Μια νέα για την Ελλάδα και την Ευρώπη καλλιέργεια, αλλά πολύ διαδεδομένη στην Λατινική Αμερική, στην Ιαπωνία κ.α., φαίνεται ότι μπορεί να αποτελέσει την ελπίδα για την αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη της Βόρειας Ελλάδας. Η στέβια (Stevia rebaudiana Bertoni), ένα φυτό που κατάγεται από την Παραγουάη, με πολύ ευεργετικές ιδιότητες, έχει μεγάλες προοπτικές ευδοκίμησής του στη χώρα μας και οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν ότι μπορεί να συμβάλει στην αγροτική - βιομηχανική ανάπτυξη της Βόρειας Ελλάδας.
Η στέβια αποκαλείται «το μαγικό φυτό της χιλιετίας». Καλλιεργείται κυρίως για τα φύλλα της από τα οποία παράγεται ζάχαρη - η στεβιοζάχαρη, που θεωρείται «η ζάχαρη του μέλλοντος» καθώς είναι 300 φορές πιο γλυκιά από την κοινή ζάχαρη, αλλά δεν προσδίδει καθόλου θερμίδες. Είναι ωφέλιμη για τη υγιεινή διατροφή του ανθρώπου (ιδιαίτερα των διαβητικών και των παχύσαρκων) και των ζώων. Λόγω των ευεργετικών χαρακτηριστικών της στέβιας, η στεβιοζάχαρη (μοιάζει με τη ζάχαρη άχνη) χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων και ποτών, ενώ οι βλαστοί του φυτού (μετά την αφαίρεση και ξήρανση των φύλλων) χρησιμοποιούνται σαν ζωοτροφή (για κοτόπουλα και ζώα κρεατοπαραγωγής)...»
Στη χώρα μας θα καλλιεργηθεί ως μονοετές φυτό και ως αρδευόμενη καλλιέργεια από Μάιο έως Σεπτέμβριο. Είναι ανθεκτικό φυτό και οι ανάγκες του σε έδαφος και θρεπτικά στοιχεία είναι μικρές. «Στην Ιαπωνία, όπου η στέβια καλλιεργείται εδώ και 15 χρόνια, την θεωρούν θαυματουργό φυτό, όπως και στην Παραγουάη και τη Λατινική Αμερική.
Τα φύλλα του φυτού περιέχουν πολλά ανόργανα στοιχεία (κάλιο, άζωτο φωσφόρο, σίδηρο, σελήνιο κ.α.) και οργανικές ουσίες (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, γλυκοζίδια, αντιοξειδωτικές ουσίας, βιταμίνες, ω-3 κ.α.). Επίσης το φυτό της προσβάλλεται σπάνια από ασθένειες και έντομα και μπορεί να καλλιεργηθεί και βιολογικά παράγοντας βιολογικά προϊόντα. Η συγκομιδή και ξήρανση των φύλλων της στέβιας, τα οποία μετά τη διαλογή, συσκευασία και αποθήκευσή τους οδηγούνται σε εργοστάσια παραγωγής στεβιοζάχαρης δεν απαιτούν εξειδικευμένες μεθόδους.
Το κόστος παραγωγής κατά στρέμμα είναι 500 ευρώ (το μεγάλο προς το παρόν κόστος παραγωγής σποροφύτων μπορεί να μειωθεί), η στρεμματική απόδοση είναι 200-400 ευρώ και το καθαρό κέρδος υπολογίζεται σε 263-512 ευρώ ανά στρέμμα. Η εμπορική σημασία της στέβιας έχει επισημανθεί ήδη από το 1887, αλλά οικονομικά συμφέροντα έβαζαν πολλά εμπόδια στην ανάπτυξή της. Οι προοπτικές επέκτασης της καλλιέργειας της στέβιας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλες και η καλλιέργεια του φυτού μπορεί να συμβάλλει κατά πολύ στην αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη και στο ΑΕΠ της Ελλάδας.
Χρήστος Κ. Γκιουμουσίδης,
Γεωτεχνικός - Δασολόγος
Master στην Περιβαλλοντική Πολιτική & Ολοκληρωμένη Ανάπτυξη της Υπαίθρου
Η στέβια αποκαλείται «το μαγικό φυτό της χιλιετίας». Καλλιεργείται κυρίως για τα φύλλα της από τα οποία παράγεται ζάχαρη - η στεβιοζάχαρη, που θεωρείται «η ζάχαρη του μέλλοντος» καθώς είναι 300 φορές πιο γλυκιά από την κοινή ζάχαρη, αλλά δεν προσδίδει καθόλου θερμίδες. Είναι ωφέλιμη για τη υγιεινή διατροφή του ανθρώπου (ιδιαίτερα των διαβητικών και των παχύσαρκων) και των ζώων. Λόγω των ευεργετικών χαρακτηριστικών της στέβιας, η στεβιοζάχαρη (μοιάζει με τη ζάχαρη άχνη) χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων και ποτών, ενώ οι βλαστοί του φυτού (μετά την αφαίρεση και ξήρανση των φύλλων) χρησιμοποιούνται σαν ζωοτροφή (για κοτόπουλα και ζώα κρεατοπαραγωγής)...»
Στη χώρα μας θα καλλιεργηθεί ως μονοετές φυτό και ως αρδευόμενη καλλιέργεια από Μάιο έως Σεπτέμβριο. Είναι ανθεκτικό φυτό και οι ανάγκες του σε έδαφος και θρεπτικά στοιχεία είναι μικρές. «Στην Ιαπωνία, όπου η στέβια καλλιεργείται εδώ και 15 χρόνια, την θεωρούν θαυματουργό φυτό, όπως και στην Παραγουάη και τη Λατινική Αμερική.
Τα φύλλα του φυτού περιέχουν πολλά ανόργανα στοιχεία (κάλιο, άζωτο φωσφόρο, σίδηρο, σελήνιο κ.α.) και οργανικές ουσίες (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, γλυκοζίδια, αντιοξειδωτικές ουσίας, βιταμίνες, ω-3 κ.α.). Επίσης το φυτό της προσβάλλεται σπάνια από ασθένειες και έντομα και μπορεί να καλλιεργηθεί και βιολογικά παράγοντας βιολογικά προϊόντα. Η συγκομιδή και ξήρανση των φύλλων της στέβιας, τα οποία μετά τη διαλογή, συσκευασία και αποθήκευσή τους οδηγούνται σε εργοστάσια παραγωγής στεβιοζάχαρης δεν απαιτούν εξειδικευμένες μεθόδους.
Το κόστος παραγωγής κατά στρέμμα είναι 500 ευρώ (το μεγάλο προς το παρόν κόστος παραγωγής σποροφύτων μπορεί να μειωθεί), η στρεμματική απόδοση είναι 200-400 ευρώ και το καθαρό κέρδος υπολογίζεται σε 263-512 ευρώ ανά στρέμμα. Η εμπορική σημασία της στέβιας έχει επισημανθεί ήδη από το 1887, αλλά οικονομικά συμφέροντα έβαζαν πολλά εμπόδια στην ανάπτυξή της. Οι προοπτικές επέκτασης της καλλιέργειας της στέβιας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλες και η καλλιέργεια του φυτού μπορεί να συμβάλλει κατά πολύ στην αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη και στο ΑΕΠ της Ελλάδας.
Χρήστος Κ. Γκιουμουσίδης,
Γεωτεχνικός - Δασολόγος
Master στην Περιβαλλοντική Πολιτική & Ολοκληρωμένη Ανάπτυξη της Υπαίθρου
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω