Στη Σαμοθράκη για τα Χριστούγεννα είχαν όλοι τα "γουρτζέλια" (το γουρτζέλι ή ο γούρτζελος = το γουρούνι ή ο χοίρος, από το αρχαίο ρήμα γρύζω = γρυλίζω).
Έθιμα και παραδόσεις της πατρίδας μας, που δίνουν ξεχωριστό χρώμα στις περιοχές που τα τηρούν ακόμα.
Έτσι και στη Σαμοθράκη για τα Χριστούγεννα είχαν όλοι τα "γουρτζέλια" (το γουρτζέλι ή ο γούρτζελος = το γουρούνι ή ο χοίρος, από το αρχαίο ρήμα γρύζω = γρυλίζω).
Τα έσφαζαν κοντά στα ποτάμια δύο μέρες πριν τη μεγάλη γιορτή. Τα εντόσθια καβουρντισμένα και σκεπασμένα με λίπος μέσα σε πιθαράκια (μπουντουτσούδια) και ο καβουρμάς θα είναι πρόχειρη τροφή για όλο το χειμώνα.
Το Χριστουγεννιάτικο φαγητό θα είναι η "σούγλα", σουβλισμένο χοιρινό που ψήνει ο κάθε νοικοκύρης στην αυλή του.
Το παρακάτω άρθρο με φωτογραφίες, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σαμοθρακιτών Στουτγκάρδης και Περιχώρων, μας περιγράφει "Τι είναι η σούγλα".
Απ’ ότι μας είναι γνωστό, το έθιμο της "Σούβλας" - ή όπως το λένε οι Σαμοθρακίτες της "Σούγλας" - είναι καθαρά ντόπιο Σαμοθρακίτικο έθιμο.
Λίγες βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα παραγγέλνουν χοιρινό για τη Σούγλα. Ως συνήθως παίρνουν πλάτη, λαιμό ή μπούτι, και πολλές φορές και λίγη κοιλιά, για να ποτιστεί το κρέας και να μην γίνει στεγνό. Ανά τρία με τέσσερα κομμάτια μπαίνει και ένα κομμάτι κοιλιάς, εάν το επιθυμείτε.
Την παραμονή των Χριστουγέννων πάνε και παίρνουν το κρέας. Χαρακτηριστικές ποσότητες είναι 10 - 25 κιλά, αλλά θα βρείτε και περιπτώσεις που ξεφεύγουν (ο αστικός μύθος αναφέρει ότι υπήρξε σούγλα 90 κιλών).
Το κρέας κόβεται σε κομμάτια, περίπου 1 με 1,5 παλάμη φάρδος και περίπου τετράγωνα. Αλατίζουν το κρέας, βάζουν πιπέρι, ανάλογα με την προτίμηση του καθενός. Στο τέλος κόβουν και μια τρύπα στο κέντρο κάθε κομματιού, γιατί έτσι είναι πιο εύκολα να περαστεί πάνω από τη σούβλα. Ειδικά στη κοιλιά θα χρειαστεί, επειδή το κρύο λίπος είναι πολύ σκληρό. Μετά περνάνε το κρέας από τη ρίγανη ή το αφήνουν για την επόμενη μέρα πριν από το ψήσιμο.
Το πρωί των Χριστουγέννων ξεκινάνε πολύ νωρίς. Χρειάζεται να ανάψουν φωτιά (πρώτα ξύλα) και όταν πιάσει καλά βάζουν τα κάρβουνα. Όταν γίνει κάψα, βάζουν επιτέλους το κρέας και αρχίζουν να το γυρνάνε.
Θέλει μερικές ώρες μέχρι να ετοιμαστεί η Σούγλα. Περνάνε τις ώρες με κουβέντα, αστεία, ποτό, φρέσκους μεζέδες. Πολλές φορές παρατηρείται φιλικός ανταγωνισμός, ποιος θα κάνει την πιο πετυχημένη.
Παράλληλα στο σπίτι ετοιμάζουνε τις πατάτες, το ρύζι, τις σαλάτες, όλα γιορτινά. Η σούβλα τελειώνει εκείνη τη μέρα, όταν κανένας δεν μπορεί πια να την δει ή να την μυρίσει, και ο καθένας υπόσχεται ότι από την επόμενη μέρα θα αρχίσει αυστηρή δίαιτα...
Πηγή: tangelonias.blogspot.com
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω