Το βασικό πρόταγμα των εκλογών η ουσιαστική ανανέωση της πολιτικής ζωής

του Ανδρέα Καφετζή

Αλήθεια τι προσέφερε το δικομματικό πολιτικό σύστημα που εξουσιάζει τον τόπο μας όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης;
Πώς αποτιμάται η ανάπτυξη στον αγροτικό τομέα, τη μεταποίηση, τις υπηρεσίες;
Πώς βελτιώθηκαν οι δημόσιες υποδομές (παιδεία, υγεία, οδοποιία και γενικά μεταφορές κλπ);

Τι θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος για όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης όπου το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα έπαιξε τον βασικό ρόλο αφού κυβέρνησε για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (22 χρόνια στα 31 από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 1981);

Ποιες είναι τελικά οι ευθύνες του πολιτικού προσωπικού (βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι) του Έβρου στη διαμόρφωση του πελατειακού συστήματος που επιβλήθηκε στην κοινωνία μας όλα αυτά τα χρόνια;

Διάβαζα τη συνέντευξη του Γιώργου Ντόλιου όπου ανακοίνωνε την υποψηφιότητά του ως βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ κατακεραυνώνοντας τον λαϊκισμό και τις πρακτικές του.

Και σκεφτόμουν, ποιος εξέθρεψε αυτό το "παράσιτο" ει μη μόνον οι επαγγελματίες πολιτικοί για τους οποίους η πολιτική ξεκινούσε πάντα από τη δική τους επανεκλογή και την ικανοποίηση των προσωπικών τους επιλογών;

Εάν δεν είναι λαϊκισμός τότε τι είναι η κατάργηση κάθε αξιοκρατίας όταν οι επιλογές σε δημόσια "επί πληρωμή" αξιώματα γίνεται πάντα με τοπικά κριτήρια για την κάλυψη αυτών των θέσεων (νοσοκομεία, λιμάνια κλπ);

Πώς ονομάζεται η συνεχής μεταβολή των ιδεολογικοπολιτικών τοποθετήσεών μας ανάλογα με τα διατυπούμενα από την γενική τάση της κοινωνίας; Για να γίνω σαφέστερος. Η σχέση μας με την ευρωπαϊκή κοινότητα τότε, στη δεκαετία του '90, ήταν ο μπαμπούλας του "σοσιαλιστικού" ΠΑΣΟΚ ενώ τώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωζώνη και το ευρώ είναι η σωτηρία μας! Θέσεις μεταβαλλόμενες σαν κινούμενη άμμος, απλώς για να σώσουμε το τιμάριό μας.

Για να μην ξεχάσουμε και τις οραματικές διατυπώσεις που ποτέ δεν έγιναν, τη ΔΕΒΖΟΣ, την Τεχνούπολη, τη Λιμενική Ακαδημία που μας απασχόλησαν επί μακρόν στρέφοντας τη ματιά μας σε ουτοπικές "φούσκες" χωρίς επιτυχία.

Μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα να ειπωθούν οι αλήθειες στον λαό που καλείται να "αναλάβει ιστορικές ευθύνες" βάζοντας τον να στηρίζεται πάλι πάνω σε ψεύτικες ελπίδες και προσωπικού τύπου προσδοκίες; Μήπως ήρθε η ώρα να παραιτηθούν οι εκφραστές του παλιού πολιτικού προσωπικού που διοίκησαν τον τόπο μας όλα αυτά τα χρόνια ώστε να επιτρέψουν να φυτρώσει το καινούριο, να 'ρθουν τα παιδιά μας, να 'ρθει η νέα γενιά να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν;

Πότε θα πάψουμε να τα ευνουχίζουμε με την ογκώδη παρουσία μας και τις ατσαλάκωτες γραβάτες;

Η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού είναι το ουσιαστικότερο ζήτημα αυτών των εκλογών ώστε να μπορέσουν να υπάρξουν πραγματικές συγκλίσεις και δυνατότητα προγραμματικής συμφωνίας που σε μέγιστα ποσοστά ζητά ο ελληνικός λαός. Το παλιό πολιτικό προσωπικό έζησε στις αυτοδυναμίες και τις αφ’ υψηλού διαχειρίσεις και δεν κατανοεί τη νέα εποχή.

Ανδρέας Καφετζής
Αλεξανδρούπολη 11/04/2012