Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να υποθηκεύσουμε το μέλλον της Αλεξανδρούπολης στο βωμό οικονομικών και μικροπολιτικών συμφερόντων. Οι Δήμαρχοι και τα Δημοτικά Συμβούλια είναι για να ονειρεύονται και να βλέπουν μακριά στο μέλλον.
Με ρωτάνε μερικοί γιατί επιμένω τόσο πολύ στο ζήτημα των αποθηκών της ΚΥΔΕΠ. Η απάντηση είναι πολύ απλή: Πρόκειται για τον πυρήνα του χωροταξικού σχεδιασμού της Αλεξανδρούπολης. Χωρίς αυτόν το χώρο ανατρέπεται όλη η φιλοσοφία της ανάπτυξης της πόλης.
Η ανάγκη της διατήρησης του κοινωφελούς χαρακτήρα της περιοχής προκύπτει κυρίως από την στρατηγική σημασία του χώρου αυτού στο σημείο όπου καταλήγει ο σχεδιαζόμενος περιφερειακός δρόμος που θα συνδέει την Εγνατία με το λιμάνι, δίπλα στη σιδηροδρομική γραμμή, κοντά στον εμπορικό και επιβατικό σταθμό του ΟΣΕ, σε επαφή με το λιμάνι και την ιχθυόσκαλα, κοντά στο αεροδρόμιο. Είναι δηλαδή ο χώρος που συγκεντρώνει τα τέσσερα μεταφορικά μέσα και ενσαρκώνει το τεράστιο πλεονέκτημα που έχει ο Δήμος μας, μόνο αυτός από όλους τους Δήμους της χώρας.
Δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση, όπως ισχυρίζεται ο Δήμαρχος. Ολόκληρη η παραλιακή ζώνη από το τις εκβολές του χειμάρρου Μαΐστρου, μέχρι το ξενοδοχείο Εγνατία, αποτελεί ένα αναπτυξιακό μέτωπο στους τομείς των συγκοινωνιών και των συνδυασμένων μεταφορών, του τουρισμού, της αλιείας, της αναψυχής και του πολιτισμού. Αποτελεί μια τεράστια πηγή πλούτου και εισοδημάτων, νέων θέσεων εργασίας και διεθνούς προβολής της Αλεξανδρούπολης, αλλά και όλου του Νομού. Αποτελεί την κατάληξη των διευρωπαϊκών δικτύων, άρα τμήμα του ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου, στη σημείο που η Ευρώπη ενώνεται με την Ασία και τη συνδέει με το δρόμο του μεταξιού, που φτάνει ως τα βάθη της Κίνας. Άρα δυνατότητα χρηματοδότησης από κονδύλια ων διευρωπαϊκών δικτύων.
Αυτός ο χώρος είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ που ενδείκνυται για τη δημιουργία ενός συνδυασμένου τερματικού σταθμού τραίνου, ΚΤΕΛ, αστικών, τραμ, ταξί και πλοίων, που να εξυπηρετεί τους πολίτες που θα χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να φθάσουν στον προορισμό τους χωρίς ταλαιπωρία. Αλλά και με τρόπο που να καλύψει και άλλες ανάγκες, (τωρινές και μελλοντικές) του Δήμου μας. Οι αποθήκες θα φιλοξενούν τη δημοτική αγορά και την ψαραγορά (δίπλα στην ιχθυόσκαλα). Η πλατεία έμπροσθεν των αποθηκών και ο χώρος του ΟΣΕ και του ΟΛΑ, νότια, θα αποτελέσουν την πλατεία που θα φιλοξενεί τη λαϊκή αγορά, αλλά και άλλες δραστηριότητες καλλιτεχνικές, σχολικές, εμπορικές. Ακόμη και την έκθεση του Επιμελητηρίου. Ένα υπόγειο ή επιφανειακό πάρκινγκ θα ικανοποιεί τη ζήτηση για χώρο στάθμευσης.
Παράλληλα απελευθερώνεται ο χώρος που καταλαμβάνει ο σημερινός επιβατικός σταθμός του ΟΣΕ και η γραμμή του τραίνου που φθάνει μέχρι αυτόν, μήκους 700 μ. και πλάτους 40, όπου μπορεί να κατασκευαστεί ένας μεγάλος πεζόδρομος, ανοίγοντας και το μέτωπο προς θάλασσα.
Δημιουργείται δηλαδή ένα ολοκληρωμένο κέντρο, εμπορικό και συγκοινωνιακό, με χώρους συνάθροισης πολιτών και ψυχαγωγίας, στο ανατολικό σημείο της Αλεξανδρούπολης όπως επιβάλλεται, σύμφωνα με την επιστήμη της χωροταξίας, στις σύγχρονες πόλεις. Μιλάμε για ένα νέο οικονομικό πνεύμονα της πόλης, χώρο γεμάτο ζωή και δράση, δίπλα στο νέο εμπορικό κέντρο που αναπτύσσεται στην περιοχή του «Μύλου Μασούρα».
