Πρόεδρε, πάμε μία βόλτα, αλλά οι δυο μας. Εσύ (ο αρχηγός) και εγώ (ο λαός). Πάμε, έλα να σε πάω δηλαδή, για να σου δείξω όχι αυτό που χρειάζεται να ξέρεις αλλά αυτό που πρέπει να κάνεις. Να αφήσεις πίσω σου της γραφειοκρατία της Συγγρού και να αναζητήσεις στην ελληνική περιφέρεια, αλλά και στις γειτονιές της Αττικής και του Πειραιά ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με το λαό.
Όχι ΠΑΣΟΚΟ-συμβόλαιο, σαν αυτά των απίθανων ρητορειών της «φάρας», αλλά πραγματικό. Εσύ και ο λαός. Καθημερινά. Δίπλα του. Μαζί του. Το σπίτι σου να είναι το σπίτι του, η δουλειά του, οι χώροι που ζει τη ζωή του να γίνουν τα δικά σου καταφύγια μέχρι και τις εκλογές. Για... να του συμπαρασταθείς, να τον εμπνεύσεις, να του εξηγήσεις, να του σταθείς σαν άνθρωπος σε άνθρωπο. Και να του δώσεις το λόγο της τιμής σου, αυτόν που είχες και πιστεύω ότι έχεις, ότι θα προσπαθήσεις να αλλάξεις τα πράγματα.
Βγες από τη Συγγρού. Τι σε κρατάει εκεί; Οι συσκέψεις; Με ποιους; Με τους συνεργάτες σου ή τους παραγωγικούς φορείς; Φύγε. Ξεκινά περιοδεία, όχι όμως με συνοδεία. Δεν χρειάζεσαι πολλούς. Ούτε κουστωδία επισήμων και ημετέρων. Δεν τους έχεις ανάγκη. Σε ακυρώνουν. Έχεις χάρισμα επικοινωνίας, μπορείς να χαμογελάς, να εκπέμπεις ευγένεια και πολιτισμό. Ξεκίνα από όπου θέλεις. Έχεις 100 μέρες για να γυρίσεις όλη τη χώρα. Να καταλάβεις πώς περνά ο κόσμος και την ώρα που θα σου λέει τα προβλήματά του να του απλώνεις ειλικρινώς το χέρι. Εικόνες που θα κρατάς εσύ και ο λαός στη μνήμη του. Εικόνες που δεν είναι ανάγκη να καταγράψουν ούτε οι τηλεοπτικές κάμερες οι οποίες ακόμα και αν το κάνουν, πιο πολύ θα σε χλευάσουν όσοι θα σε σχολιάζουν, παρά θα σε επικροτήσουν. Βλέπεις δεν είναι political correct για αυτούς, για τους θιασώτες των Παπαδήμων, για τα γιουσουφάκια του Ρεν και του Σόιμπλε, όσους επικροτούν τις απειλές και αναδεικνύουν σε τόσο σημαντικό πρόσωπο τον υπάλληλο της Κομισιόν, τον Αλταφάζ, που «σηκώνουν» τις δηλώσεις του και τις προτάσσουν σαν να έστειλε μήνυμα ο Θεός.
Βγες από τη Συγγρού και μη φοβάσαι τα ΜΜΕ. Ούτως ή άλλως δεν περιμένεις τίποτα από αυτά. Είναι τα ίδια ΜΜΕ που πριν από δύο εβδομάδες μας έλεγαν ότι στις δημοσκοπήσεις το 80% είναι εναντίον του μνημονίου και σήμερα μας λένε ότι το 80% υποστηρίζει με θέρμη τη λύση Παπαδήμου. Ήμαρτον! Ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου αν ζούσε δε θα τολμούσε να κάνει αυτό! Να κάνει δηλαδή γενέθλια για τη γιορτή του δύο φορές σε διάστημα 15 ημερών!
Είναι αυτά που τρομοκρατούν τον κόσμο, τον θυμώνουν, τον εξοργίζουν, προσπαθούν να τον εξευμενίσουν με κραυγές για ηθική, την ώρα που τον περιπαίζουν αλλά και τον χειραγωγούν, με political correct συμπεριφορές, όμως στα δελτία τους, αν μιλήσουμε για τα κανάλια, δε θυμάμαι να μας δείχνουν πολλά ρεπορτάζ για τα προβλήματα του λαού, για τις αγωνίες του, για τα δράματα που περνά.
