Αλεξανδρούπολη και φυσικό αέριο

Αλεξανδρούπολη: Σταυροδρόμι ανάπτυξης

«…Η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ εγκαινιάζει μια σειρά αφιερωμάτων με κεντρικό θέμα: Οι δρόμοι της ανάπτυξης στη Βόρεια Ελλάδα. Ως πρώτο σταθμό της προσπάθειας αυτής, επιλέξαμε το νομό Έβρου, καθώς αποτελεί την εσχατιά της Βόρειας Ελλάδας, που πρόκειται ωστόσο στα επόμενα χρόνια να αποτελέσει το κέντρο των εξελίξεων στον ενεργειακό τομέα και τις μεταφορές…»

(απόσπασμα από τον πρόλογο της ειδικής έκδοσης της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 2/3/2008)...

Πράγματι, στη σχετική ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, την 27η Φεβρουαρίου 2008, όλοι όσοι μίλησαν (Υπουργοί, Νομάρχες, Βουλευτές, Δήμαρχοι, Πανεπιστημιακοί κ.α.) αναφέρθηκαν στη γεωστρατηγική σημασία της Αλεξανδρούπολης στους τομείς της ενέργειας και των μεταφορών με επίκεντρο τον πετρελαιαγωγό και το λιμάνι.

Πάνω από 15 χρόνια, στην περιοχή μας, περιμένουμε την ανάπτυξη μέσα από το λιμάνι και τον πετρελαιαγωγό. Δυστυχώς και τα δυο, εκ των πραγμάτων, απεδείχθησαν όνειρα. Ίσως, επειδή και στα δυο πρωταγωνιστής ήταν το ίδιο το κράτος.

Στις μέρες μας, η πιο δυνατή και εξαπλωνόμενη μορφή ενέργειας είναι το φυσικό αέριο.

Στους ενεργειακούς κύκλους είναι διάχυτη η πεποίθηση ότι το φυσικό αέριο θα αποτελέσει το διάδοχο του πετρελαίου στον 21ο αιώνα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, η κατανάλωση φυσικού αερίου θα καλύπτει το 1/4 των παγκόσμιων ενεργειακών αναγκών το 2030.

Σε αέρια κατάσταση μεταφέρεται με αγωγούς υπό υψηλή πίεση, ενώ σε υγρή μεταφέρεται με πλοία. Ένα κυβικό μέτρο υγρού φυσικού αερίου μετατρέπεται σε 600 κυβικά μέτρα αερίου. Αυτό δείχνει και το λόγο μεταφοράς του με πλοία.

Μεταφέρεται με δεξαμενόπλοια ειδικού τύπου, τα LNG (Liquefied Natural Gas). Δεν πρέπει να συγχέονται με τα πλοία LPG (Liquefied Petroleum Gas) τα οποία μεταφέρουν το υγραέριο, το όποιο είναι παράγωγο του πετρελαίου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο 1970 – 2000 παγκοσμίως υπήρχαν μόνο 100 πλοία LNG. Την περίοδο 2001 – 2005 υπήρχαν 200. Το 2011 υπάρχουν περισσότερα από 400, ενώ περίπου 100 τελούν υπό ναυπήγηση. Επίσης, το πρώτο εξάμηνο του 2010 έγιναν 23 παραγγελίες για τέτοια πλοία ενώ το αντίστοιχο εξάμηνο του 2011 έγιναν 48.

Η κατασκευή του δικτύου μεταφοράς φυσικού αερίου είναι ένα από τα μεγαλύτερα έργα ενεργειακής υποδομής που έχουν γίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Έχει τρία σημεία εισόδου:

• Τα σύνορα Ελλάδας - Βουλγαρίας
• Τα σύνορα Ελλάδας - Τουρκίας
• Το νησί Ρεβυθούσα στον κόλπο Πάχης Μεγάρων

Σήμερα, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας στην Ελλάδα (Ν. 2773/1999, Ν. 3428/2005 και Κ.Ο 2003/55/ΕΚ), δίνει το δικαίωμα σε ιδιωτικές εταιρείες να συμμετέχουν σε δραστηριότητες προμήθειας, μεταφοράς, διανομής, αποθήκευσης, υγροποίησης ή αεριοποίησης φυσικού.

Έτσι, η ολοκλήρωση του νομοθετικού πλαισίου, τον Απρίλιο του 2010, με την έγκριση και του «Κανονισμού χορήγησης αδειών φυσικού αερίου» (ΦΕΚ 464 Β/2010) έδωσε τη δυνατότητα στον Όμιλο Κοπελούζου, μέσω της εταιρείας GASTRADE, να υποβάλλει αίτηση στο ΥΠΕΚΑ, την 17-12-2010 για υπεράκτιο Ανεξάρτητο Σταθμό Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ) στην θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης. Κομβικό και γεωστρατηγικό σημείο, κοντά στα σύνορα της Ελλάδας με Βουλγαρία και Τουρκία.

Οι ευκαιρίες για επενδύσεις και αναπτυξιακά έργα στον τόπο μας δεν αποτελούν συχνό φαινόμενο.

Ο πετρελαιαγωγός χάθηκε, το λιμάνι χάθηκε, η Λιμενική Ακαδημία χάθηκε, το εμπορευματικό κέντρο χάθηκε…
Πολλά χάθηκαν.

Αν χαθεί και ο υπεράκτιος Ανεξάρτητος Σταθμός Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ), θα είμαστε άξιοι της τύχης μας…

Παπανικολόπουλος Νικόλαος
Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α.)
Πρόεδρος Ένωσης Πολιτών ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΡΑΚΗΣ