Τουρκικός φασισμός και… Θρακική υπνηλία

Στην Ξάνθη το απόγευμα της 11ης Νοεμβρίου είχε ένα σημαδιακό «χάπενινγκ». Οργανωμένο από το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής και διεκπεραιωμένο από την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» (ΤΕΞ), έδωσε τον αληθινό τόνο στις µειονοτικές κορώνες που τακτικά ακούγονται στην περιοχή: δεν υπάρχει κανένα µειονοτικό ζήτημα στη Θράκη, υπάρχει (όπως άλλωστε και στην Κύπρο και στο Αιγαίο) µονάχα η τουρκική επιθετικότητα.

Πιο συγκεκριμένα: στο Σουνέ Τζαµί της Ξάνθης διοργανώθηκε από την ΤΕΞ ένα µεβλίτ στη µνήµη των 24 Τούρκων στρατιωτών που σκοτώθηκαν στις 19/10/11 από τους Κούρδους αντάρτες του ΡΚΚ στην επαρχία Χάκκαρι (Τσουκούρτζα και Γιουκσέκοβα). Δηλαδή ένα (απαγορευμένο)... σωματείο, που διεκδικεί δήθεν µειονοτικά δικαιώματα στην Ελλάδα, ταυτίζεται µέ τον Στρατό της γείτονος στο έργο της καταστολής του κουρδικού κινήματος. Ένα έργο που περιλαμβάνει και χημικό πόλεµο, όπως αναδείχθηκε πρόσφατα και στην Τουρκία και στη Γερμανία.

Για τους (πιθανούς) εγκληματίες πολέμου λοιπόν που χάσανε τη ζωή τους πολεμώντας κατά των ηρωικών Κούρδων ανταρτών, ο προξενικός µηχανισµός επεφύλαξε τιµές µέσα στην ελληνική Θράκη. Μαζί του συντάχθηκε όλο το πολιτικό προσωπικό της µειονοτικής κοινωνίας της Ξάνθης, αφού πέρα από τη διοργάνωση της ΤΕΞ (πρόεδρος ο Αχµέτ Καρά), παρέστησαν δίπλα στο Τούρκο Πρόξενο Μουσταφά Σάρνιτς οι Ιρφάν Ουζούν (αντιπεριφερειάρχης), Τσετίν Μάντατζη (βουλευτής ΠΑΣΟΚ), Οζάν Αχµέτογλου (κομματάρχης Ξάνθης του DEB), Χουσεΐν Αχµέτογλου (επικεφαλής του τουρκικού συνδυασμού για τον δήμο της Ξάνθης), Μουσταφά Αγκά (πρώην δήμαρχος Μύκης), Μπιλάλ Μπουντούρ (εκδότης της “Μιλλέτ”), Αµπντουλλαχ Τσακµάκ (πρόεδρος συλλόγου “Πλάτανος”) κ.α. Ο τουρκοµουφτής Ξάνθης Αχµέτ Μέτε απουσίαζε στη Μέκκα και τον εκπροσώπησε ο βοηθός του Αχµέτ Χράλογλου.

Στην πρόκληση αυτή αποφάσισαν να αντιδράσουν κάποιοι πολίτες περί τον «Αντιφωνητή». Κάλεσαν λοιπόν τον κύκλο των φίλων και γνωστών τους για να δώσουν το «παρών» έξω από το τέμενος, καλώντας όλη την τοπική κοινωνία σε διαφύλαξη της ειρήνης και της αλήθειας. Μαζί τους ήταν τρεις Κούρδοι φίλοι που εκπροσώπησαν το αληθινό θύμα της υπόθεσης αλλά και ισάριθμοι Κύπριοι που ένιωσαν προσβεβλημένοι από τις εν Ελλάδι τιµές στον τουρκικό Στρατό, ο οποίος κατέχει τη µισή τους ιδιαίτερη πατρίδα. Τα πλακάτ ήταν δίγλωσσα, στα ελληνικά και στα τουρκικά (ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ Τ.Ε.Ξ., Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ…) κι ένα στα κουρδικά (το… κλασικό BIJI SEROK APO). Γέμισε η περιοχή από φυλλάδια (επίσης γραμμένα στα ελληνικά και στα τουρκικά), όπου γράφανε:

«Μουσουλμάνοι συµπολίτες µας,

Ζούμε στον τόπο αυτόν µαζί για αιώνες. Τα µεγάλα ζητήματα έχουν πια όλα τακτοποιηθεί, αλλά κάποιοι δυσαρεστούνται από αυτό. Θυμήθηκαν σήμερα τους νεκρούς στρατιώτες στο Κουρδιστάν. Τους νεκρούς αντάρτες δεν τους γέννησε µάνα;

Μην τους δίνετε σημασία και µην αφήνετε τους φασίστες της ΤΕΞ να µιλάνε για σας. Θέλουν να φέρουν στη Θράκη λύσεις σαν εκείνες του Κουρδιστάν; Ονειρεύονται καταστάσεις σαν αυτές στο Χάκκαρι; Είδαν τις φωτογραφίες των νεκρών; Θέλουν να δουν τέτοιες εικόνες στη Θράκη;

Τούρκοι, Έλληνες, Πομάκοι ή Ρομά, ζούμε όλοι µε τα ίδια προβλήματα και δεν έχουμε ανάγκη από καινούργια. Το µέλλον των παιδιών όλων µας είναι σ’ αυτόν τον τόπο, δεν είναι ούτε στην Άγκυρα, ούτε στο Ντιαρµπακίρ. Και το τζαμί είναι χώρος όπου δοξάζεται ο Θεός – όχι ο πόλεµος!».

Βεβαίως οι Αρχές ήταν εκεί µε δύναμη πολυπληθέστερη για να εµποδίσει ακόμη και την οπτική επαφή µέ το τζαμί. Παρά τις διαβεβαιώσεις των διαμαρτυρομένων τους κράτησαν µακρυά και µόνο κάποια στιγμή 5-6 έφτασαν στο τέμενος και µοίρασαν φυλλάδια στους εισερχόμενους. Μάλιστα κάποιοι του «Αντιφωνητή» µε την δηµοσιογραφική ιδιότητα µπήκαν µέσα στο τζαμί και λίγο µετά έδωσαν µία συνέντευξη στο κανάλι ΞΑΝΘΗ που ήταν παρόν. Έτσι, τους δόθηκε η ευκαιρία να πουν µερικά πράγματα µπροστά στα µούτρα των διοργανωτών, απευθυνόμενοι βεβαίως στην …κάμερα. Προς στιγμήν απειλήθηκε µία ένταση από κάποιον που κραύγαζε κάτι ακατανόητα σε σπαστά ελληνικά, υπερασπιζόμενος την τουρκική του ρίζα, αλλά παρενέβη η Αστυνομία και ησύχασαν τα πράγματα. Κατόπιν πραγματοποιήθηκε µία µικρή πορεία µέχρι την κεντρική πλατεία.

Όπως αναφέρουν άνθρωποι του Αντιφωνητή: «Η τοπική κοινωνία, αν εξαιρέσεις τους θαµώνες των παρακείµενων καφενείων και καταστημάτων, δεν κατάλαβε τίποτε. Συνεχίζει να ζει στον κόσμο της, σαν να µη τρέχει τίποτε, µέχρι που µιά µέρα θα ξυπνήσει έντρομη µε όσα θα αντικρίσει. Ωστόσο, για να µην αδικήσουµε μερικούς, πρέπει να πούµε ότι κάποιοι στην πόλη κινητοποιήθηκαν. Και δεν µιλάµε για τους αστυνομικούς αλλά για τα δεκανίκια της καταστολής: τους "αντιεξουσιαστές". Όπως µάς πληροφόρησε «φιλικά» αξιωματικός της Αστυνομίας, «µας έψαξαν» οι λεγάµενοι. Που το έμαθε αυτός; Άγνωστο. Πάντως η απειλή για αντιπαράθεση µε ελληνόφωνους τσόγλανους έπεσε και µάλιστα από ένστολα χείλη. Δεν το αποκλείουμε να ίσχυε κιόλας, αυτό που δεν ξέρουμε είναι για τίνος λογαριασμό θα επενέβαιναν. Το φαντάζεστε όμως; Ανάλογες εκδηλώσεις στην Τουρκία αντιμετωπίζονται από το (εκεί) παρακράτος µε τους Γκρίζους Λύκους. Εδώ εµείς να έχουμε απέναντί µας για την ίδια δουλειά τους "αντιεξουσιαστές";

Η παρακμή µας πάτο δεν γνωρίζει. Ολόκληρη Θράκη δεν µπόρεσε να δώσει 50 νοματαίους που θα λέγανε ένα ειρηνικό ΟΧΙ στον εκφασισμό και στην προξενική προκλητικότητα. Το ελεεινό κόμμα που µας κυβερνάει συνεχίζει να φιλοξενεί στους κόλπους του βουλευτές σαν τον Μάντατζη, που και προχθές δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να παραστεί. Ακόμα και φίλοι δικοί µας είχαν ενδοιασμούς για το αν πρέπει να αντιδράσουμε ή όχι. Και πότε θα πρέπει; Σε κάποιαν άλλη ζωή;

Δεν πειράζει. Ο αγώνας συνεχίζεται, ένα µήνυµα στην άλλη πλευρά εστάλη και την άλλη φορά θα είναι ισχυρότερο. Εμείς θα είμαστε πάντα εδώ. ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ…».

Πηγή: proxeneio-stop.org