Στιγμές από το ωραιότερο και πιο συναρπαστικό άθλημα της αρχαίας Ολυμπιάδας, ζωντάνεψαν στο 17ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παγκρατίου Αθλήματος, που έγινε στην Αθήνα. Δώδεκα αθλητές από τη Θράκη, και ειδικότερα από συλλόγους του Έβρου και της Ροδόπης, πέτυχαν σημαντικές διακρίσεις και συμπεριλήφθηκαν στην Εθνική Ομάδα.
Οι Θρακιώτες αθλητές θα συμμετέχουν με την Εθνική Ελλάδος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, που θα διεξαχθεί από τις 16 έως τις 18... Νοεμβρίου 2012 στη Λακωνία και διοργανώνεται από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Παγκρατίου Αθλήματος.
Το Παγκράτιον ήταν ένα αγώνισμα των αρχαίων Ελλήνων, ένας συνδυασμός πάλης και πυγμαχίας χωρίς ιμάντες, που ο Αριστοτέλης το ορίζει ως εξής: «ὁ δὲ θλίβειν καὶ κατέχειν παλαιστικός, ὁ δὲ ὦσαι τῇ πληγῇ πυκτικός, ὁ δ' ἀμφοτέροις τούτοις παγκρατιαστικός». Η ονομασία προέρχεται από τις λέξεις παν + κρατείν, δηλαδή νικητής γινόταν αυτός που "κατέχει την κυρίαρχη δύναμη" ή αυτός που "κυριαρχεί απόλυτα", ενώ οι αθλητές ονομάζονταν παγκρατιαστές.
Το άθλημα αυτό, που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και πολεμική τέχνη, εισήχθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 648 π.Χ. στην 33η Ολυμπιάδα. Ήταν θεαματικό και δημοφιλές.
Το Παγκράτιο συνδύαζε το χτύπημα και την αρπαγή (λαβή) και ήταν αγώνας, που κερδιζόταν με την υποβολή του αντιπάλου. Ένας αγωνιζόμενος θα μπορούσε να επισημάνει την υποβολή του με ανάταση του χεριού ή ενός δακτύλου του.
Οι "κοινές κλειδαριές" και η "έμφραξη κρατούν" ήταν κοινές τεχνικές. Σήμερα αυτές οι τεχνικές θα μεταφράζονταν ως λαβές εξάρθρωσης σημείων όπως αυχένας, ώμος, αγκώνας, καρπός, μηρός, αστράγαλος και άλλα. Τα λακτίσματα και η χρησιμοποίηση των "πυγμών" ήταν η μέθοδος επίθεσης, που στηρίζεται σε μεγάλο ποσοστό στη δύναμη. Για αυτό το λόγο, το Παγκράτιον ήταν υπόθεση των βαρύτερων και πιο δυνατών αθλητών.
Στην αρχαιότητα υπήρχαν δύο είδη παγκρατίου: Το ένα διεξαγόταν σε όρθια στάση και ήταν λιγότερο επικίνδυνο, ονομαζόταν δε "Άνω ή ορθοστάνδην παγκράτιο". Στο άλλο συνεχιζόταν ο αγώνας και μετά την πτώση ενός από τους αντιπάλους, ο οποίος κατόπιν τούτου ήταν ευάλωτος σε κτυπήματα του αντιπάλου. Το είδος αυτό ονομαζόταν "Κάτω παγκράτιο".
Στη σύγχρονη εποχή το Παγκράτιο αναβίωσε κυρίως γύρω στο 1970 και με πρωτοστάτη τον διάσημο δάσκαλο πολεμικών τεχνών, Σίμο Ζαχόπουλο από την Καβάλα (κατόχου διάκρισης 10ου βαθμού), γίνονται οι πρώτες κινήσεις για την ίδρυση ομοσπονδίας Παγκρατίου, ενώ αργότερα αρχίζουν προσπάθειες ένταξής του στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων. Τελικά η Ελληνική Ομοσπονδία Παγκρατίου Αθλήματος ιδρύεται το 1996 από δύο παλαιούς μαθητές του Ζαχόπουλου, τον Π. Κουτρούμπα και τον Λ. Σαββίδη.
Για την συμπερίληψη στο Ολυμπιακό πρόγραμμα τέθηκε ως προϋπόθεση η διάδοση σε πλάτος του αθλήματος, ένας δρόμος που είναι ακόμα μακρύς. Στην Ελλάδα υπήρχαν το 2009 περίπου 2.000 ενεργοί αθλητές οργανωμένοι σε 127 σωματεία.
Οι Θρακιώτες αθλητές θα συμμετέχουν με την Εθνική Ελλάδος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, που θα διεξαχθεί από τις 16 έως τις 18... Νοεμβρίου 2012 στη Λακωνία και διοργανώνεται από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Παγκρατίου Αθλήματος.
Βίντεο: ΘΡΑΚΗΝΕΤ
Παγκράτιο
Το Παγκράτιον ήταν ένα αγώνισμα των αρχαίων Ελλήνων, ένας συνδυασμός πάλης και πυγμαχίας χωρίς ιμάντες, που ο Αριστοτέλης το ορίζει ως εξής: «ὁ δὲ θλίβειν καὶ κατέχειν παλαιστικός, ὁ δὲ ὦσαι τῇ πληγῇ πυκτικός, ὁ δ' ἀμφοτέροις τούτοις παγκρατιαστικός». Η ονομασία προέρχεται από τις λέξεις παν + κρατείν, δηλαδή νικητής γινόταν αυτός που "κατέχει την κυρίαρχη δύναμη" ή αυτός που "κυριαρχεί απόλυτα", ενώ οι αθλητές ονομάζονταν παγκρατιαστές.
Το άθλημα αυτό, που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και πολεμική τέχνη, εισήχθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 648 π.Χ. στην 33η Ολυμπιάδα. Ήταν θεαματικό και δημοφιλές.
Το Παγκράτιο συνδύαζε το χτύπημα και την αρπαγή (λαβή) και ήταν αγώνας, που κερδιζόταν με την υποβολή του αντιπάλου. Ένας αγωνιζόμενος θα μπορούσε να επισημάνει την υποβολή του με ανάταση του χεριού ή ενός δακτύλου του.
Οι "κοινές κλειδαριές" και η "έμφραξη κρατούν" ήταν κοινές τεχνικές. Σήμερα αυτές οι τεχνικές θα μεταφράζονταν ως λαβές εξάρθρωσης σημείων όπως αυχένας, ώμος, αγκώνας, καρπός, μηρός, αστράγαλος και άλλα. Τα λακτίσματα και η χρησιμοποίηση των "πυγμών" ήταν η μέθοδος επίθεσης, που στηρίζεται σε μεγάλο ποσοστό στη δύναμη. Για αυτό το λόγο, το Παγκράτιον ήταν υπόθεση των βαρύτερων και πιο δυνατών αθλητών.
Στην αρχαιότητα υπήρχαν δύο είδη παγκρατίου: Το ένα διεξαγόταν σε όρθια στάση και ήταν λιγότερο επικίνδυνο, ονομαζόταν δε "Άνω ή ορθοστάνδην παγκράτιο". Στο άλλο συνεχιζόταν ο αγώνας και μετά την πτώση ενός από τους αντιπάλους, ο οποίος κατόπιν τούτου ήταν ευάλωτος σε κτυπήματα του αντιπάλου. Το είδος αυτό ονομαζόταν "Κάτω παγκράτιο".
Στη σύγχρονη εποχή το Παγκράτιο αναβίωσε κυρίως γύρω στο 1970 και με πρωτοστάτη τον διάσημο δάσκαλο πολεμικών τεχνών, Σίμο Ζαχόπουλο από την Καβάλα (κατόχου διάκρισης 10ου βαθμού), γίνονται οι πρώτες κινήσεις για την ίδρυση ομοσπονδίας Παγκρατίου, ενώ αργότερα αρχίζουν προσπάθειες ένταξής του στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων. Τελικά η Ελληνική Ομοσπονδία Παγκρατίου Αθλήματος ιδρύεται το 1996 από δύο παλαιούς μαθητές του Ζαχόπουλου, τον Π. Κουτρούμπα και τον Λ. Σαββίδη.
Για την συμπερίληψη στο Ολυμπιακό πρόγραμμα τέθηκε ως προϋπόθεση η διάδοση σε πλάτος του αθλήματος, ένας δρόμος που είναι ακόμα μακρύς. Στην Ελλάδα υπήρχαν το 2009 περίπου 2.000 ενεργοί αθλητές οργανωμένοι σε 127 σωματεία.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω