του Κώστα Καρτάλη
Στην αυγή της νέας χιλιετίας, του Μιλένιουμ, που όλα ήταν πιο αισιόδοξα και ωραία, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, αναλυτές σχετικοί και μη, όλοι μιλούσαν για τις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας και ιδιαίτερα της περιοχής της Θράκης.
Εξυμνούσαν τη γεωγραφική θέση της και ιδιαίτερα το γεγονός ότι από εκεί θα περνούσε ο αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και οι αγωγοί φυσικού αερίου. Να και οι Εγνατίες, να και οι κάθετοι άξονες, να και οι... μεγάλες επενδύσεις, να και τίτλοι εφημερίδων για το «Ελντοράντο της Ελλάδας».
Στη δεκαετία που κύλησε, όλα αυτά ξεθώριασαν. Η Εγνατία μόνο ολοκληρώθηκε. Ο αγωγός του πετρελαίου ναυάγησε, έστω και με βουλγαρική υπαιτιότητα, οι άξονες είναι ακόμα στα χαρτιά και οι μεγάλες επενδύσεις, σκελετοί κτηρίων στις βιομηχανικές περιοχές Ξάνθης, Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης. Ήρθε και η οικονομική κρίση. Τώρα τα λουκέτα πάνε σύννεφο και η ανεργία σταθερά πάνω από το 20%, σύμφωνα με τα στοιχεία των τοπικών Εργατικών Κέντρων...»
Την κοινωνική και οικονομική κατάσταση στη Θράκη περιπλέκουν οι αμήχανες πολιτικές των κυβερνήσεων στα ζητήματα της μουσουλμανικής μειονότητας. Έτσι βρήκαν εύφορο έδαφος οι ακραίες φωνές και από τις δύο πλευρές του Έβρου. Η κόντρα τους μεταφέρθηκε από τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης στο Διαδίκτυο.
Όλα αυτά δημιουργούν οικονομική και κοινωνική ανασφάλεια στους κατοίκους της Θράκης, που δεν βλέπουν κάτι να αλλάζει προς το καλύτερο. Αντίθετα, οι αλλαγές προς το χειρότερο είναι συνεχείς.
Το πρώτο χτύπημα ήρθε με το κλείσιμο των στρατιωτικών νοσοκομείων της Αλεξανδρούπολης και της Ξάνθης.
Οι Θρακιώτες αντέδρασαν με κύρια επιχειρήματα τα εξής:
Στη Θράκη βρίσκεται -και δικαιολογημένα- ένα μεγάλο κομμάτι του στρατού της χώρας. Η οικονομία θα μπορούσε να ξεκινήσει με την κατάργηση ή σύμπτυξη άλλων στρατιωτικών νοσοκομείων, π.χ. στην Τρίπολη, τα Γιάννινα, τη Λάρισα, τα Χανιά, όπου οι στρατιωτικές μονάδες είναι περιορισμένες.
Ακόμα στη Θράκη οι στρατιωτικοί γιατροί και νοσηλευτές εκτελούν προγράμματα κοινωνικής προσφοράς. Επισκέπτονται δηλαδή τα ορεινά χωριά και κάνουν ιατρικές εξετάσεις στους κατοίκους. Το κενό που θα δημιουργηθεί είναι δύσκολο να καλυφθεί, ενώ πιθανόν να πυκνώσουν οι επισκέψεις των γιατρών της Ερυθράς Ημισελήνου, που κατά καιρούς γίνονται στην περιοχή.
Υποτίθεται ότι το κλείσιμο ήταν προσωρινό, αλλά στη χώρα του προσωρινού όλα κρατούν αιώνια. Ήδη αρκετοί στρατιωτικοί γιατροί με υπομνήματά τους δηλώνουν ότι θα παραιτηθούν, αν οριστικοποιηθεί η κατάργηση των νοσοκομείων.
Το δεύτερο χτύπημα έρχεται από το επιχειρησιακό σχέδιο της ΤΡΑΙΝΟΣΕ· για οικονομικούς λόγους κόβεται το δρομολόγιο Αθήνα - Αλεξανδρούπολη. Ένα δρομολόγιο που εξυπηρετούσε τους πολίτες με χαμηλά εισοδήματα αλλά και τους πολλούς στρατιώτες στην περιοχή. Σύμφωνα με το σχέδιο, η εταιρεία θα κρατήσει δύο ζεύγη αμαξοστοιχιών για να κάνει τα δρομολόγια μεταξύ Θεσσαλονίκης και Δικαίων Έβρου. Πάλι καλά.
Το μόνο... θεαματικό έργο που ακούστηκε τον τελευταίο καιρό είναι η κατασκευή ενός φράχτη. Του φράχτη που υποτίθεται ότι θα κρατήσει μακριά από τα σύνορά μας τους παράνομους μετανάστες.
Τι θα μπορούσε να κάνει η ελληνική πολιτεία; Πολλά. Ας ρίξει μια ματιά στην τουρκική τράπεζα Ziraat σε Ξάνθη και Κομοτηνή. Ίσως η πιο δραστήρια τράπεζα στην περιφέρεια, στην αρχή με μουσουλμάνους αλλά στη συνέχεια και με χριστιανούς πελάτες, με χαμηλά επιτόκια δανείων και μεγάλο τζίρο. Ιδού ένας σίγουρος δρόμος.
Πηγή: Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω