Η Διανομαρχιακή Επιτροπή Έβρου - Ροδόπης κατά των Χρυσωρυχείων, απέστειλε επιστολή προς τους βουλευτές Έβρου και Ροδόπης και ζητά, έως και την Μ. Τετάρτη 11 Απριλίου, την γραπτή τοποθέτησή τους για την επένδυση των Χρυσωρυχείων.
«Η τοπική κοινωνία έχει απαίτηση να πάρετε καθαρή θέση, όπως απαιτεί ο θεσμικός σας ρόλος και να μη στείλετε για ακόμη μία φορά την μπάλα στην εξέδρα» αναφέρεται χαρακτηριστικά... στην επιστολή της Διανομαρχιακής Επιτροπής.
Κυρία – Κύριε Βουλευτή,
Στη χώρα μας, λόγω της οικονομικής κρίσης, το δίλημμα περιβάλλον ή ανάπτυξη τίθεται πιο εκβιαστικά από ποτέ.
Στην περιοχή μας, όπου το αρνητικό πρόσημο της ανάπτυξης φαντάζει απειλητικό, οποιαδήποτε υπόσχεση για θέσεις εργασίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξασθενίσει μνήμες, να βραχυκυκλώσει λογικές, να αλώσει βουλήσεις, να κάμψει αντιστάσεις.
Σ’ αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και με την τιμή του χρυσού να καλπάζει, η τοπική κοινωνία δέχεται μία ανηλεή επίθεση για να αλλάξει την στέρεη, αταλάντευτη και εκφρασμένη με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους θέση της που είναι:
Για το λόγο αυτό, και με έντονο το ενδιαφέρον για την επένδυση των Χρυσωρυχείων, διοργανώθηκαν πλήθος ημερίδων, ομιλιών, εκδηλώσεων όπου κλήθηκαν και ανέπτυξαν τις θέσεις τους οι ΠΑΝΤΕΣ: εκπρόσωποι των εταιρειών χρυσού, των εταιρειών παραγωγής κυανίου, καθηγητές Πολυτεχνείων – Πανεπιστημίων, εκπρόσωποι Επιμελητηρίων – Ινστιτούτων κλπ.
Συστάθηκαν από επιστημονικούς φορείς ομάδες εργασίας που ερεύνησαν ενδελεχώς όλα τα στοιχεία, όλες τις μεθόδους, καθώς και τις μελέτες των εταιριών χρυσού.
Ερευνήθηκαν μέχρι κεραίας τόσο το προσδοκώμενο όφελος όσο και ο πιθανός κίνδυνος από την επένδυση των χρυσωρυχείων. Έτσι είμαστε πλέον σίγουροι ότι το όποιο προσδοκώμενο όφελος για την τοπική και εθνική οικονομία από την επένδυση του χρυσού είναι ΜΗΔΑΜΙΝΟ μπροστά στον ΚΙΝΔΥΝΟ για το περιβάλλον και την υγεία τη δική μας, των παιδιών μας και των παιδιών των παιδιών μας.
Η θέση αυτή εκφράστηκε σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους από το λαό(μέσα από τις κινητοποιήσεις του) και από όλους τους θεσμικούς φορείς.
Είναι πρωτοφανείς οι ομόφωνες αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου και όλων των Δημοτικών Συμβουλίων της Περιφέρειας, για την αρνητική τους θέση.
Η οποιαδήποτε λοιπόν προσπάθεια «αναψηλάφησης» της υπόθεσης με όχημα την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, εκπορεύεται από κέντρα που έχουν κάθε λόγο να παρουσιάσουν τον λύκο σαν πρόβατο, τις λίγες προσωρινές και «αυγατισμένες» θέσεις εργασίας σαν την εκμηδένιση της ανεργίας, το μηδενικό όφελος στην εθνική οικονομία σαν απάντηση στην κρίση, και το κυάνιο σαν αγιασμό.
Είναι λοιπόν προφανές ότι προτροπή για αέναη συζήτηση με τις εταιρείες εντάσσεται στην τακτική «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ». Είναι μέρος της πολιτικής που θέλει τους πολιτικούς να κλείνουν το μάτι δεξιά και αριστερά, που χτυπάνε όλες τις πλάτες αδιάκριτα. Είναι η πολιτική που μας κατάντησε να ζητιανεύουμε «επενδύσεις», είναι η πολιτική που θέλουμε και υποχρεούμαστε να αφήσουμε πίσω μας.
Η τοπική κοινωνία λοιπόν «μπούχτισε» να περιμένει καρτερικά επί σειρά ετών τις κυβερνήσεις, τους υπουργούς, τους βουλευτές να κλείσουν μία δια παντός το θέμα. Έχει λοιπόν απαίτηση να πάρετε καθαρή θέση, όπως απαιτεί ο θεσμικός σας ρόλος και να μη στείλετε για ακόμη μία φορά την μπάλα στην εξέδρα.
Δεν αντέχουμε άλλο πια το επιχείρημα, μετά από 12 χρόνια, ότι ο διάλογος είναι η λύση.
Με εκτίμηση
Η Διανομαρχιακή Επιτροπή Έβρου - Ροδόπης κατά των Χρυσωρυχείων
«Η τοπική κοινωνία έχει απαίτηση να πάρετε καθαρή θέση, όπως απαιτεί ο θεσμικός σας ρόλος και να μη στείλετε για ακόμη μία φορά την μπάλα στην εξέδρα» αναφέρεται χαρακτηριστικά... στην επιστολή της Διανομαρχιακής Επιτροπής.
Διαβάστε την επιστολή:
Κυρία – Κύριε Βουλευτή,
Στη χώρα μας, λόγω της οικονομικής κρίσης, το δίλημμα περιβάλλον ή ανάπτυξη τίθεται πιο εκβιαστικά από ποτέ.
Στην περιοχή μας, όπου το αρνητικό πρόσημο της ανάπτυξης φαντάζει απειλητικό, οποιαδήποτε υπόσχεση για θέσεις εργασίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξασθενίσει μνήμες, να βραχυκυκλώσει λογικές, να αλώσει βουλήσεις, να κάμψει αντιστάσεις.
Σ’ αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και με την τιμή του χρυσού να καλπάζει, η τοπική κοινωνία δέχεται μία ανηλεή επίθεση για να αλλάξει την στέρεη, αταλάντευτη και εκφρασμένη με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους θέση της που είναι:
- ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΝΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
- ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
- ΟΧΙ ΣΤΑ ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΑ
Για το λόγο αυτό, και με έντονο το ενδιαφέρον για την επένδυση των Χρυσωρυχείων, διοργανώθηκαν πλήθος ημερίδων, ομιλιών, εκδηλώσεων όπου κλήθηκαν και ανέπτυξαν τις θέσεις τους οι ΠΑΝΤΕΣ: εκπρόσωποι των εταιρειών χρυσού, των εταιρειών παραγωγής κυανίου, καθηγητές Πολυτεχνείων – Πανεπιστημίων, εκπρόσωποι Επιμελητηρίων – Ινστιτούτων κλπ.
Συστάθηκαν από επιστημονικούς φορείς ομάδες εργασίας που ερεύνησαν ενδελεχώς όλα τα στοιχεία, όλες τις μεθόδους, καθώς και τις μελέτες των εταιριών χρυσού.
Ερευνήθηκαν μέχρι κεραίας τόσο το προσδοκώμενο όφελος όσο και ο πιθανός κίνδυνος από την επένδυση των χρυσωρυχείων. Έτσι είμαστε πλέον σίγουροι ότι το όποιο προσδοκώμενο όφελος για την τοπική και εθνική οικονομία από την επένδυση του χρυσού είναι ΜΗΔΑΜΙΝΟ μπροστά στον ΚΙΝΔΥΝΟ για το περιβάλλον και την υγεία τη δική μας, των παιδιών μας και των παιδιών των παιδιών μας.
Η θέση αυτή εκφράστηκε σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους από το λαό(μέσα από τις κινητοποιήσεις του) και από όλους τους θεσμικούς φορείς.
Είναι πρωτοφανείς οι ομόφωνες αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου και όλων των Δημοτικών Συμβουλίων της Περιφέρειας, για την αρνητική τους θέση.
Η οποιαδήποτε λοιπόν προσπάθεια «αναψηλάφησης» της υπόθεσης με όχημα την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, εκπορεύεται από κέντρα που έχουν κάθε λόγο να παρουσιάσουν τον λύκο σαν πρόβατο, τις λίγες προσωρινές και «αυγατισμένες» θέσεις εργασίας σαν την εκμηδένιση της ανεργίας, το μηδενικό όφελος στην εθνική οικονομία σαν απάντηση στην κρίση, και το κυάνιο σαν αγιασμό.
Είναι λοιπόν προφανές ότι προτροπή για αέναη συζήτηση με τις εταιρείες εντάσσεται στην τακτική «και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ». Είναι μέρος της πολιτικής που θέλει τους πολιτικούς να κλείνουν το μάτι δεξιά και αριστερά, που χτυπάνε όλες τις πλάτες αδιάκριτα. Είναι η πολιτική που μας κατάντησε να ζητιανεύουμε «επενδύσεις», είναι η πολιτική που θέλουμε και υποχρεούμαστε να αφήσουμε πίσω μας.
Η τοπική κοινωνία λοιπόν «μπούχτισε» να περιμένει καρτερικά επί σειρά ετών τις κυβερνήσεις, τους υπουργούς, τους βουλευτές να κλείσουν μία δια παντός το θέμα. Έχει λοιπόν απαίτηση να πάρετε καθαρή θέση, όπως απαιτεί ο θεσμικός σας ρόλος και να μη στείλετε για ακόμη μία φορά την μπάλα στην εξέδρα.
Δεν αντέχουμε άλλο πια το επιχείρημα, μετά από 12 χρόνια, ότι ο διάλογος είναι η λύση.
Με εκτίμηση
Η Διανομαρχιακή Επιτροπή Έβρου - Ροδόπης κατά των Χρυσωρυχείων
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω