Θράκη: Ένας βοριάς παγωμένος σαρώνει την έρημη γη

Από την Ορεστιάδα μέχρι την Ξάνθη εκείνο πια που σημαδεύει τη Θράκη είναι τα κλειστά μαγαζιά, η ανεργία και τα κλειστά εργοστάσια. Τα σημάδια των Μνημονίων είναι πια ορατά. Στο σύνολό της σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η ανεργία στην περιφέρεια αγγίζει το 19,7%. Αυτό λέει η ΕΛΣΤΑΤ. Αλλά ως συνήθως οι στατιστικές δεν λένε πάντα την αλήθεια. Γιατί η πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη. Ξεπερνά και στους τρεις νομούς το 30% και οδεύει καλπάζοντας προς το 35%.

Έβρος: ολική σχεδόν κατάρρευση...

Με ανεργία στο 30% στο σύνολο του νομού και με το να είναι κανόνας η μείωση των μισθών και η εκ περιτροπής εργασία πώς μπορείς να ελπίζεις για το καλύτερο, αναρωτιέται ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Έβρου Απόστολος Γκιγκούδης. Πια οι ατομικές συμβάσεις είναι καθημερινό φαινόμενο. Ο Νομός του Έβρου, μας λέει, δεν είχε βιομηχανία και έτσι, αν εξαιρέσουμε τη "Θράκη" και την "ΟΤΤΟ" όπου χάθηκαν 200 θέσεις εργασίας, δεν έχουμε άλλα εργοστάσια. Αλλά έχουμε, μας λέει, τεράστια απώλεια θέσεων εργασίας στους μικρομεσαίους και στην οικοδομή. Μάλιστα, σημειώνει χαρακτηριστικά, η οικοδομική δραστηριότητα έχει πτώση της τάξης του 70%, με ό,τι αυτό σημαίνει. Είχαμε 900 οικοδόμους και στις εκλογές του σωματείου ψηφίσανε 130.

Μείζον είναι το πρόβλημα γιατί δεν μπορούν να μαζέψουν τα 50 ένσημα τον χρόνο για την ασφάλιση. Του θέτουμε το ζήτημα των Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών και δηλώνει την κατηγορηματική αντίθεση του εργατικού κινήματος της περιοχής. Σημειώνει μάλιστα ότι το Εργατικό Κέντρο δεν εκλήθη σε συζήτηση που έγινε με την πρωτοβουλία του χρηματοοικονομικού φόρουμ ενός ιδιωτικού φορέα. Πίσω από την ιδέα της ΕΟΖ στη Θράκη φωτογραφίζει γερμανικό δάκτυλο. Όσον αφορά στο ζήτημα του χρυσού που πια επίκειται, είναι κάτι περισσότερο από απόλυτος. "Προτιμούμε να πεθάνουμε στον αγώνα για το μεροκάματο, παρά από καρκίνο". Τονίζει επίσης ότι, αν δεν τονωθεί ο πρωτογενής τομέας και αν δεν διασυνδεθεί το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης με τον σιδηρόδρομο και την Εγνατία, τότε η περιοχή δεν θα δει ανάπτυξη.

Ροδόπη: Χειρότερη εικόνα από τον Έβρο

Η ανεργία στον νομό ξεπερνά το 35%, μας λέει ο πρόεδρος του Ε.Κ. Ροδόπης Παντελής Μαγαλιός. Στις γυναίκες το 40% λόγω των κλωστηρίων. Όσο για τη βιομηχανική περιοχή της Κομοτηνής, από τις 99 επιχειρήσεις που λειτουργούσαν στα χρόνια της ακμής ζήτημα σήμερα να πληρώνουν κανονικά 7-10. Θέτει ζήτημα σχετικά με την κλωστοϋφαντουργία του Ακκά. Τη διετία 2005-06 η συγκεκριμένη επιχείρηση επιδοτήθηκε από τους αναπτυξιακούς νόμους με ένα ποσό συνολικά των 8.000.000 ευρώ. Σήμερα πιέζει για μείωση αποδοχών στα όρια της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και κάνει απολύσεις. Άρα προκύπτει μείζον θέμα που χρειάζεται απαντήσεις, όχι πια από την αρμόδια εταιρεία, αλλά από το ελληνικό κράτος που έδωσε τα χρήματα αυτά.

Με ποιον τρόπο αξιοποιήθηκαν λοιπόν τα χρήματα του ελληνικού λαού; Όσον αφορά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η μείωση των θέσεων εργασίας αγγίζει το 60%. Παράλληλα μας τονίζει και την αντίθεση του Ε.Κ. τόσο στη δημιουργία των ΕΟΖ όσο και στις εταιρείες χρυσού. Ο Τάκης Μουμτζίδης, μέλος της διοίκησης του Ε.Κ. από την Αυτόνομη Παρέμβαση, τονίζει τη μαζική απώλεια θέσεων εργασίας στην οικοδομή, μια απώλεια που θίγει κυρίως τους εργαζόμενους στη μειονότητα. Σημειώνει ότι όλα τα εργοστάσια μειώνουν την παραγωγική διαδικασία με ό,τι σημαίνει αυτό για τις θέσεις εργασίας και ασκεί κριτική στις ασκούμενες πολιτικές. Οι πολιτικές του Μνημονίου μάς οδηγούν στον όλεθρο, επισημαίνει και παράλληλα θεωρεί και πως η περιφέρεια έχει ευθύνες, γιατί ασκεί μια πολιτική που δεν μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Αυτό άλλωστε φάνηκε και από τον φετινό προϋπολογισμό της περιφέρειας που είναι εντελώς μνημονιακός. Ευθύνη έχουν και οι δήμοι για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Όσο για τους εμποροϋπαλλήλους: Η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων είναι καθεστώς.

Ξάνθη: Κάθε χρόνο και χειρότερα

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η ανεργία στον νομό έχει φτάσει το 21%. Με λίγα λόγια, 16.000 άνθρωποι είναι άνεργοι σε ένα νομό με πληθυσμό 100.000 κατοίκων. Η πραγματική ανεργία ξεπερνά το 30%. Από τα μεγάλα συνεταιριστικά εργοστάσια, η ΣΕΚΑΠ περιμένει πια τον Ινδό "σωτήρα", η ΣΕΒΑΘ έχει κλείσει, η ΣΕΚΚΕ διατηρεί μόνο τις μόνιμες θέσεις εργασίας, δεν παίρνει δηλαδή συμβασιούχους, η Ροδόπη σε χέρια ιδιώτη πια, δεν πληρώνει τους παραγωγούς, προσπαθεί να κάνει εργοδοτικό σωματείο και έχει προχωρήσει σε 4 απολύσεις. Τα "Πλαστικά" προχωρούν σε εθελούσια έξοδο και ο "Γερμανός", κερδοφόρα εταιρεία, μειώνει μισθούς. Πριν από λίγες ημέρες έκλεισε και η DIANA, με αποτέλεσμα να χαθούν άλλες 105 θέσεις εργασίας. Το δε εργοστάσιο ζάχαρης πια ασχολείται μόνο με την τυποποίηση. Όσο για την οικοδομή, η κατάσταση είναι απελπιστική, μας λέει ο γραμματέας της Ν.Ε. του ΣΥΝ Νίκος Καλιαμπάκας. Η ανεργία στην οικοδομή αγγίζει πια το 100%. Και εδώ όπως και στη Ροδόπη πλήττεται η μειονότητα. Και οι μικρομεσαίοι; Ένα στα δύο μαγαζιά κλείνει. Μια εικόνα συνολικά του νομού που δείχνει επίσης ότι, αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική, η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη.

Μαύρες γιορτές

Μ’ αυτήν τη φράση άνθρωποι περιγράφουν την κατάσταση στην περιοχή της Θράκης. Εδώ οδήγησε την περιοχή η πολιτική των μνημονίων, μια περιοχή που εξ αντικειμένου έχει δυσκολίες σήμερα πια έχει αφεθεί να βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ύφεση, στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Και τώρα προβάλλουν ως "λύση σωτηρίας" τις ΕΟΖ. Ζώνες που ο μόνος που θα έχει κέρδη είναι ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης. Γιατί είναι γνωστό τοις πάσι ότι ούτε η τοπική οικονομία και κοινωνία θα έχει κέρδη, ούτε εργασιακά δικαιώματα θα υπάρχουν, ούτε βέβαια και το νομικό καθεστώς μια χώρας της Ε.Ε. Με λίγα λόγια, γαία πυρί μιχθήτω. Κύριε πρωθυπουργέ, αυτά είναι τα έργα των χειρών σας, των δικών σας, του κυρίου Παπανδρέου, του κυρίου Σαμαρά και του κυρίου Καρατζαφέρη. Ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση. Όσο από προοπτικές ανάπτυξης; Μια εικονική πραγματικότητα.

Πηγή: Εφημερίδα Η ΑΥΓΗ (Σταμάτης Σακελλίων)