Όχι άλλο κάρβουνο από το Κατάρ

Ο Εμίρης και ο Κακομοίρης - Η "φούσκα" του Κατάρ αγοράζει τη "φούσκα" στη Χαλκιδική

Ανοίγω το μοτζίλα χτες, και πριν προλάβω να πιω μια γουλιά καφέ, πέφτω πάνω στον Αλ Θάνι, ξέρετε αυτόν τον παραμυθένιο εμίρη του Κατάρ με την ωραιοτάτη σύζυγο. Τρίβω τα μάτια μου, προχωράω παρακάτω τα ίδια. Σε κάθε ιστότοπο, σοβαρό ή μη, φιγουράρει ο μονάρχης.

Σκέφτομαι ότι ο τύπος αυτός είναι τουλάχιστον μαζοχιστής. Ήδη από τη δήθεν συμφωνία που έκανε με τον τραπεζικό κολοσσό της νοτιοανατολικής Ευρώπης, έχει χάσει 90.500.000 ευρώ, αν βέβαια η συμφωνία ισχύει και δεν ήταν επικοινωνιακή μούφα.
Τώρα λέει, θα βάλει χρήματα στα μεταλλεία χρυσού της Χαλκιδικής! ...

Μα υποτίθεται ότι τα μεταλλεία αυτά έχουν δοθεί σε καναδική εταιρία υπό την προστασία του εθνικού εργολάβου με μια αποικιοκρατική σύμβαση και οσονούπω θα πλημμυρίσουν την αγορά με φρέσκο χρυσό.

Μεταξύ μας, επρόκειτο για ένα μικρό σκανδαλάκι, από αυτά που δεν αξίζουν το φως της δημοσιότητας: Η κυβέρνηση εκχώρησε τα δικαιώματα εξόρυξης, χωρίς να διασφαλίσει ένα έστω μικρό μέρος ως αντιπαροχή. Το μοναδικό όφελος είναι μια υποτιθέμενη ανάπτυξη που εξασφαλίζει μερικές εκατοντάδες θέσεις (φρικτής) εργασίας για μερικά χρόνια. Μάλιστα πρόκειται για μέγα περιβαλλοντολογικό σκάνδαλο, αν σκεφτεί κανείς ότι για κάθε γραμμάριο χρυσού δημιουργείται ένας τόνος τοξικότατα απόβλητα συν το γεγονός ότι η συγκεκριμένη περιοχή είναι ένα παρθένο δάσος μοναδικής ομορφιάς με αρχαιολογικό ενδιαφέρον.

Δεν ξέρω αν ο συμπαθής εμίρης θα βάλει πράγματι λεφτά σε αυτήν την "επένδυση". Μπορώ όμως να του εγγυηθώ ότι δεν πρόκειται να βγάλει μία. Οφείλω μάλιστα να τον προειδοποιήσω ότι θα βρεθεί μπροστά σε μια νέα Κερατέα. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι πολύ δραστήριοι και πολύ αποφασισμένοι. Εδώ και τρία χρόνια έχουν κατασκηνώσει στο κέντρο του δάσους και δεν αφήνουν κανένα μηχάνημα να μολύνει τον τόπο τους.

Αν είχα την τύχη να εργάζομαι ως σύμβουλος του Κατάρ (σκέφτομαι πλάκα – πλάκα να στείλω κανένα βιογραφικό γιατί… τρώνε τη μία σφαλιάρα μετά την άλλη), θα συμβούλευα τα εξής:

1. Να κρατήσουν αποστάσεις από τους πονηρούς Έλληνες με τους οποίους έχουνε μπλέξει, γιατί η υπόθεση μυρίζει χασούρα.

2. Αντί να μπλέκουν με τραπεζικούς κολοσσούς αμφιβόλου επάρκειας, να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα στο 36% της αξίας τους και να τα ανταλλάξουν μέσω του PSI με καθαρό κέρδος 53%.

3. Το καλύτερο για το τέλος: Αντί να μπλέκουν με το Ελντοράντο της Χαλκιδικής, να αγοράσουν στη Θεσσαλονίκη μερικά ακίνητα κοψοχρονιά και μετά να τα νοικιάσουν στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Κακοφωνίξ (Antinews)

Με αφορμή το παραπάνω άρθρο και για ενημέρωση των αναγνωστών μας, γράφουμε και εμείς λίγα λόγια για την είδηση που παίζει δυνατά από προχθές, και αφορά στη συμμετοχή της "Qatar Holdings" στην "Ελληνική Χρυσός", την εταιρία δηλαδή που έχει πάρει τα δικαιώματα εξόρυξης χρυσού στη Βόρεια Χαλκιδική.

Η εταιρία που διαχειρίζεται τα κεφάλαια του Κατάρ εξαγόρασε από τον Όμιλο «Ελλάκτωρ» και πιο συγκεκριμένα μετοχές που κατέχει η Aktor Construction Int. (100% θυγατρική της Άκτωρ ΑΤΕ), συμφερόντων Μπόμπολα, το 10% από το 25% των μετοχών που κατείχε αυτός στην εταιρία "European Goldmines". Η τελευταία, μια πολυεθνική με έδρα τον Καναδά, κατέχει με τη σειρά της το 95% των μετοχών της «Ελληνικής Χρυσός».

Σύμφωνα με πηγές του Reuters, το ύψος της επένδυσης του Κατάρ ανέρχεται σε 600 εκ. ευρώ. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι η εταιρία από το Κατάρ απέκτησε και το δικαίωμα να αγοράσει άλλο 5% των μετοχών, ανεβάζοντας τη συμμετοχή της στο 1 δις.

Η συμφωνία ανάμεσα στους δύο επιχειρηματικούς ομίλους υπογράφτηκε το απόγευμα του Σαββάτου, με κάθε επισημότητα, μετά μάλιστα από τη συνάντηση του Πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου με τον Εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ Αλ Θάνι. Ο Γιώργος Παπανδρέου, με την αμέριστη συμπαράσταση των ΜΜΕ συμφερόντων Μπόμπολα, προσπάθησε να αντλήσει άμεσα επικοινωνιακά οφέλη από τη συμφωνία για να ανατρέψει το τρέχον κλίμα χρεωκοπίας.

Οι προηγούμενες φούσκες

Σύμφωνα με το alterthess.gr, η συμφωνία αυτή είναι η πρώτη εφαρμογή του «επενδυτικού μνημονίου» που υπογράφτηκε πέρσι ανάμεσα στο Κατάρ και την ελληνική κυβέρνηση και προέβλεπε επενδύσεις ύψους 5 δις. Το πανηγυρικό κλίμα βέβαια βαραίνει η αρνητική προϊστορία των επενδύσεων από το Κατάρ, αφού δυο φορές μέσα σε ένα χρόνο η κυβέρνηση πανηγύρισε για υποψήφιες καταρινές επενδύσεις, οι οποίες εντέλει ακυρώθηκαν. Η πρώτη φορά ήταν πέρσι τον Οκτώβριο, λίγες ημέρες μετά την υπογραφή του παραπάνω μνημονίου, όταν ακυρώθηκε σχεδιαζόμενη επένδυση κεφαλαίων του Κατάρ στον Αστακό για εγκατάσταση τερµατικού σταθµού υγροποιηµένου φυσικού αερίου, καθώς και µονάδας ηλεκτροπαραγωγής µε φυσικό αέριο. Η δεύτερη αφορά την αξιοποίηση των εκτάσεων του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό, αφού οι συνεχείς -κυβερνητικές- διαρροές για ενδιαφέρον από το Κατάρ όλο διαψεύδονταν. Στην προσπάθειά της μάλιστα να διασκεδάσει αυτές τις εντυπώσεις, η κυβέρνηση άφησε πάλι να διαρρεύσει ότι το Κατάρ ενδιαφέρεται για το Ελληνικό.

Πουλώντας φούσκες

Η κυβέρνηση λοιπόν πανηγυρίζει για την πρώτη μεγάλη επένδυση. Το in.gr χαρακτηριστικά αναφέρει ότι «η επενδυτική συμφωνία, ύψους 1,2 δισ. ευρώ, αναμένεται να δημιουργήσει 1.500 νέες θέσεις εργασίας». Στην πραγματικότητα βέβαια, δεν πρόκειται για καμία νέα επένδυση. Τα ορυχεία στη Χαλκιδική έχουν ήδη πουληθεί από το ελληνικό δημόσιο στην «Ελληνικός Χρυσός» εδώ και χρόνια και η «Ελληνική Χρυσός» και η κυβέρνηση χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια το ίδιο ακριβώς επιχείρημα της «επένδυσης του ενός δις που θα δημιουργήσει 1.500 θέσεις εργασίας».

Το μόνο που συνέβη στην πραγματικότητα, είναι ότι ο «Ελλάκτωρ» πούλησε ένα μέρος των μετοχών του στο Κατάρ, βγάζοντας μάλιστα ένα εξωφρενικό κέρδος, χωρίς καμία απολύτως παραγωγική δραστηριότητα. Για την ιστορία, αναφέρουμε ότι η ιδιοκτησία των ορυχείων περιήλθε στην «Ελληνικός Χρυσός» από την χρεοκοπημένη TVX Gold το 2003, έναντι μόνο 11 εκ. ευρώ, μετά από σκανδαλώδεις μεσολαβήσεις της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Τρία χρόνια αργότερα, η ίδια εταιρία αποτιμήθηκε στα 422 εκ. ευρώ ενώ πρόσφατα υπολογιζόταν στα 2,3 δις ευρώ.

Όλη αυτή η υπεραξία παρήχθη μόνο από την προοπτική της εκμετάλλευσης των ορυχείων και την εξασφάλιση της σχετικής εύνοιας του ελληνικού κράτους, χωρίς καμία παραγωγική δραστηριότητα. Το 2009 το συνολικό ενεργητικό της εταιρίας δεν ξεπερνούσε τα 100 εκ. ευρώ. Έτσι, σήμερα, ο Μπόμπολας πουλά λιγότερο από το 10% περίπου της «Ελληνικός Χρυσός» για 600 εκατομμύρια, βγάζοντας ένα κέρδος ανυπολόγιστου ποσοστού.

Αγοράζοντας φούσκες

Το Κατάρ βέβαια είναι πολύ συνηθισμένο σε παρόμοιες φούσκες. Λίγα χρόνια πριν, στην κορύφωση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η οικονομία του κόντεψε να καταρρεύσει μετά το σκάσιμο της φούσκας στην αγορά ακινήτων, η αξία των οποίων είχε περάσει κάθε όριο.

Στην πραγματικότητα βέβαια, το ίδιο το Κατάρ είναι μια φούσκα. Πρόκειται περισσότερο για μια πετρελαϊκή εταιρία που επανεπενδύει την υπεραξία του πετρελαίου, αναζητώντας παγκόσμια ευκαιρίες. Ο συνολικός του πληθυσμός είναι 833.000 κάτοικοι, εκ των οποίων μόνο το 20% είναι ντόπιοι, και έτσι κατέχει την παγκόσμια πρωτιά στο κατά κεφαλή εισόδημα, αφού αυτό φτάνει τις 88.261 δολάρια ανά κάτοικο.

Ενδεικτική της ποιότητας των νέων συνεταίρων της κυβέρνησης είναι η πολιτική ιστορία της χώρας - εταιρίας. Το Κατάρ έχει φυσικά (όπως κάθε επιχείρηση) απόλυτη μοναρχία, με αρχηγό του κράτους τον Εμίρη. Ο Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι, ο οποίος συναντήθηκε με τον έλληνα πρωθυπουργό, βρίσκεται στο αξίωμα αυτό από το 1995, όταν ανέτρεψε με πραξικόπημα τον… πατέρα του που βρισκόταν στο εξωτερικό. Αρχηγός της κυβέρνησης είναι ο πρωθυπουργός Χαμάντ μπιν Τζαμπίρ αλ Θάνι, ο δεύτερος συνομιλητής του πρωθυπουργού μας, ο οποίος βέβαια τυγχάνει να είναι και ανιψιός του Εμίρη.

Στο θέμα του εμίρη αναφέρεται και το omniatv.com, που γράφει χαρακτηριστικά:
Φαίνεται ότι από τον καιρό που ο Ζαμπέτας και η ορχήστρα του, εκτός από τις βασιλικές αμοιβές, έφευγαν με τις τσέπες γεμάτες ρόλεξ από τον Αστέρα της Βουλιαγμένης, μέχρι σήμερα που ο Κούτρας χρησιμοποιεί τον Εμίρη του Κατάρ και τον Έλληνα Πρωθυπουργό για γλάστρες, στο ντιλ με την Qatar Holdings, η παρουσία Εμίρηδων εξάπτει τη φαντασία και δημιουργεί προσδοκίες.

Έτσι, από το σύνολο των ΜΜΕ, παρουσιάστηκε η πώληση μετοχών από τους Μπόμπολα και Κούτρα σε ένα επενδυτικό κεφάλαιο, σαν το εναρκτήριο λάκτισμα των ξένων επενδύσεων, της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας κλπ, με προκλητική, μάλιστα, αναφορά του ΓΑΠ στην αειφορία.

Το ερώτημα απλό:
Ο Μπόμπολας πούλησε, εισέπραξε και βρήκε κεφάλαια κίνησης.
Το ελληνικό δημόσιο τι κέρδισε;