"Πράσινη" ενέργεια από ορυκτά καύσιμα στη Βουλγαρία

Στη γείτονα Βουλγαρία η μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρεία εκμετάλλευσης αερίου είναι ο συντονιστής σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα, σχετικά με την αεριοποίηση υπόγειων εμφανίσεων άνθρακα και την αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα στις εναπομείναντες κοιλότητες.

H εταιρεία είναι ο συντονιστής αυτής της πρωτοβουλίας και οι εταίροι του έργου είναι αναγνωρίσιμοι Ευρωπαϊκοί ερευνητικοί οργανισμοί και επιχειρήσεις, όπως το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ), το Technical University of Lisbon (Portugal), το Geological Institute of the Bulgarian Academy of Sciences, το University of Leeds (UK), η Γερμανική εταιρεία DMT GmbH & Co. KG, το National Research Institution for Geosciences in Germany (German Research Centre for Geosciences) και η Βρετανική UCG Engineering Ltd...»

Η πολυεθνική αυτή ομάδα, αποτελούμενη από μηχανικούς και επιστήμονες, πρόκειται να διερευνήσει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθούν μεγάλου βάθους φλέβες άνθρακα (>1200 μ. κάτω από το έδαφος) για την παραγωγή καθαρότερης, ασφαλέστερης και φθηνότερης ενέργειας. Παρά την ολοένα και αυξανόμενη τάση για μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα στερεά καύσιμα, και ειδικότερα ο άνθρακας, θα παραμείνει η κύρια πηγή ενέργειας για αρκετά χρόνια ακόμα. Ωστόσο, πολλά αποθέματα άνθρακα παγκοσμίως, δεν μπορούν να αξιοποιηθούν εξαιτίας του μεγάλου βάθους στο οποίο βρίσκονται.

Από την άλλη πλευρά, η χρήση των στερεών καυσίμων είναι ο κύριος λόγος αύξησης της συγκέντρωσης CO2 στην ατμόσφαιρα και κατ’ επέκταση, στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή, ζήτημα που κατέχει την πρωτοκαθεδρία στην πολιτική ατζέντα. Σύμφωνα με το προτεινόμενο πρόγραμμα, ο άνθρακας θα μετατραπεί, επί τόπου, σε αέριο παράγοντας ενέργεια, ενώ το αέριο του θερμοκηπίου που θα προκύψει, θα αποθηκευτεί στο χώρο που θα μείνει (κοιλότητες) από τον «εξαγόμενο» άνθρακα ή στα παρακείμενα πετρώματα. Η διαδικασία της μετατροπής του άνθρακα που βρίσκεται σε μεγάλα βάθη, σε αέριο είναι γνωστή ως «υπόγεια αεριοποίηση του άνθρακα» (underground coal gasification – UCG).

Για να πραγματοποιηθεί η αντίδραση, οξειδωτικοί παράγοντες (οξυγόνο ή εμπλουτισμένος αέρας με νερό) διοχετεύονται στα στρώματα άνθρακα με αποτέλεσμα την καύση του σε υψηλές πιέσεις. Έτσι παράγεται καύσιμο αέριο (αποτελούμενο κυρίως από CO2, υδρογόνο, CO, μεθάνιο, καθώς και μικρότερες ποσότητες από άλλα αέρια), το οποίο εξάγεται μέσω γεωτρήσεων.

Η ιδέα της υπόγειας αεριοποίησης του άνθρακα δεν είναι καινούρια και η διαδικασία αυτή είναι ο στόχος εκτεταμένης έρευνας και ανάπτυξης τα τελευταία 90 χρόνια. Αρκετές, μεγάλης κλίμακας, μονάδες παραγωγής ενέργειας, που κάνουν χρήση της μεθόδου, κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του ’80 στην πρώην Σοβιετική Ένωση και τουλάχιστον μια είναι ακόμα σε λειτουργία στο Angren, στο Uzbekistan.

Εάν τα αποτελέσματα της έρευνας αποδειχθούν θετικά, προβλέπεται ανάπτυξη μελλοντικών σχεδίων για τη δημιουργία ενός πειραματικού πεδίου από τη βιομηχανία. Τα τελικά αποτελέσματα αναμένονται στις αρχές του 2013!

Χρήστος Κ. Γκιουμουσίδης
Γεωτεχνικός – Δασολόγος
Master στην Περιβαλλοντική Πολιτική και Ολοκληρωμένη Ανάπτυξη της Υπαίθρου