Το Φιάσκο της Αγροτικής Ανάπτυξης στην Ελλάδα

Θα ήταν εντελώς ανόητο να πιστέψει κάποιος ότι θα μπορούσε στα σημερινά οικονομικά δεδομένα να υπάρχει Αγροτική ανάπτυξη. Στην χώρα που ζούμε εκτός από τα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν

Θα ήταν εντελώς ανόητο να πιστέψει κάποιος ότι θα μπορούσε στα σημερινά οικονομικά δεδομένα να υπάρχει Αγροτική ανάπτυξη. Στην χώρα που ζούμε εκτός από τα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν, υπάρχει έλλειμμα συνέπειας και αποφασιστικότητας.

Μόνο έτσι θα μπορούσε να εξηγήσει κάποιος την χρόνια τακτική του κράτους να αλλάζει σαν τα πουκάμισα τους Υπουργούς και τους Διευθυντές των Τμημάτων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ως όλοι οι ανωτέρω να... αποδεικνύονται ανίκανοι σε ετήσιες θητεύσεις. Δικαίως μπορεί κάποιος να υποστηρίξει (ως αποτέλεσμα) ότι το "πέρασμα" από το ΥΠΑΑΤ Υπουργών – Καθηγητών, ίσως μοιάζει με εξαργύρωση κομματικών επιταγών, ή το τελευταίο σκαλί για μια καλύτερη σύνταξη.

Ας ορίσουμε όμως την Αγροτική ανάπτυξη για να μιλάμε σε σταθερή βάση:

Αγροτική ανάπτυξη είναι πρώτα από όλα η αύξηση των Αγροτικών προϊόντων στα επίπεδα της Εθνικής Κατανάλωσης, ώστε να μην υπάρχει εμπορικό έλλειμμα Αγροτικών Προϊόντων. Στην συνέχεια ανάπτυξη θεωρείται η παραγωγή ασφαλών και ποιοτικών προϊόντων, και περνάμε στην τυποποίηση ή συσκευασία τους. Ακολουθούν νέες τεχνικές παραγωγής φιλικές στο περιβάλλον, βιολογικές, ολοκληρωμένες κλπ. Το τελευταίο στάδιο της Αγροτικής ανάπτυξης θεωρείται η έρευνα, η ανάπτυξη εγχώριων ποικιλιών και τεχνολογιών, η κατασκευή Αγροτικής Βιομηχανίας μηχανημάτων, Χημικής Βιομηχανίας και δομών και η εξαγωγή τεχνογνωσίας.

Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά σε έναν πρωτοετή φοιτητή της Γεωπονικής Σχολής. Αλλά για να συμβούν όλα τα παραπάνω πρέπει ο Έλληνας πολίτης να έχει την αγοραστική δύναμη να καταναλώσει τα εγχώρια Αγροτικά προϊόντα. Σε διαφορετική περίπτωση βρίσκει άλλες λύσεις, εισαγόμενων προϊόντων – Φθηνών και ποιοτικά υποβαθμισμένων.

Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι στην εποχή που ζούμε δεν θέλουν να υπάρξει αύξηση της κατανάλωσης. Κρατάνε χαμηλά την ζήτηση και μάλιστα δεν θέλουν οι άνθρωποι να έχουν την επιθυμία να καταναλώνουν, ώστε να περάσουν πολύ πιο εύκολα οι μειώσεις μισθών. Το ίδιο ισχύει με τα Αγροτικά προϊόντα όπου ο Έλληνας καταναλωτής δεν μπορεί (και να θέλει) να στηρίξει τους Έλληνες Παραγωγούς ή τα ποιοτικά προϊόντα. Το σχέδιο της κυβέρνησης έχει οδηγήσει τους Έλληνες στα συσσίτια και στα ληγμένα τρόφιμα που μπορούν να πουλιούνται πλέον στα ράφια των super market.

Έτσι ο καταναλωτής έχει την πεποίθηση ότι τα χρήματα αρκούν, αφού μπορεί να στραφεί σε φθηνά εισαγόμενα ή ληγμένα τρόφιμα για να επιβιώσει και δέχεται πιο εύκολα τις μειώσεις.

Αλλά αυτό δεν είναι Αγροτική Ανάπτυξη, αλλά Εθνική καταστροφή. Επιπλέον το κράτος βάζει εμπόδια με πρόσθετες φορολογίες σε αγροτεμάχια και εισοδήματα, στερώντας την όποια ανταγωνιστικότητα ακόμα και υγιών τομέων της Αγροτικής Παραγωγής.

Βλέποντας σφαιρικά το σχέδιο, διαλύοντας τους συνεταιρισμούς, αυστηροποιώντας το νομικό πλαίσιο και ποινικοποιώντας τον κάθε εμπλεκόμενο, κλείνει τα στόματα ή στρέφει την αγροτική παραγωγή σε ένα είδους εσωτερικής γκρίνιας και στόχευσης. Επομένως αποκλείεται να περάσει η Αγροτική Ανάπτυξη, στην παρούσα φάση, από ένα συνεταιριστικό μοντέλο (το οποίο φυσικά είναι το μοναδικό που θα μπορούσε να το κάνει). Επιπλέον ξεπουλιέται η ΑΤΕ, αλλά και κερδοφόρες επιχειρήσεις (ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΚΑΠ, κλπ) ώστε να κλείσουν οι δρόμοι εκτόνωσης των παραγωγών ή καταναλωτών. Ουσιαστικά αυτό που λένε όλοι αγοράστε Ελληνικά σε λίγο καιρό θα μοιάζει ανέφικτο καθώς δεν θα υπάρχουν Ελληνικές επιχειρήσεις.

Μας κοροϊδεύουν λοιπόν; Φυσικά είναι η απάντηση!!!

Ο Έλληνας έχει ξεχάσει τι σημαίνει παραγωγή και τι είναι Ελληνικό προϊόν, Ελληνική ποικιλία και Ελληνική γεύση. Αυτό που ενδιαφέρει είναι να γεμίσει το τραπέζι έστω με τούρκικα κρεμμύδια ή πατάτες ή Βουλγάρικο κρέας κλπ. Ο Έλληνας δεν έμαθε ποτέ, τι κερδίζει ο Έλληνας παραγωγός, πως το καλλιεργεί, πως ζει και εάν με αυτό που κάνει, θα του αφήσει τα παιδιά του νηστικά! Ο Έλληνας καταναλωτής ίσως πιστεύει ότι όλα έχουν μπει τον αυτόματο πιλότο και ο παραγωγός θα πάρει επιδότηση παραγωγής τόση ώστε να ζήσει την οικογένεια του!

Αυτή είναι η κύρια ευθύνη των Ελληνικών κυβερνήσεων. Και ενώ σε όλα τα κράτη έχει αναπτυχθεί όλη η οικονομία πάνω στις πρώτες ύλες και στην Αγροτική παραγωγή (βλέπε, ρούχα, βιοτεχνίες συσκευασίας, μηχανήματα, χημική βιομηχανία, μεταφορές, καλλυντικά κλπ), στην Ελλάδα ο Έλληνας γινόταν πλούσιος μέσω του χρηματιστηρίου και της πιστωτικής κάρτας, αδιαφορώντας για όλα τα παραπάνω. Ίσως δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι ότι, η Γαλλία παρουσιάζει κύκλο εργασιών του πρωτογενή τομέα και σε ότι σχετίζεται με αυτόν, οικονομικές δραστηριότητες 50% του ΑΕΠ της, η Γερμανία 43% και η Ιταλία 38%. Η Ελλάδα μόλις 15% του ΑΕΠ.

Οι Έλληνες όμως αντιδρούν;

Το Ελληνικό κράτος προσπαθεί να φέρει την Αγροτική Ανάπτυξη μέσω Αγροτικών καλαθιών! Με το μοίρασμα ακατάλληλων (αμφισβητήσιμων) χωραφιών σε ταλαίπωρους ανέργους! Επίσης ζητάνε από τον κόσμο να βάλει λαχανόκηπους, οι Δήμοι φτιάχνουν λαχανόκηπους και κάποιοι πιο φανατικοί "μεσολαβούν" ώστε να μην υπάρχουν μεσολαβητές στα Αγροτικά προϊόντα!

Πόσο σοβαρά μπορεί να είναι τα παραπάνω; Μήπως λοιπόν δεν ζούμε στην πραγματικότητα; Αλήθεια που είναι όλοι αυτοί οι χιλιάδες συμβασιούχοι επιστήμονες και οι Φορείς τους, που δεκαετίες τώρα δούλευαν στο Δημόσιο; Τι είπαν όλοι αυτοί οι καθηγητές Υπουργοί που πέρασαν από το ΥΠΑΑΤ για όλα αυτά; Τι κάνουν τώρα; Μήπως τελικά βολεύτηκαν όλοι σε κάποιας μορφής ατομικισμού; Μήπως αλλοτριώθηκαν εντελώς από το οικονομικό περιβάλλον; Λυπάμαι αλλά αυτό όχι μόνο δεν δείχνει επαγγελματισμό αλλά σκέτη ανικανότητα.

Ο τίτλος τους άρθρου είναι. Ενώ όλοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, ωστόσο κανένας δεν κάνει τίποτα. Έχω την εντύπωση ότι η επανάσταση της κοιλιάς είναι πολύ κοντά. Έχω την εντύπωση ότι θα ξυπνήσουμε όλοι απότομα σε έναν άλλο κόσμο, "ξένο" από εμάς, διαμορφωμένο διαφορετικά χωρίς δυστυχώς περιθώρια αντίδρασης. Και τότε δεν θα υπάρχει δικαιολογία για κανέναν μας…

Πηγή: e-geoponoi.gr