Ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος στο Ιστορικό Μουσείο Αλεξ/πολης

Την Πέμπτη 17 Μαΐου και ώρα 20:00 καλεσμένος του Ιστορικού Μουσείου Αλεξανδρούπολης ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος, με θέμα ομιλίας «Άραγε χρησιμεύει σε κάτι η ποίηση;». Για τον ποιητή θα μιλήσει ο φιλόλογος και ποιητής Δημήτριος Παπαράλλης και ποιήματά του θα διαβάσει η δημοσιογράφος Σωτηρία Μαραγκοζάκη.

Με την ομιλία του Τίτου Πατρίκιου ολοκληρώνεται και ο 3ος κύκλος ομιλιών - διαλέξεων με τίτλο «Γνωριμία με προσωπικότητες από το χώρο της επιστήμης.. και του πολιτισμού», ο οποίος ξεκίνησε με επιτυχία το Νοέμβριο του 2011, φιλοξενώντας τον καθηγητή Αστροφυσικής και Αστρονομίας κ. Ιωάννη Σειραδάκη και στη συνέχεια τον καθηγητή του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Θάνο Βερέμη.

Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Τελείωσε το γυμνάσιο στο Βαρβάκειο και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στην Κατοχή έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και το 1944 κινδύνεψε να εκτελεστεί από συνεργάτες των Γερμανών.

Κατά τη δεκαετία του '50 στάλθηκε ως στρατιώτης στην απομόνωση της Μακρονήσου, κατόπιν εκτοπίστηκε στο στρατόπεδο του Άη-Στράτη και από το 1954 έως το 1959 έζησε στην Αθήνα ως αδειούχος εξόριστος. Το 1959 πήγε στο Παρίσι όπου έμεινε έως το 1964. Εκεί σπούδασε κοινωνιολογία και φιλοσοφία. Το 1967, για να μη συλληφθεί από τη Χούντα, έφυγε από την Ελλάδα και διέμεινε στο Παρίσι, στη Ρώμη και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Για την αντιδικτατορική δράση του η τότε κυβέρνηση είχε ζητήσει να του αφαιρεθεί η ελληνική υπηκοότητα. Το 1975 επέστρεψε στην Αθήνα, όπου και ζει. Έχει εργαστεί ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και μεταφραστής.

Πρωτοδημοσίευσε ποίημα το 1943, αλλά η ουσιαστική παρουσία του στα γράμματα αρχίζει με την έκδοση της συλλογής ποιημάτων Χωματόδρομος, το 1954. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης, του οποίου υπήρξε ένας από τους συνιδρυτές και βασικούς συνεργάτες. Από τότε έχουν εκδοθεί στην Αθήνα είκοσι ποιητικά βιβλία του, τέσσερα με πεζά και τέσσερα βιβλία κοινωνιολογίας γραμμένα στα γαλλικά και στα αγγλικά FAO (Ρώμη 1970), UNESCO (Παρίσι 1972-1976).

Έχει επίσης δημοσιεύσει πολλά άρθρα, δοκίμια και μεταφράσεις. Βιβλία με ποιήματά του έχουν εκδοθεί στη Γαλλία (1991, 1996), στη Γερμανία (1993), στη Σερβία (1996, 2006), στις HΠA (2006), στην Ιταλία (2007) και στην Αλβανία (2007). Για το σύνολο του έργου του το 1994 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο και το 2008 το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2011 του απονεμήθηκε στη Ρώμη το Βραβείο FERONIA ειδικής αναγνώρισης σε ένα ξένο συγγραφέα.