Πρότασή μου είναι να ανατεθεί σε ομάδα ντόπιων χωροτακτών η μελέτη αυτών των χώρων και η οριστική σύνταξη του τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου, το οποίο να αποτελέσει τον συνολικό σχεδιασμό της περιοχής, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες της Αλεξανδρούπολης και σε συνάρτηση με τη γενικότερο σχεδιασμό και αξιοποίηση της παραλιακής ζώνης. Παράλληλα να κηρυχθούν τα δύο κτήρια διατηρητέα και να αναπλασθούν, διότι είναι συνδεδεμένα με την ιστορία της πόλης, αλλά και για να αποφύγουμε να αλλάξει ο χαρακτήρας της περιοχής, που πρέπει να βρίσκεται σε αρμονία με το λιμάνι. Θα ήταν καταστροφή για το σχεδιασμό του χώρου, αλλά και για την αισθητική του αστικού περιβάλλοντος η ανέγερση πολυκατοικιών σε εκείνο το σημείο. Αλλά αυτά ο δήμαρχος δεν τα καταλαβαίνει, όπως όταν υποστήριζε την κατεδάφιση του καπνομάγαζου.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΔΥΝΑΤΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ
Από εδώ και πέρα θα πρέπει να ανατεθεί η μελέτη της πράξης εφαρμογής του ρυμοτομικού σχεδίου του οικοδομικού τετραγώνου. Αυτή θα περιλαμβάνει την κτηματογράφιση, τις υποχρεώσεις του Δήμου σε απαλλοτριώσεις και τον καθορισμό της εισφοράς σε γη, η οποία για τη μεγάλη αποθήκη εμβαδού 3.145 μ2 ανέρχεται στα 1200 μ2 και για τη μικρή αποθήκη εμβαδού 1.140 μ2 ανέρχεται στα 300 μ2, σύνολο 1.500 μ2, αξίας 1.100.000 περίπου. Αυτή η γη θα πρέπει να αποδοθεί στο Δήμο. Υπάρχει επίσης η εισφορά σε χρήμα που υπολογίζεται συνολικά στις 500.000 περίπου.
Προκύπτουν λοιπόν οι παρακάτω περιπτώσεις:
1. Να κατεδαφισθούν οι αποθήκες από τους ιδιοκτήτες, να αποδοθεί στο Δήμο η εισφορά σε γη και χρήμα και να χτίσουν οι ιδιοκτήτες στα οικόπεδα που τους απομένουν, κτήρια γραφείων, καταστημάτων, κέντρων διασκέδασης κλπ.
2. Να εξαγορασθεί από τους ιδιοκτήτες η εισφορά σε γη αντί να αποδοθεί στο Δήμο, και να κτίσουν κτήρια επί του συνόλου των οικοπέδων.
3. Να εξαγοραστεί από το Δήμο το υπόλοιπο των αποθηκών, αφαιρουμένης δηλαδή της εισφοράς σε γη, συμψηφίζοντας την εισφορά σε χρήμα, με το τίμημα εξαγοράς που θα καθορίσει το δικαστήριο. Δημιουργία εκεί της δημοτικής αγοράς με κατάλληλη διαρρύθμιση και ανάπλαση των κτηρίων.
Παράλληλα να κηρυχθούν τα κτήρια διατηρητέα και να αναπλασθούν εξωτερικώς με παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Με τον τρόπο αυτό βέβαια αποκλείεται η πρώτη και δεύτερη περίπτωση.
Η τρίτη λύση, σε συνδυασμό με τη διατήρηση και την ανάπλαση των κτηρίων είναι εφικτή και αυτή θα πρέπει να επιδιώξει ο Δήμος.
Η ΝΕΑ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Προσφάτως βέβαια προέκυψε και μια άλλη περίπτωση, την οποία ο κ. Δήμαρχος υποστηρίζει δημοσίως, με το πρόσχημα ότι θα κοστίσει πολύ η αποζημίωση των εκτάσεων του ΟΣΕ.
Σύμφωνα με την περίπτωση αυτή δεν εκπονείται πράξη εφαρμογής, η κατάσταση παραμένει ως έχει, ενώ εκδίδονται όλες οι άδειες που είναι απαραίτητες για την λειτουργία των καταστημάτων, χωρίς να καταβάλουν οι ιδιοκτήτες την εισφορά σε γη και χρήμα. Έτσι δεν εκτίθεται και το δικηγορικό του γραφείο, το οποίο δια της συζύγου του υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει η υποχρέωση καταβολής της εισφοράς σε γη και χρήμα.
Στην περίπτωση αυτή όμως η νομοθεσία επιτρέπει να γίνουν μόνο οι εργασίες οι οποίες δεν επηρεάζουν τη μελλοντική απόδοση της εισφοράς σε γη και αφού πρώτα καταβληθεί το 20% της εισφοράς σε χρήμα. Αυτό περιορίζει κατά πολύ τη δυνατότητα αξιοποίησης των ακινήτων και διατηρεί μια εκκρεμότητα στο διηνεκές. Επί του θέματος υπέβαλα ερώτημα στην Πολεοδομία του Δήμου, πριν από 15 ημέρες, αλλά δεν πήρα ακόμη απάντηση.
Έστω και έτσι όμως αποκλείεται το ενδεχόμενο ανέγερσης πολυκατοικιών, κάτι που προκύπτει και από την απόφαση του ΣΧΟΠ για μέγιστο ύψος κτηρίων 8,5 μέτρων, έναντι των 8,20 που έχουν σήμερα οι αποθήκες. Αφήνει δηλαδή ανοικτή την προοπτική να εξαγοραστούν οι αποθήκες από το Δήμο, με τίμημα το οποίο θα προκύψει μετά την αφαίρεση της εισφοράς σε γη και χρήμα, η οποία βέβαια δεν εξαλείφεται ως υποχρέωση των αγοραστών, παρά τη μη αναφορά της στα συμβόλαια πώλησης, κατά παράβαση του Νόμου.
Όσο για τις αποζημιώσεις που ενδεχομένως θα ζητήσει ο ΟΣΕ, θα έπρεπε να το γνωρίζει ο Δήμος, όταν προωθούσε αυτήν την τροποποίηση, της οποίας το μοναδικό όφελος για το Δήμο ήταν η απόκτηση περισσότερων κοινόχρηστων χώρων. Αυτό είναι που άνοιξε την «όρεξη» του ΟΣΕ, μαζί με την πρόταση για «οικοπεδική αξιοποίηση», των αποθηκών, που αποτελούσαν δική του γη και παραχωρήθηκε στην ΚΥΔΕΠ και στην ΕΑΣ για εξυπηρέτηση των αγροτών.
Βέβαια το ερώτημα είναι πως είναι δυνατόν να ζητάει αποζημίωση ο ΟΣΕ από το Δήμο για εκτάσεις οι οποίες είχαν παραχωρηθεί για χρήση στο Δήμο, πριν 30 χρόνια και με βάση αυτή την παραχώρηση κατασκευάστηκαν ο δρόμος και το αλσύλλιο.
ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΓΕΝΙΕΣ
Θα πρέπει να αναθέσει ο Δήμος σε σοβαρό γραφείο την οικονομοτεχνική μελέτη όλης της πρότασής μας για το σύνολο του χώρου και των παρεμβάσεων που περιγράψαμε παραπάνω, σαν ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα ενός συγκοινωνιακού και εμπορικού κέντρου, με όλες τις αστικές αναπλάσεις, τις καινοτομίες, τις υπηρεσίες, τις θέσεις εργασίας και τα κέρδη που προβλέπονται για τους συμμετέχοντες ιδιώτες και δημόσιους φορείς (Δήμος, ΟΣΕ, ΟΛΑ, ΚΤΕΛ κλπ). Ποια τράπεζα ή και ιδιώτες δεν θα χρηματοδοτούσαν ένα τέτοιο πρόγραμμα; Ποιος αιρετός θα τολμήσει να πει όχι σε ένα τέτοιο άμεσα υλοποιήσιμο σχέδιο, και μάλιστα σε μια περίοδο κρίσης και επενδυτικής άπνοιας;
Μας είπαν ότι η υπόθεση αυτή είναι μια «έμμονη ιδέα». Εμείς πιστεύουμε ότι είναι η Μεγάλη Ιδέα για το Δήμο μας. Επιλύονται με μια κίνηση έξι μεγάλα ζητήματα για τη Αλεξανδρούπολη και δίδεται μια άμεση αναπτυξιακή πρόταση.
Το παράδειγμα της Βαρκελώνης, αλλά και πολλών παραλιακών ελληνικών πόλεων (Καλαμάτα, Βόλος, Ηράκλειο, Πάτρα, Καβάλα, κλπ), απέδειξε ότι μόνο τολμηρές πολιτικές απόκτησης και διαχείρισης ελεύθερων χώρων προσδίδουν στις πόλεις ανοικτούς ορίζοντες και άνοιγμα του μετώπου προς τη θάλασσα.
Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να υποθηκεύσουμε το μέλλον της πόλης μας στο βωμό οικονομικών και μικροπολιτικών συμφερόντων. Οι Δήμαρχοι και τα Δημοτικά Συμβούλια είναι για να ονειρεύονται και να βλέπουν μακριά στο μέλλον. Και να αποφασίζουν πέρα από στενοκέφαλες και εφήμερες παραταξιακές λογικές και συμφέροντα.
Αλλιώς οι μελλοντικές γενιές θα τους μνημονεύουν με απαξίωση, που δεν τόλμησαν, στην κρίσιμη ώρα, να σηκώσουν το ανάστημά τους.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω