Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε η Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών «η απεργία πείνας αντιμετωπίζεται κατασταλτικά και διασπαστικά από τις αρχές με την αυθαίρετη μεταφορά των απεργών σε διαφορετικά κρατητήρια». Η καθημερινότητα των μεταναστών που στοιβάζονται στις φυλακές αυτές, είναι πέρα από κάθε ανθρώπινο όριο και συνιστά από μόνη της βασανιστήριο...»
Καταγγελίες όπως αυτή, επαναλαμβάνονται με συγκλονιστική μονοτονία, και παρά τις συνεχείς καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την πρόσφατη δημόσια δήλωση της Επιτροπής κατά των βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης για την κατάσταση των Ελληνικών κρατητηρίων, οι συνθήκες ολοένα και χειροτερεύουν.
«Στα κρατητήρια του Έβρου, της Ηγουμενίτσας, της Αθήνας η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια αποστερούνται από κάθε αξία και σεβασμό, τα ανθρώπινα σώματα είναι γυμνά από δικαιώματα έκθετα στην αυθαιρεσία της διοίκησης και των δεσμοφυλάκων της», αναφέρουν οι δικηγόροι, που κάνουν λόγο για απάνθρωπες και οριακές συνθήκες κράτησης.
«Δεν μπορούμε να περιγράψουμε διαφορετικά το στοίβαγμα ανθρώπων σε χώρους παλαιών αποθηκών όπου ενίοτε δεν χωρούν μερικές φορές να κοιμηθούν όλοι, όπου κρατούνται γυναίκες και παιδιά μαζί με άνδρες, χωρίς πρόσβαση στο φως της μέρας, χωρίς προαυλισμό, με άθλιες συνθήκες υγιεινής, χωρίς επικοινωνία με συνήγορο, χωρίς καν πρόσβαση σε τηλέφωνο», σημειώνουν.
Παράλληλα, θίγουν το σοβαρότατο θέμα που έχει προκύψει σε όλη τη χώρα από τη καταχρηστική ερμηνεία της σχετικής πρόβλεψης του πολυδιαφημισμένου ΠΔ 114/2010, και αφορά την παράνομη σύλληψη και κράτηση αιτούντων άσυλο, κατά την προσέλευσή τους για την υποβολή αιτήματος ασύλου.
«Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τα άρθρα 33 παρ. 1 (αρχή της μη επαναπροώθησης) και 31 παρ. 1 και 2 (απαγόρευση επιβολής κυρώσεων για παράνομη είσοδο και εξαιρετική και περιορισμένη πρόβλεψη περί μέτρων περιορισμού των αιτούντων άσυλο) της Σύμβασης της Γενεύης, αλλά και σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 1 περ. στ΄ της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου, η κράτηση αιτούντων άσυλο κατά την υποβολή του αιτήματος ασύλου τους, συνιστά κύρωση, διακριτική μεταχείριση, αυθαίρετο περιορισμό της ελευθερίας των αιτούντων άσυλο και στην ουσία μέτρο αποτροπής υποβολής αιτήματος ασύλου, και αντιβαίνει στις παραπάνω υπερνομοθετικές διατάξεις που θέτουν αυστηρά όρια στον περιορισμό της ελευθερίας του προσώπου», επισημαίνει η Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών.
Διαβάστε τη συγκλονιστική επιστολή των 9 κρατουμένων που συνεχίζουν την απεργία πείνας:
Από: Κρατούμενοι από τις φυλακές Σουφλί
Εμείς οι κρατούμενοι από τις φυλακές Σουβλί που υπογράφουμε την επιστολή αυτή, καταγγείλουμε γραπτά: την συμπεριφορά της Αστυνομίας, τις συνθήκες κράτησης, την έλλειψη καθαριότητας και την ακαταλληλότητα του φαγητού και ζητάμε την πλήρη υποστήριξη σας.
Παρακάτω σας περιγράφουμε συνοπτικά τις συνθήκες κράτησης μας εδώ μέσα:
Πρώτον, ο χώρος αυτός στο οποίο εμείς οι πρόσφυγες στη πραγματικότητα φυλακιζόμαστε, από κάθε άποψη είναι άθλιος και απαράδεχτος. Από άποψη καθαριότητας, η έλλειψη ουσιώδες ανθρώπινες ανάγκες έχει τεθεί τις ζωές των προσφύγων σε κίνδυνο. Οι τουαλέτες είναι χωρίς πόρτες, παράθυρα και φως ενώ βρωμάνε απίστευτα. Στα κελιά οι άνθρωποι κοιμούνται ο ένας πάνω στον άλλον. Ενώ όταν κατά καιρούς ο αριθμός των κρατούμενων αυξάνονται τότε οι πρόσφυγες κοιμούνται και μπροστά στις τουαλέτες. Ακόμα και μέσα στη τουαλέτα ο κόσμος στρώνουν χαρτόνια και κοιμούνται, σε περίπτωση που δεν υπάρχει άλλου χώρο. Όταν αρρωσταίνουν οι πρόσφυγες ο “γιατρός” για οτιδήποτε πρόβλημα υγείας, τους δίνει μόνο Depon. Η κατάσταση μας εδώ μέσα είναι πραγματικά τραγική και άθλια. Στους χώρους που κοιμόμαστε βρωμάνε σκουπίδια και η βρωμιά τις τουαλέτες μας έχει κάνει να είμαστε όλοι σχεδόν άρρωστοι. Σε τέτοια κατάσταση που ζούμε εδώ μέσα έχουμε ξεχάσει πραγματικά ότι είμαστε άνθρωποι.
Λυπούμαστε πάρα πολύ για την συμπεριφορά της αστυνομίας. Γιατί πρέπει να είναι έτσι η κατάσταση σε μια ευρωπαϊκή χωρά που θεωρείται ότι υπάρχουν νόμους και σεβασμός; γιατί, για παράδειγμα, ένας Ιρανός πρόσφυγας 20 ήμερες, κάποιος 2 μήνες και κάποιος άλλος 6 μήνες να κρατιέται φυλακισμένος εδώ μέσα; εάν υπάρχει νόμος, γιατί δεν είναι ίδιος για όλους; γιατί το προηγούμενο μήνα ήλοι οι Αφγανοί αφέθηκαν ελεύθεροι σε μια νύχτα ενώ εμείς οι Ιρανοί πάρα μείνουμε εδώ μέσω; αυτό δεν είναι διάκριση;
Εμείς είμαστε 9 πρόσφυγες που κάνουμε απεργία με αίτημα να αφεθούμε ελεύθεροι το συντομότερο. Δεν μπορούμε να αντέξουμε τη κατάσταση αυτή εδώ μέσα. Η υπομονή έχει όρια και η δίκη μας έχει φτάσει στα όρια της πλέον. Η απεργία μας είναι για το δικαίωμα της ελευθερίας.
Ευελπιστούμε να μας ακούσετε τη φωνή και να ανταποκριθείτε.
Οι υπογραφές των 9 προσφύγων
Πηγή: tvxs.gr
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω