Η δίκη αφορούσε το σκέλος εκείνο της υπόθεσης που είχε να κάνει με το κλείσιμο της δίκης η οποία εκκρεμούσε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των εκτάσεων της Μονής... Βατοπεδίου. Πρόεδρος του τότε δικαστηρίου ήταν η Μαρία Ψάλτη, της οποίας καταλογίστηκε πως μετέφερε στους μοναχούς κατόπιν εντόνων πιέσεων τους, το αποτέλεσμα της διάσκεψης του Πρωτοδικείου Ροδόπης που ήταν αρνητικό για την Μονή, με αποτέλεσμα να υπάρχει ζημιά για το Ελληνική Δημόσιο.
Η συγκεκριμένη υπόθεση απασχόλησε και πάλι το Εφετείο Θράκης, μετά την αναίρεση από το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου της αρχικής απόφασης του ίδιου δικαστηρίου, με την οποία οι Εφραίμ, Αρσένιος αλλά και η δικαστής είχαν καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών ο καθένας με τριετή αναστολή.
Ο Άρειος Πάγος έχει αναπέμψει την υπόθεση στο Πενταμελές Εφετείο Θράκης για νέα δίκη υπό διαφορετική όμως σύνθεση από αυτή που δίκασε τους τρεις κατηγορούμενους την πρώτη φορά. Και αυτό γιατί, οι Αρεοπαγίτες με την υπ’ αριθμ. 28/2012 απόφασή τους έκριναν ότι η πρώτη απόφαση του ίδιου δικαστηρίου δεν είχε νόμιμη αιτιολογία, παρουσίαζε λογικά κενά, αντιφάσεις και ελλείψεις.
Η ποινική αντιμετώπιση των τριών στη νέα δίκη ήταν ευνοϊκότερη διότι ο Άρειος Πάγος αναιρώντας την αρχική απόφαση είχε κρίνει ότι η τυχόν γνωστοποίηση του αποτελέσματος μόνο της διάσκεψης ενός δικαστηρίου δεν αποτελεί πλέον αξιόποινη πράξη, αφού πρόκειται για στοιχεία τα οποία θα περιληφθούν στην απόφαση που θα δημοσιευθεί στη συνέχεια.
Επίσης, οι Αρεοπαγίτες έκριναν ότι παράνομα στο Εφετείο Θράκης προστέθηκε στο κατηγορητήριο ότι οι μοναχοί πληροφορήθηκαν τις νομικές διεργασίες, με συνέπεια την ακυρότητα της διαδικασίας, λόγω παραβίασης υπερασπιστικών δικαιωμάτων.
Έτσι, η διαδικασία επαναλήφθηκε ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου της Θράκης, με τους δύο κατηγορούμενους, Εφραίμ, που κρατείται στις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού, και Αρσένιο, να εκπροσωπούνται από πληρεξούσιους δικηγόρους, οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι οι εντολείς τους δεν είχαν σχέση με τη δικαστή, ενώ επικαλέστηκαν προγενέστερη απόφαση, του 2002, με την οποία το Δημόσιο είχε αναγνωρίσει την κυριότητα των εκτάσεων της Βιστωνίδας στη Μονή.
Από την πλευρά της, η πρόεδρος πρωτοδικών Μαρία Ψάλτη, παρέστη στη δίκη και απολογούμενη στο δικαστήριο είπε σχετικά με την κατηγορία της διαρροής δικαστικής συνεδρίασης ότι δεν είχε καμία εμπλοκή η ίδια, επειδή δεν γνώριζε κανέναν από την περιοχή, σε αντίθεση με τους άλλους δύο συναδέλφους της.
Η δικαστής Μαρία Ψάλτη κρίθηκε ένοχη για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος και οι δύο μοναχοί για ηθική αυτουργία στην ίδια πράξη. Αντιθέτως, το δικαστήριο τους αθώωσε για το αδίκημα τής παραβίασης δικαστικού απορρήτου.
Να σημειωθεί ότι η Μονή Βατοπεδίου είχε προσφύγει στο τριμελές πρωτοδικείο Ξάνθης σε βάρος του Δημοσίου διεκδικώντας τις εκτάσεις της λίμνης Βιστωνίδας. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το Φεβρουάριο του 2004 οι δύο δικαστές της σύνθεσης του δικαστηρίου είχαν εκδώσει απόφαση υπέρ του Δημοσίου, αναγνωρίζοντας την κυριότητα 2.700 στρεμμάτων στο μοναστήρι και 25.000 στρεμμάτων στο Δημόσιο. Τότε, κατά το κατηγορητήριο, η πρόεδρος του δικαστηρίου Μαρία Ψάλτη αρνούταν να τη δημοσιεύσει, επειδή είχε ταχθεί υπέρ του μοναστηριού, και μειοψηφούσε σε σχέση με τους άλλους δύο συναδέλφους της. Συνέπεια της καθυστέρησης έκδοσης της απόφασης των πολιτικών δικαστηρίων ήταν τον Αύγουστο του 2004, ελλείψει του αποτελέσματος της δικαστικής διαμάχης, το Δημόσιο να συμβιβαστεί με το μοναστήρι.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω