Ημέρα της Γυναίκας προχθές, γυναίκα και εγώ σκληρά εργαζόμενη αλλά όχι από αυτές τις τυχερές που είχαν την ευκαιρία να το ρίξουν λίγο έξω σε κανένα ταβερνάκι –που καιρός για έξοδα μέρες που είναι- πήρα ένα ποτάκι και σαν λάτρης της τοπικής ενημέρωσης βούλιαξα, μετά από μια κοπιαστική ημέρα, στον καναπέ μου να ενημερωθώ για τα συμβάντα στο Νομό μου.
Όχι πως έβλεπα και κάτι ανατρεπτικό, αλλά να κάποια στιγμή μέσα στη ζάλη και την παραζάλη μου, νόμισα για μια στιγμή πως το αίμα που μου ανέβηκε στο κεφάλι ήταν από το ποτό.
Δεν μπορεί λέω λικεράκι είναι αυτό, κάτι άλλο είναι που μου προκαλεί αυτές τις εμβοές και συγκεντρώνομαι με δέος στην οθόνη όπου ένας "νταής" σε κακό πρότυπο είχε καλεσμένες σε τηλεοπτική δίκη –που να το ήξεραν– τρεις γυναίκες εκπρόσωποι κομματικών οργανώσεων και ενώσεων γυναικών του Νομού μας με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου...ανάμεσα στη "Γκιουμούς" και το μνημόνιο...»
"Απολιτίκ" όν εγώ και περίεργη καθώς είμαι, οι συγκεκριμένες κυρίες προσέλκυσαν την προσοχή μου ως γυναίκες γενικώς αλλά και γνωστές για τις δραστηριότητες τους στο Νομό.
Γυναίκες που σίγουρα κάτι καλύτερο θα είχαν να κάνουν την συγκεκριμένη στιγμή, αλλά και γενικότερα, από το να λοιδορούνται και να προσβάλλονται από τον ασεβή συνοικοδεσπότη του συγκεκριμένου δελτίου.
Φυσικά, o παραπάνω σχολιαστής αντιλήφθηκα να μην τον απασχολούν καθόλου οι δραστηριότητες που είχαν ή ήταν σε εξέλιξη ως τοπικά δρώμενα απ΄ όσα γνώριζα από τον Τύπο, αλλά η ατζέντα θεμάτων όπως η εμπορία της σάρκας ,η ενδοοικογενειακή βία, οι λαθρομετανάστριες, η σαρία, που ο ίδιος έθεσε, σαφώς ενδιαφέρουσα, αλλά σερβιρισμένη με ένα υποκριτικό περιτύλιγμα μέχρι σημείου σκανδάλου.
Προσπαθώντας να θυμηθώ την ευαισθησία του ίδιου, αλλά άλλων συναδέλφων του διαχρονικά για όλα αυτά τα κοινωνικά θέματα και η μνήμη μου εντόπισε μόνο αυτό το 15λεπτο δελτίο τηλεκριτικής και όχι ουσιαστικής προσέγγισης τους, με την δυνατότητα 5λεπτης τοποθέτησης και από τις τρεις, τόσο φαίνεται να συγκέντρωναν το προσωρινό ενδιαφέρον του.
Άκουσα δε από αυτές τις μάχιμες παρουσίες, αλλά διάβασα και στον έντυπο τύπο τους στόχους και τις δράσεις τους σε επίκαιρα κοινωνικά προβλήματα στο Νομό μας, όπως η ανεργία και οι λόγοι απολύσεων των γυναικών στον ιδιωτικό τομέα, η προώθηση πολιτιστικών φορέων, η προβολή ντόπιων καλλιτεχνών, η απειλή του διαδικτύου, τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών, στα οποία επικέντρωσαν το ενδιαφέρον, όχι μόνο την ημέρα αυτή, ώστε να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα και όχι ευκαιριακό τηλεενδιαφέρον.
Την προσπάθεια τους αυτή ευτυχώς αναδεικνύουν μερικοί συνάδελφοι τους που τις ενισχύουν και δεν τις αποδοκιμάζονται με παρόμοιους τρόπους.
Χαίρομαι για το επίπεδο τους και για την αντίληψη τους, ότι εκεί βρέθηκαν όχι για να κάνουν νούμερα τηλεθέασης ή να γίνουν βορά συζητήσεων μετά από κοκορομαχίες
μεταξύ τους, αν αυτό ήταν το ζητούμενο -αυτό ακόμη με απασχολεί- και θέλω να τις συγχαρώ για αυτό που κάνουν και που εγώ και άλλες γυναίκες δεν κάνουμε με την συμμετοχή μας και θα έπρεπε.
Γιατί πολύ απλά και βολικά έμαθα τελευταία να μοιράζομαι ντροπιασμένα τον ελεύθερο χρόνο μου ανάμεσα στη "Γκιουμούς" και το μνημόνιο.
Όχι πως οι ίδιες έχουν ανάγκη υποστήριξης ειδικά από μια άγνωστη τηλεθεάτρια, αξιοπρεπέστατα κατέθεσαν –όσο τους επετράπη- τις απόψεις τους και οι τρεις, αλλά λίγο οι ενοχές μου λίγο η αγανάκτηση μου, λίγο το λικέρ… αυτό νοιώθω πως έπρεπε να κάνω τώρα… να πω κυρίες μου είμαι εδώ, μαζί σας!!! Συνεχίστε… οι προτεραιότητες μας σαν καθορίζονται πάντα από τις πραγματικές ανάγκες μας ως γυναίκες αλλά και ως Εβρίτισσες.
Μια αναγνώστρια
Όχι πως έβλεπα και κάτι ανατρεπτικό, αλλά να κάποια στιγμή μέσα στη ζάλη και την παραζάλη μου, νόμισα για μια στιγμή πως το αίμα που μου ανέβηκε στο κεφάλι ήταν από το ποτό.
Δεν μπορεί λέω λικεράκι είναι αυτό, κάτι άλλο είναι που μου προκαλεί αυτές τις εμβοές και συγκεντρώνομαι με δέος στην οθόνη όπου ένας "νταής" σε κακό πρότυπο είχε καλεσμένες σε τηλεοπτική δίκη –που να το ήξεραν– τρεις γυναίκες εκπρόσωποι κομματικών οργανώσεων και ενώσεων γυναικών του Νομού μας με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου...ανάμεσα στη "Γκιουμούς" και το μνημόνιο...»
"Απολιτίκ" όν εγώ και περίεργη καθώς είμαι, οι συγκεκριμένες κυρίες προσέλκυσαν την προσοχή μου ως γυναίκες γενικώς αλλά και γνωστές για τις δραστηριότητες τους στο Νομό.
Γυναίκες που σίγουρα κάτι καλύτερο θα είχαν να κάνουν την συγκεκριμένη στιγμή, αλλά και γενικότερα, από το να λοιδορούνται και να προσβάλλονται από τον ασεβή συνοικοδεσπότη του συγκεκριμένου δελτίου.
Φυσικά, o παραπάνω σχολιαστής αντιλήφθηκα να μην τον απασχολούν καθόλου οι δραστηριότητες που είχαν ή ήταν σε εξέλιξη ως τοπικά δρώμενα απ΄ όσα γνώριζα από τον Τύπο, αλλά η ατζέντα θεμάτων όπως η εμπορία της σάρκας ,η ενδοοικογενειακή βία, οι λαθρομετανάστριες, η σαρία, που ο ίδιος έθεσε, σαφώς ενδιαφέρουσα, αλλά σερβιρισμένη με ένα υποκριτικό περιτύλιγμα μέχρι σημείου σκανδάλου.
Προσπαθώντας να θυμηθώ την ευαισθησία του ίδιου, αλλά άλλων συναδέλφων του διαχρονικά για όλα αυτά τα κοινωνικά θέματα και η μνήμη μου εντόπισε μόνο αυτό το 15λεπτο δελτίο τηλεκριτικής και όχι ουσιαστικής προσέγγισης τους, με την δυνατότητα 5λεπτης τοποθέτησης και από τις τρεις, τόσο φαίνεται να συγκέντρωναν το προσωρινό ενδιαφέρον του.
Άκουσα δε από αυτές τις μάχιμες παρουσίες, αλλά διάβασα και στον έντυπο τύπο τους στόχους και τις δράσεις τους σε επίκαιρα κοινωνικά προβλήματα στο Νομό μας, όπως η ανεργία και οι λόγοι απολύσεων των γυναικών στον ιδιωτικό τομέα, η προώθηση πολιτιστικών φορέων, η προβολή ντόπιων καλλιτεχνών, η απειλή του διαδικτύου, τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών, στα οποία επικέντρωσαν το ενδιαφέρον, όχι μόνο την ημέρα αυτή, ώστε να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα και όχι ευκαιριακό τηλεενδιαφέρον.
Την προσπάθεια τους αυτή ευτυχώς αναδεικνύουν μερικοί συνάδελφοι τους που τις ενισχύουν και δεν τις αποδοκιμάζονται με παρόμοιους τρόπους.
Χαίρομαι για το επίπεδο τους και για την αντίληψη τους, ότι εκεί βρέθηκαν όχι για να κάνουν νούμερα τηλεθέασης ή να γίνουν βορά συζητήσεων μετά από κοκορομαχίες
μεταξύ τους, αν αυτό ήταν το ζητούμενο -αυτό ακόμη με απασχολεί- και θέλω να τις συγχαρώ για αυτό που κάνουν και που εγώ και άλλες γυναίκες δεν κάνουμε με την συμμετοχή μας και θα έπρεπε.
Γιατί πολύ απλά και βολικά έμαθα τελευταία να μοιράζομαι ντροπιασμένα τον ελεύθερο χρόνο μου ανάμεσα στη "Γκιουμούς" και το μνημόνιο.
Όχι πως οι ίδιες έχουν ανάγκη υποστήριξης ειδικά από μια άγνωστη τηλεθεάτρια, αξιοπρεπέστατα κατέθεσαν –όσο τους επετράπη- τις απόψεις τους και οι τρεις, αλλά λίγο οι ενοχές μου λίγο η αγανάκτηση μου, λίγο το λικέρ… αυτό νοιώθω πως έπρεπε να κάνω τώρα… να πω κυρίες μου είμαι εδώ, μαζί σας!!! Συνεχίστε… οι προτεραιότητες μας σαν καθορίζονται πάντα από τις πραγματικές ανάγκες μας ως γυναίκες αλλά και ως Εβρίτισσες.
Μια αναγνώστρια
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω