Tα αραβικά καθαρόαιμα της Θράκης

Από μακριά ακούς τα χλιμιντρίσματα. Τεράστια μάτια, ανοιχτά ρουθούνια που πάλλονται για να τραβήξουν περισσότερο οξυγόνο. Ατσάλινα πόδια. Όταν τα βλέπεις να τρέχουν καταλαβαίνεις γιατί αυτοί που ασχολούνται με τα αραβικά δεν έχουν μάτια για άλλα. «Είναι η μοναδική καθαρόαιμη φυλή στον κόσμο», ομολογεί ο Κώστας Γεωργαντζής, που ξεκίνησε τυχαία πριν από δέκα χρόνια και σήμερα ζει μόνο για τα άλογά του.

Γεννημένος στην Ξάνθη, πέρασε τα παιδικά χρόνια στην Γκιώνα μαζί με τους παππούδες, όσο οι γονείς του έλειπαν στη Γερμανία. Παρόλο που δεν είχε ποτέ άλογα, έμενε με τις ώρες εκστατικός στους ιππικούς αγώνες στην τηλεόραση. Από εκεί, έφυγε για Θεσσαλονίκη όπου σπούδασε χημικός και όταν τελείωσε μετακόμισε με τη γυναίκα του στο Μπρούκλιν...»

H ζωή στο αγρόκτημα είναι εξαντλητική
αλλά για τον K. Γεωργαντζή είναι χαρά

«Εκεί είδα τα πρώτα άλογα. H έφιππη αστυνομία τα έδενε μπροστά στην πόρτα του καταστήματος που δούλευα και τα χάζευα για ώρες». Κατόπιν θα βρεθεί στον Ιππικό Όμιλο της Νέας Υόρκης αλλά με την επιστροφή στην Ελλάδα τα εγκαταλείπει. H τύχη, όμως, τα ξαναφέρνει μπροστά του και σε μια διαδρομή Ξάνθη - Καβάλα βλέπει την πινακίδα του Ιππικού Ομίλου Xρυσούπολης.

Αποφασίζει να «γράψει» την κόρη του αλλά, τελικά, πηγαίνει ο ίδιος. Μαθαίνει γρήγορα και με τα πρώτα λεφτά από το καφέ που είχε ανοίξει στην Ξάνθη, αγοράζει τη Λίμα. «Μεγάλο σχολείο. Στο πρώτο άλογο τα κάνεις όλα λάθος, αλλά καταλαβαίνεις τη γλώσσα τους». Γνωρίζεται με έναν οδοντίατρο από τη Γερμανία με μανία στα αραβικά, οργανώνει το πρώτο του ταξίδι σε ιπποφορβεία του εξωτερικού και μεταφέρει τους επιβήτορές του στο αγρόκτημά του έξω από την Γκιώνα.

Χαρισματική φυλή

«Τα αραβικά σου μιλάνε με τα μάτια. Δεν κουράζονται ποτέ και για αυτό θριαμβεύουν στους αγώνες αντοχής. Ζουν με λίγο νερό και τροφή, μαθημένα στις σκληρές συνθήκες της ερήμου, και έχουν τρομερή καλοσύνη αφού έχουν μάθει να είναι δίπλα στους ανθρώπους - οι Βεδουίνοι τα παίρνουν τα βράδια στις σκηνές τους για να τα προστατεύσουν από το κρύο». Tην επόμενη χρονιά αποφασίζει να φέρει την Τσαρίνα, ένα μαύρο αραβικό από την Αγγλία, αλλά έναν μήνα μετά γεννάει το μικρό της και πεθαίνει από εσωτερική αιμορραγία. «Εκεί έγινε το κλικ, εγκαθίσταμαι μόνιμα στο αγρόκτημα και κάθε μία ώρα ταΐζω το μικρό με το μπιμπερό».

O Πάρης, 11 χρόνων σήμερα, είναι ένας από τους περήφανους εκπροσώπους του ομίλου. «Τα αραβικά είναι πάθος, η αγορά διάσημων γόνων ξεπερνάει τα τρία εκατομμύρια δολάρια ενώ οι εκτροφείς επιδίδονται σε αγώνα δρόμου για τις καλύτερες φυλές». O ίδιος διαθέτει 52 καθαρόαιμα, ενώ παραδίδει μαθήματα σε παιδιά. Τους τελευταίους μήνες συμμετέχει και σε αγώνες ιππικής αντοχής που οργανώνονται πρώτη φορά στην Ελλάδα. H λατρεία του, μάλιστα, είναι τόσο μεγάλη που ζει όλη την εβδομάδα μακριά από την οικογένειά του για να τα φροντίζει. «O στόχος είναι κάποια στιγμή οι επισκέπτες να έρχονται στην Ξάνθη όχι μόνο για τις ομορφιές της αλλά και τα άλογά της».

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ (Ρόζα Κραμερη)
Φωτογραφίες: Αντώνης Πασβάντης