Η «Γνώμη» συνάντησε τον Καθηγητή που συνέδεσε εδώ και πολλά χρόνια τη ζωή του και την έρευνά του με το Απολιθωμένο Δάσος του Έβρου. Ζητάμε από τον κ. Βελιτζέλο να μας δώσει κάποια πρώτα στοιχεία...»
«Το Aπολιθωμένο Δάσος του Έβρου, είναι γνωστό από το 1980 από την επιστημονική δραστηριότητα της ερευνητικής μας ομάδας του Πανεπιστημίου Αθηνών στην ευρύτερη περιοχή. Έχει εκπονηθεί μεγάλος αριθμός επιστημονικών εργασιών και μελετών, που το έχουν κάνει παγκοσμίως γνωστό. Οι έρευνές μας πάντοτε στόχευαν πέρα από την επιστημονική του τεκμηρίωση και στην ορθολογική και μουσειακή ανάδειξη και προστασία της γεωλογικής κληρονομιάς, όπως δικαίως θεωρείται από Έλληνες και ξένους επιστήμονες, το Απολιθωμένο Δάσος του Έβρου» μας λέει, ενώ στην ερώτησή μας για το πιο χώρο καταλαμβάνει απαντά:
«Η έκταση του Απολιθωμένου Δάσους ξεκινά από την Τραϊανούπολη, τις Φέρες, το Τυχερό, το Σουφλί φτάνοντας μέχρι περιοχές των συνόρων, όπου συνολικά έχουν εντοπιστεί μοναδικά παλαιοβοτανικά ευρήματα απολιθωμένων κορμών, φύλλων, καρπών και σπερμάτων, θαλασσίων Μαλακίων, Σπονδυλοζώων, Κοραλλίων, έναν μεγάλο αριθμό απολιθωμάτων που συνθέτουν τη μοναδικότητα και τη σπανιότητα της γεωλογικής κληρονομιάς της ευρύτερης περιοχής του Έβρου».
Νέα δεδομένα από τις μελέτες
«Η επιστημονική σημασία του Απολιθωμένου Δάσους Έβρου είναι πολύ μεγάλη εάν λάβει κανείς υπόψη του την σχετική του ηλικία και τη μοναδική σύσταση της απολιθωμένης χλωρίδας. Από τις μελέτες μας προέκυψαν νέα δεδομένα που ανατρέπουν τα μέχρι σήμερα επιστημονικά δεδομένα. Το Απολιθωμένο Δάσος Έβρου είναι το αρχαιότερο (παλαιότερο) στον ελληνικό χώρο (ηλικίας περίπου 25-35 εκατομμύρια χρόνια πριν από σήμερα) και νοτίως των Άλπεων.
Η έκπληξη μας είναι η ανακάλυψη μοναδικών κατηγοριών φυτικών γενών και ειδών, που θα δώσουν νέα διάσταση στην ορθολογική και μουσειακή ανάδειξη του Απολιθωμένου Δάσους. Σχεδόν όλες οι κατηγορίες του φυτικού συστήματος εκπροσωπούνται από πλευράς φυτών» προσθέτει.
Σύμφωνα με τους ερευνητές τα σημαντικότερα γένη και είδη απολιθωμένων κορμών που συνθέτουν το Απολιθωμένο Δάσος είναι Πτεριδόφυτα, Γυμνόσπερμα, Αγγειόσπερμα, Φοίνικες, προγονικές μορφές Πεύκης, Σεγκόιας και άλλα σπάνια Κωνοφόρα της υποτροπικής ζώνης. Μεταξύ των μοναδικών κορμών ξεχωρίζουν οι προγονικές μορφές Δρυός, όπως αυτό που αναδείχθηκε στο Δημοτικό Διαμέρισμα Φυλακτού (μοναδική εμφάνιση στον ευρωπαϊκό χώρο).
Οι κορμοί της Δρυός έχουν μεγάλη συμμετοχή στη σύνθεση του απολιθωμένου δάσους. Επίσης αφθονούν κορμοί από Δαφνίδες, δέντρα Κανέλλας και άλλα σπάνια Πλατύφυλλα της υποτροπικής ζώνης.
«Με τη μορφή των απολιθωμένων φύλλων ξεχωρίζουν μοναδικές μορφές Κωνοφόρων, Γυμνοσπέρμων και Πλατυφύλλων δένδρων όπως τα αντίστοιχα φύλλα της προγονικής μορφής Δρυός, τα φύλλα κανέλλας, της Οξυάς, τα Πλατάνια, οι Σφένδαμοι κλπ. Μοναδικής επιστημονικής σημασίας είναι τα φύλλα της Αμπέλου και άλλα πλατύφυλλα όπως του δένδρου του καφέ, που αποτελούν καθαρά δείκτες του υποτροπικού-τροπικού κλίματος που επικρατούσε στην περιοχή καθώς επίσης και τρία διαφορετικά είδη φοινίκων που αντίστοιχοι τους σήμερα φύονται στη Βραζιλία και το Μεξικό» επισημαίνει ο καθηγητής.
Ανησυχία για το δάσος
Ρωτάμε τον κ. Βελιτζέλο πως μπορεί να αξιοποιηθεί το μεγάλο αυτό σε έκταση και σημασία δάσος του Έβρου: «Πιστεύουμε, ότι το Απολιθωμένο Δάσος Έβρου εάν αξιοποιηθεί κατάλληλα θα συμβάλλει τα μέγιστα στη γεωτουριστική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής. Το παλαιοπεριβάλλον της ευρύτερης περιοχής του Απολιθωμένου Δάσους περιγράφεται από μία παράλια ζώνη όπου κατά μήκος της τότε ακτής αναπτύχθηκε η χλωρίδα του απολιθωμένου δάσους, ενώ στον θαλάσσιο χώρο διαβιούσαν Κοράλλια και τρία τουλάχιστον είδη καρχαριών. Κατά μήκος αυτής της θάλασσας υπήρχαν λιμνοθάλασσες με την υφάλμυρη πανίδα οστράκων Μαλακίων. Με βάση τα παραπάνω επιστημονικά δεδομένα, πραγματοποιήθηκε μία καλλιτεχνική αναπαράσταση του παρελθόντος της ευρύτερης περιοχής» τονίζει.
Για το εάν το δάσος κινδυνεύει, σημειώνει ότι «η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών εκφράζει την αγωνία της για τη τύχη του Απολιθωμένου Δάσους του Έβρου, δεδομένου ότι αυτά τα σπάνια τεκμήρια της ιστορικής εξέλιξης της γης καταστρέφονται τόσο από τις καιρικές συνθήκες όσο και από την ανθρώπινη παρέμβαση, κυρίως για συλλεκτικούς σκοπούς, που οδηγούν στη καταστροφή αυτού του μοναδικού μνημείου της χώρας. Η ερευνητική μας ομάδα συνεχίζει τις έρευνές της στην ευρύτερη περιοχή του Έβρου και έχει στη διάθεσή της όλα τα επιστημονικά δεδομένα για την ορθολογική και μουσειακή ανάδειξη και προστασία αυτού του Γεωλογικού Μνημείου» καταλήγει.
Πηγή: Εφημερίδα Η ΓΝΩΜΗ (Ιωάννα Παρασχάκη)
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω