Οι αλλεπάλληλες οικοδομικές φάσεις καθόρισαν την ταυτότητα και τη δυναμική της Νέας Ορεστιάδας, της νεότερης πόλης της Ελλάδας, που του χρόνου γιορτάζει τα 90 χρόνια από την ίδρυσή της (1923-2013).
Ένα σημαντικό ορόσημο για την ιστορία της πόλης, το οποίο θα πρέπει να ενεργοποιήσει όλες τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτιστικές δυνάμεις της, έτσι ώστε να το αναδείξουν, όπως άλλωστε το αξίζει, ως ένα γεγονός εθνικής εμβέλειας. Ακόμη και διεθνές. Καθώς η συνθήκη για την ανταλλαγή των πληθυσμών συνιστά τη βιαιότερη στην ιστορία της ανθρωπότητας μετακίνηση πληθυσμών που συμφώνησαν και προσυπέγραψαν κρατικές οντότητες της διεθνούς κοινότητας.
Είναι προφανές ότι η ευθύνη της διαχείρισης ενός γεγονότος αυτής της εμβέλειας ανήκει στο Δήμο Ορεστιάδας, που οφείλει υπό τις παρούσες συνθήκες να κάνει το καλύτερο για την πόλη της Νέας Ορεστιάδας και τον Καλλικρατικό Δήμο Ορεστιάδας, αναζητώντας το ανθρώπινο δυναμικό του στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Οι πρωτοβουλίες αυτού του τύπου είναι αναγκαίες για τη διαμόρφωση μιας τοπικής ατζέντας θεμάτων και προτεραιοτήτων.
Προς το παρόν η κατάσταση στον οικοδομικό κλάδο χαρακτηρίζεται ως μη αναστρέψιμη. Καινούργιες οικοδομές δεν χτίζονται ενώ μένουν στα αζήτητα νέα και παλιά διαμερίσματα. Η κρίση έχει προκαλέσει την πλήρη κατάρρευση ενός κλάδου που έδινε τον τόνο στην τοπική κοινωνία και οικονομία.
Άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά την τοπική αγορά του κλάδου μας είπε: «Το 2006 ήταν η καλύτερη χρονιά μας. Δούλευαν 50 με 60 συνεργεία. Δραστηριοποιούνταν 17 κατασκευαστές πολυκατοικιών. Είχαμε μέσο όρο αποπεράτωσης 17 πολυκατοικίες τη χρονιά. Φέτος, το 2012 δεν είχαμε ούτε μια. Τρία ήταν τα συνεργεία που βγήκαν για εργασίες κι αυτές δευτερεύουσες. Από εργολάβους 150 με 200 είναι τα αδιάθετα διαμερίσματα και άλλα 200 από ιδιώτες. Με όλα τα συνεργεία 1.500 με 2.000 ήταν αυτοί που απασχολούνταν στον κύκλο της οικοδομής (ηλεκτρολόγοι, σοβατζήδες, κτιστάδες, ξυλουργοί, υδραυλικοί). Για την Ορεστιάδα δεν βλέπω πια μέλλον. Πάνω από 100 τα ξενοίκιαστα μαγαζιά. Μέχρι τα Χριστούγεννα θα κλείσουν άλλα 200. Πάνω από 1.000 θα είναι τα ανοίκιαστα διαμερίσματα».
Η δύναμη και η σκληρότητα των αριθμών αδυσώπητη. Μια κοινωνία σε απόγνωση και απελπισία. Όλοι περιμένουν κάτι να γίνει, αλλά προς το παρόν δεν ξέρουν που και πώς να το αναζητήσουν.
Ένα σημαντικό ορόσημο για την ιστορία της πόλης, το οποίο θα πρέπει να ενεργοποιήσει όλες τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτιστικές δυνάμεις της, έτσι ώστε να το αναδείξουν, όπως άλλωστε το αξίζει, ως ένα γεγονός εθνικής εμβέλειας. Ακόμη και διεθνές. Καθώς η συνθήκη για την ανταλλαγή των πληθυσμών συνιστά τη βιαιότερη στην ιστορία της ανθρωπότητας μετακίνηση πληθυσμών που συμφώνησαν και προσυπέγραψαν κρατικές οντότητες της διεθνούς κοινότητας.
Είναι προφανές ότι η ευθύνη της διαχείρισης ενός γεγονότος αυτής της εμβέλειας ανήκει στο Δήμο Ορεστιάδας, που οφείλει υπό τις παρούσες συνθήκες να κάνει το καλύτερο για την πόλη της Νέας Ορεστιάδας και τον Καλλικρατικό Δήμο Ορεστιάδας, αναζητώντας το ανθρώπινο δυναμικό του στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Οι πρωτοβουλίες αυτού του τύπου είναι αναγκαίες για τη διαμόρφωση μιας τοπικής ατζέντας θεμάτων και προτεραιοτήτων.
Προς το παρόν η κατάσταση στον οικοδομικό κλάδο χαρακτηρίζεται ως μη αναστρέψιμη. Καινούργιες οικοδομές δεν χτίζονται ενώ μένουν στα αζήτητα νέα και παλιά διαμερίσματα. Η κρίση έχει προκαλέσει την πλήρη κατάρρευση ενός κλάδου που έδινε τον τόνο στην τοπική κοινωνία και οικονομία.
Άνθρωπος που γνωρίζει πολύ καλά την τοπική αγορά του κλάδου μας είπε: «Το 2006 ήταν η καλύτερη χρονιά μας. Δούλευαν 50 με 60 συνεργεία. Δραστηριοποιούνταν 17 κατασκευαστές πολυκατοικιών. Είχαμε μέσο όρο αποπεράτωσης 17 πολυκατοικίες τη χρονιά. Φέτος, το 2012 δεν είχαμε ούτε μια. Τρία ήταν τα συνεργεία που βγήκαν για εργασίες κι αυτές δευτερεύουσες. Από εργολάβους 150 με 200 είναι τα αδιάθετα διαμερίσματα και άλλα 200 από ιδιώτες. Με όλα τα συνεργεία 1.500 με 2.000 ήταν αυτοί που απασχολούνταν στον κύκλο της οικοδομής (ηλεκτρολόγοι, σοβατζήδες, κτιστάδες, ξυλουργοί, υδραυλικοί). Για την Ορεστιάδα δεν βλέπω πια μέλλον. Πάνω από 100 τα ξενοίκιαστα μαγαζιά. Μέχρι τα Χριστούγεννα θα κλείσουν άλλα 200. Πάνω από 1.000 θα είναι τα ανοίκιαστα διαμερίσματα».
Η δύναμη και η σκληρότητα των αριθμών αδυσώπητη. Μια κοινωνία σε απόγνωση και απελπισία. Όλοι περιμένουν κάτι να γίνει, αλλά προς το παρόν δεν ξέρουν που και πώς να το αναζητήσουν.
Πηγή: ΒΟΡΕΑΣmagazin
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω