρασης

Χαμένα χρόνια μπροστά σε μία τηλεόραση...

Τον τελευταίο χρόνο ακούσαμε και μάθαμε για πολλές φούσκες... Για τη φούσκα του χρηματιστηρίου, της οικονομίας, της πολιτικής, της εργασίας, της εκκλησίας κ.ο.κ...
Φούσκα όμως είναι και όλο αυτό το φτηνιάρικο τηλε-πανδαιμόνιο.
Φούσκα στα όριά της... Λίγο πριν το μπραφ...
Ο ένας ελεεινός, συντηρεί την εικόνα του άλλου τιποτένιου. Το ένα έκτρωμα, αναπαράγει το άλλο, και φυτοζωούν, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι το αξίζουν.
Κερδίζουν σίγουρα τη ναυτία μας, προς το παρόν... Μέχρι να γίνει εμετός. Το... μπραφ και αυτής της φούσκας... Τοξικά ομόλογα εκείνα, τοξικά μολογημένα ετούτα...»

Η τηλεόραση στην Ελλάδα

Προπαγάνδα και πλύση εγκεφάλου
από τα ελληνικά κανάλια

Σε σχέση με τον μέσο Ευρωπαίο τηλεθεατή, ο Έλληνας κατανάλωνε ως τώρα περισσότερες ώρες την ημέρα μπροστά στο κουτί. Αυτό αποδιδόταν κυρίως στο ότι η τηλεόραση στην Ελλάδα είναι ένα σχετικά νέο ακόμη μέσο. Όλα όμως δείχνουν ότι η κρίση θα μας οδηγήσει πιο γρήγορα στη φάση της τηλεοπτικής ωρίμανσης. Το μόνο που μέχρι τώρα συντηρεί ακόμη τα ποσοστά τηλεθέασης είναι ότι τα οικονομικά ζόρια κρατάνε περισσότερο κόσμο και για περισσότερη ώρα στο σπίτι. Όμως για πόσον καιρό θα μπορούν τα κανάλια να ποντάρουν αποκλειστικά σε αυτό; Λίγο που το επίπεδο των έτσι κι αλλιώς κακών προγραμμάτων έχει φτάσει πια κάτω από τη μοκέτα, λίγο που οι ειδήσεις προκαλούν σε όλο και περισσότερους σύγχυση με τα ψέμματά τους ή και κατάθλιψη με την τρομοκρατία τους, κάποια στιγμή είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η τάση για λιγότερη τηλεόραση θα φτάσει να καταγραφεί και από την AGB.

Μετά την μείωση της διαφήμισης, η χαριστική βολή για τα ιδιωτικά κανάλια θα έλθει από την μείωση των τηλεθεατών.
Όσο πιο γρήγορα φτάσουμε σε αυτό το σημείο, τόσο περισσότερους τόνους τηλεοπτικά σκουπίδια θα γλιτώσουμε.

Υπάρχει ζωή και χωρίς την τηλεόραση

Χαμένα χρόνια μπροστά σε μία τηλεόραση, καθισμένοι σε ένα καναπέ, παρακολουθώντας ακόμα μία κενή οθόνη. Αμίλητες οικογένειες, βουβά ζευγάρια και απέραντη μοναξιά. Ας πάμε βόλτα με τα φιλαράκια μας, με την γυναίκα, τα παιδιά μας, τους γονείς μας, τους συναδέλφους μας. Ας βγούμε ρε από τα σπίτια μας για να τρέξουμε, να παίξουμε, να γελάσουμε και να κουβεντιάσουμε. Ας κλείσουμε τις τηλεοράσεις, ας χαμηλώσουμε τις μίζερες και άρρωστες φωνές, ας αναπτύξουμε την κρίση μας και ας ζήσουμε ανάμεσα στους άλλους για να έχουμε την δικιά μας άποψη. Υπάρχει ζωή και χωρίς την τηλεόραση.... αλλά αυτή η συγκεκριμένη ζωή χρειάζεται ενεργητικούς και όχι παθητικούς πολίτες.

Υ.Γ.: Και η φούσκα πριν το μπραφ, έχει μια άλφα φαγούρα στο δέρμα της... Ενοχλείται και η ίδια... Και αρχίζει να ξύνεται... Χώνει τα νύχια όλο και πιο βαθιά, κάτι σαν χαρακίρι... Και φτάνει στην πλήρη ηδονή, μόνο όταν επιτέλους σκάσει.
Δε νομίζω νά' χει μείνει κανείς εκεί όμως, για να το δει αυτό. Έστω ένας τηλεθεατής... Ένας, για δείγμα... Μιλάμε για ξύπνιο τηλεθεατή. Σσσσσστ! οι άλλοι κοιμούνται...

Το παρόν εστάλη στο Ramnousia από ανώνυμο αναγνώστη