Βγες από τη Συγγρού και τράβα στα χωριά. Σε πόλεις μικρές και μεγάλες. Πιες καφέ με τους νέους, και μάθε τι σκέφτονται για τους πολιτικούς, για το μέλλον. Κάντο όμως μόνος σου. Χωρίς την κάμερα ή τον τοπικό βουλευτή. Θα σε ακυρώσουν. Θα σε καταστήσουν στα μάτια του λαού, κερδοσκόπο. Ό,τι βγήκες με την απόχη να μαζέψεις ψήφους, ότι έστησες άλλο ένα σόου. Μην φοβάσαι μετά. Ο ένας με τον άλλο, αν πας στα 10 από τα 100 σπίτια του χωριού, θα το διαδώσει. Θα πει τι είπε μαζί σου. Και ας είναι ΠΑΣΟΚ, και ας είναι αριστερός. Εδώ που φτάσαμε όλοι στην ίδια μοίρα είναι. Και να ξέρεις ότι θα πουν αλήθεια.
Μπες στα φιλόξενα σπίτια και ζήτα τους να σου μιλήσουν. Να τους ακούσεις και να σε ακούσουν. Μίλα τους απλά. Η μάνα μου δε ξέρει το ΑΕΠ, ούτε το PSI. Αγνοεί τους οικονομικούς δείκτες της τρόικας. Ξέρεις τι με ρωτάει; «Γιατί παιδί μου να πληρώσω για το σπίτι μου; Δικό μου δεν είναι;», Τι της απαντάς πρόεδρε;
Μπες στα μαγαζιά που καταρρέουν και μίλα με αυτούς που χρωστάνε. Σταμάτα να μιλάς με τους παραγωγικούς φορείς. Μη φοβάσαι. Μην φοβηθείς. Από το λαό αναδείχθηκες. Και από αυτούς τους 800.000 θα ξαναβγεί η ελπίδα. Που θα γίνουν πολλοί περισσότεροι αν νιώσουν ότι υπάρχει κάποιος που πάει να τους δει, να τους μιλήσει, να τους ακούσει. Να τους ζητήσει συγνώμη για τα λάθη που διέπραξε και η δική του γενιά πολιτικών. Αλλά θα τους «κατηγορήσει» κιόλας, θα τους καταστήσει συνυπεύθυνους γιατί στο παρελθόν έτρεχαν στο γραφείο του και σε χιλιάδες πολιτικά γραφεία ανά την επικράτεια ώστε να ζητήσουν διορισμούς, ρουσφέτια, μαϊμού συνάξεις. Πράγματα που έκανε όλο το πολιτικό σύστημα και φυσικά και η Νέα Δημοκρατία η οποία φόρεσε στολή ΠΑΣΟΚ όταν ανέβηκε στην εξουσία και έστησε τα παραμάγαζα που δεν ήταν φυσικά δυνατό να εξελιχθούν σε Εμπορικά κέντρα (της δεκαετίας του 80 αλλά και του 90) γιατί πάντα αυτός που κάνει πρώτος τη δουλειά έχει και τη γνώση. Οι άλλοι απλά αντιγράφουν και τις περισσότερες φορές είναι κακή αντιγραφή.
Βγες από τη Συγγρού. Η μοίρα σου, η πολιτική, είναι μέσα στο λαό. Αυτός θα αποφασίσει στο τέλος. Όχι οι Βρυξέλλες, όχι τα ψευδεπίγραφα διλήμματα, οι μνημονιακές δυνάμεις που ετοιμάζουν τους εκλεκτούς τους για να πάρουν θέση μάχης στις επόμενες εκλογές. Θα νικήσεις στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές. Εφιάλτες θα συναντήσεις ξανά στο δρόμο σου, αλλά όσο τα έχεις καλά με το λαό θα κερδίζεις. Και στις άλλες εκλογές, και στις επόμενες. Και όσο θα περνά ο καιρός οι καθαρές θέσεις, η αλήθεια και η ελπίδα θα εδραιώνονται. Θα κυριαρχούν.
Ο Έλληνας πρόεδρε είναι περήφανος. Μπορεί να ζήσει φτωχός, αλλά όχι ατιμωμένος. Μπορεί να δεχτεί πολλά, όχι όμως την σκλαβιά. Οποιαδήποτε μορφής σκλαβιά. Ούτε την κοροϊδία και τα παραμύθια. Αρκετά έζησε με αυτά. Άνοιξε το βηματισμό σου. Άσε τους φελλούς να επιπλέουν και πάρε το μοναδικό δρόμο που θα σε κάνει ηγέτη ενός λαού και όχι ενός κόμματος.
Ένας αναγνώστης
Όχι ΠΑΣΟΚΟ-συμβόλαιο, σαν αυτά των απίθανων ρητορειών της «φάρας», αλλά πραγματικό. Εσύ και ο λαός. Καθημερινά. Δίπλα του. Μαζί του. Το σπίτι σου να είναι το σπίτι του, η δουλειά του, οι χώροι που ζει τη ζωή του να γίνουν τα δικά σου καταφύγια μέχρι και τις εκλογές. Για... να του συμπαρασταθείς, να τον εμπνεύσεις, να του εξηγήσεις, να του σταθείς σαν άνθρωπος σε άνθρωπο. Και να του δώσεις το λόγο της τιμής σου, αυτόν που είχες και πιστεύω ότι έχεις, ότι θα προσπαθήσεις να αλλάξεις τα πράγματα.
Βγες από τη Συγγρού. Τι σε κρατάει εκεί; Οι συσκέψεις; Με ποιους; Με τους συνεργάτες σου ή τους παραγωγικούς φορείς; Φύγε. Ξεκινά περιοδεία, όχι όμως με συνοδεία. Δεν χρειάζεσαι πολλούς. Ούτε κουστωδία επισήμων και ημετέρων. Δεν τους έχεις ανάγκη. Σε ακυρώνουν. Έχεις χάρισμα επικοινωνίας, μπορείς να χαμογελάς, να εκπέμπεις ευγένεια και πολιτισμό. Ξεκίνα από όπου θέλεις. Έχεις 100 μέρες για να γυρίσεις όλη τη χώρα. Να καταλάβεις πώς περνά ο κόσμος και την ώρα που θα σου λέει τα προβλήματά του να του απλώνεις ειλικρινώς το χέρι. Εικόνες που θα κρατάς εσύ και ο λαός στη μνήμη του. Εικόνες που δεν είναι ανάγκη να καταγράψουν ούτε οι τηλεοπτικές κάμερες οι οποίες ακόμα και αν το κάνουν, πιο πολύ θα σε χλευάσουν όσοι θα σε σχολιάζουν, παρά θα σε επικροτήσουν. Βλέπεις δεν είναι political correct για αυτούς, για τους θιασώτες των Παπαδήμων, για τα γιουσουφάκια του Ρεν και του Σόιμπλε, όσους επικροτούν τις απειλές και αναδεικνύουν σε τόσο σημαντικό πρόσωπο τον υπάλληλο της Κομισιόν, τον Αλταφάζ, που «σηκώνουν» τις δηλώσεις του και τις προτάσσουν σαν να έστειλε μήνυμα ο Θεός.
Βγες από τη Συγγρού και μη φοβάσαι τα ΜΜΕ. Ούτως ή άλλως δεν περιμένεις τίποτα από αυτά. Είναι τα ίδια ΜΜΕ που πριν από δύο εβδομάδες μας έλεγαν ότι στις δημοσκοπήσεις το 80% είναι εναντίον του μνημονίου και σήμερα μας λένε ότι το 80% υποστηρίζει με θέρμη τη λύση Παπαδήμου. Ήμαρτον! Ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου αν ζούσε δε θα τολμούσε να κάνει αυτό! Να κάνει δηλαδή γενέθλια για τη γιορτή του δύο φορές σε διάστημα 15 ημερών!
Είναι αυτά που τρομοκρατούν τον κόσμο, τον θυμώνουν, τον εξοργίζουν, προσπαθούν να τον εξευμενίσουν με κραυγές για ηθική, την ώρα που τον περιπαίζουν αλλά και τον χειραγωγούν, με political correct συμπεριφορές, όμως στα δελτία τους, αν μιλήσουμε για τα κανάλια, δε θυμάμαι να μας δείχνουν πολλά ρεπορτάζ για τα προβλήματα του λαού, για τις αγωνίες του, για τα δράματα που περνά.
Βγες από τη Συγγρού και τράβα στα χωριά. Σε πόλεις μικρές και μεγάλες. Πιες καφέ με τους νέους, και μάθε τι σκέφτονται για τους πολιτικούς, για το μέλλον. Κάντο όμως μόνος σου. Χωρίς την κάμερα ή τον τοπικό βουλευτή. Θα σε ακυρώσουν. Θα σε καταστήσουν στα μάτια του λαού, κερδοσκόπο. Ό,τι βγήκες με την απόχη να μαζέψεις ψήφους, ότι έστησες άλλο ένα σόου. Μην φοβάσαι μετά. Ο ένας με τον άλλο, αν πας στα 10 από τα 100 σπίτια του χωριού, θα το διαδώσει. Θα πει τι είπε μαζί σου. Και ας είναι ΠΑΣΟΚ, και ας είναι αριστερός. Εδώ που φτάσαμε όλοι στην ίδια μοίρα είναι. Και να ξέρεις ότι θα πουν αλήθεια.
Μπες στα φιλόξενα σπίτια και ζήτα τους να σου μιλήσουν. Να τους ακούσεις και να σε ακούσουν. Μίλα τους απλά. Η μάνα μου δε ξέρει το ΑΕΠ, ούτε το PSI. Αγνοεί τους οικονομικούς δείκτες της τρόικας. Ξέρεις τι με ρωτάει; «Γιατί παιδί μου να πληρώσω για το σπίτι μου; Δικό μου δεν είναι;», Τι της απαντάς πρόεδρε;
Μπες στα μαγαζιά που καταρρέουν και μίλα με αυτούς που χρωστάνε. Σταμάτα να μιλάς με τους παραγωγικούς φορείς. Μη φοβάσαι. Μην φοβηθείς. Από το λαό αναδείχθηκες. Και από αυτούς τους 800.000 θα ξαναβγεί η ελπίδα. Που θα γίνουν πολλοί περισσότεροι αν νιώσουν ότι υπάρχει κάποιος που πάει να τους δει, να τους μιλήσει, να τους ακούσει. Να τους ζητήσει συγνώμη για τα λάθη που διέπραξε και η δική του γενιά πολιτικών. Αλλά θα τους «κατηγορήσει» κιόλας, θα τους καταστήσει συνυπεύθυνους γιατί στο παρελθόν έτρεχαν στο γραφείο του και σε χιλιάδες πολιτικά γραφεία ανά την επικράτεια ώστε να ζητήσουν διορισμούς, ρουσφέτια, μαϊμού συνάξεις. Πράγματα που έκανε όλο το πολιτικό σύστημα και φυσικά και η Νέα Δημοκρατία η οποία φόρεσε στολή ΠΑΣΟΚ όταν ανέβηκε στην εξουσία και έστησε τα παραμάγαζα που δεν ήταν φυσικά δυνατό να εξελιχθούν σε Εμπορικά κέντρα (της δεκαετίας του 80 αλλά και του 90) γιατί πάντα αυτός που κάνει πρώτος τη δουλειά έχει και τη γνώση. Οι άλλοι απλά αντιγράφουν και τις περισσότερες φορές είναι κακή αντιγραφή.
Βγες από τη Συγγρού. Η μοίρα σου, η πολιτική, είναι μέσα στο λαό. Αυτός θα αποφασίσει στο τέλος. Όχι οι Βρυξέλλες, όχι τα ψευδεπίγραφα διλήμματα, οι μνημονιακές δυνάμεις που ετοιμάζουν τους εκλεκτούς τους για να πάρουν θέση μάχης στις επόμενες εκλογές. Θα νικήσεις στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές. Εφιάλτες θα συναντήσεις ξανά στο δρόμο σου, αλλά όσο τα έχεις καλά με το λαό θα κερδίζεις. Και στις άλλες εκλογές, και στις επόμενες. Και όσο θα περνά ο καιρός οι καθαρές θέσεις, η αλήθεια και η ελπίδα θα εδραιώνονται. Θα κυριαρχούν.
Ο Έλληνας πρόεδρε είναι περήφανος. Μπορεί να ζήσει φτωχός, αλλά όχι ατιμωμένος. Μπορεί να δεχτεί πολλά, όχι όμως την σκλαβιά. Οποιαδήποτε μορφής σκλαβιά. Ούτε την κοροϊδία και τα παραμύθια. Αρκετά έζησε με αυτά. Άνοιξε το βηματισμό σου. Άσε τους φελλούς να επιπλέουν και πάρε το μοναδικό δρόμο που θα σε κάνει ηγέτη ενός λαού και όχι ενός κόμματος.
Ένας αναγνώστης
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω