40.000 μέτρα σιδηροδρομοκής γραμμής μπορούν να γίνουν, αλλά 400 μέτρα δεν γίνονται

Πριν από 140 χρόνια, το 1872, για πρώτη φορά σφύριζε το τραίνο στην Αλεξανδρούπολη (Δεδέαγατς). Η σιδηροδρομική γραμμή Δεδέαγατς – Αδριανούπολης, ήταν γεγονός. Η περιοχή άρχισε να αποκτά ιδιαίτερη εμπορική - ναυτιλιακή κίνηση

Πριν από 140 χρόνια, το 1872, για πρώτη φορά σφύριζε το τραίνο στην Αλεξανδρούπολη (Δεδέαγατς). Η σιδηροδρομική γραμμή Δεδέαγατς – Αδριανούπολης, ήταν γεγονός. Η περιοχή άρχισε να αποκτά ιδιαίτερη εμπορική - ναυτιλιακή κίνηση. Το "ψαροχώρι" άρχισε να εξελίσσεται σε λιμάνι. Αδιάψευστος μάρτυρας ο Φάρος της Αλεξανδρούπολης, που άρχισε να λειτουργεί αμέσως μετά (1880). Το 1897, ξεκίνησε και η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης - Δεδέαγατς (Αλεξανδρούπολης)...

Όλα αυτά, προϊδέαζαν ότι η Αλεξανδρούπολη θα γινόταν μια νέα σύγχρονη πόλη με ένα μεγάλο εμπορικό λιμάνι.

Η αναδρομή αυτή, στην ιστορία της Αλεξανδρούπολης, ήρθε στο νου μου διαβάζοντας την παρακάτω είδηση:

…Την Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012 και ώρα 17:30, στην αίθουσα συνεδριάσεων της Περιφερειακής Ενότητας Ροδόπης, θα πραγματοποιηθεί η 17η τακτική συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης. Πρώτο θέμα της ημερήσιας διάταξης θα είναι η "Γνωμοδότηση επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.) για την έγκριση περιβαλλοντικών όρων του έργου «σύνδεση του σιδηροδρομικού δικτύου με τον εμπορικό λιμένα Καβάλας (Νέα Καρβάλη)" με εισηγητή τον Αντιπεριφερειάρχη της Π.Ε. Καβάλας, κ. Αρχέλαο Γρανά…

Είναι γεγονός ότι από την περίοδο που άρχισε να κατασκευάζεται το νέο εμπορικό λιμάνι της Καβάλας, οι Φορείς της πόλης ξεκίνησαν και αγώνα για την σύνδεσή του με τον σιδηρόδρομο. Μια όχι και τόσο εύκολη υπόθεση αφού η απόσταση του από το κοντινότερο εφικτό σημείο, οι Τοξότες Ξανθής, απέχουν σαράντα (40) χιλιόμετρα. Θυμάμαι στις αρχές του 2009, το ΤΕΕ παράρτημα Ανατ. Μακεδονίας είχε κάνει παρέμβαση στον τότε Υπουργό Μεταφορών κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη να εντάξει τη σύνδεση σε κάποιο ευρωπαϊκό πρόγραμμα

…Αυτά στην Καβάλα…

Στην Αλεξανδρούπολη…

Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) καθιερώθηκε θεσμικά στην Ε.Ε, το «Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών». Ο «άξονας ΧΙ», επελέγη για τη σύνδεση της Βαλτικής (Ελσίνκι) με τη Μεσόγειο (Αλεξανδρούπολη) προσδίδοντας ιδιαίτερο ρόλο στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης το οποίο έπρεπε να συνδεθεί με την Εγνατία και το σιδηρόδρομο. Η σύνδεση αυτή εντάχθηκε στο Γ΄ ΚΠΣ και σύμφωνα με τον προγραμματισμό το έργο θα άρχιζε 01/2004 και θα ολοκληρωνόταν 8/2005.

Έκτοτε πάμπολλες υποσχέσεις δόθηκαν από τους διαχρονικά κυβερνώντες. Αλλά, τα 400 μέτρα, που χωρίζουν το νέο λιμάνι Αλεξανδρούπολης από το δίκτυο του ΟΣΕ, εξακολουθούν να φαντάζουν εμπόδιο απροσπέλαστο.

Το Δεκέμβριο του 2011, για να θυμηθούμε μια από τις πρόσφατες υποσχέσεις, ο αρμόδιος Υφυπουργός κύριος Άδωνις Γεωργιάδης είχε πει κατά την επίσκεψη του στην Αλεξανδρούπολη: «Ο τρόπος που έχει αντιμετωπίσει το κράτος μέχρι σήμερα το θέμα του λιμανιού αποτελεί ένα παράδειγμα του γιατί βρίσκεται η χώρα σήμερα στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, όπου από την μία πλευρά δίνονταν κολοσσιαία ποσά για να φτιάξει ένα καταπληκτικό λιμάνι και από την άλλη πλευρά το κομβικό σημείο που είναι η σύνδεση του λιμανιού με τον σιδηρόδρομο και την Εγνατία οδό δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα ώστε να υπάρξει ουσιαστική αξιοποίηση του ως εναλλακτικός δρόμος του Βοσπόρου σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό του». Και υποσχόταν ότι στις 10 Φεβρουαρίου 2012 θα έχει παραδοθεί η μελέτη για να υλοποιηθούν στη συνέχεια τα απαιτούμενα έργα «με ταχύτατους ρυθμούς και να χρηματοδοτηθούν από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, καθώς το κόστος είναι πολύ μικρό».

Οι αγαπητοί Περιφερειακοί Σύμβουλοι, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, της Περιφερειακής Ενότητας Έβρου, ας έχουν κατά νου και τα ανωτέρω, στη συζήτηση του θέματος, την Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012.

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος ΛΣ (ε.α)