Επειδή σ’ αυτήν την πόλη όπου γεννηθήκαμε και κατοικούμε δεν υπάρχει καταγραφή της ιστορικής μνήμης κι επειδή η διοικητική ασυνέχεια είναι δεδομένη με αποτέλεσμα με κάθε αλλαγή της δημοτικής αρχής
του Ανδρέα Καφετζή
Επειδή σ’ αυτήν την πόλη όπου γεννηθήκαμε και κατοικούμε δεν υπάρχει καταγραφή της ιστορικής μνήμης κι επειδή η διοικητική ασυνέχεια είναι δεδομένη με αποτέλεσμα με κάθε αλλαγή της δημοτικής αρχής όλα τα των προηγουμένων να διαγράφονται και να ξεκινούμε πάλι από το μηδέν με τη λογική της “καμμένης γης” καλό είναι να ανατρέξουμε στο παρελθόν για την αποκατάσταση των γεγονότων και την εξεύρεση της βέλτιστης λύσης...
Αφορμή αποτέλεσε η έντονη συζήτηση που άνοιξε και οξύνεται κάθε μέρα για τη μετακίνηση ή μη του σταθμού του ΚΤΕΛ Έβρου από το κέντρο της πόλης σε κάποιον χώρο δυτικά, κοντά σε γνωστό σούπερ μάρκετ. Είναι αλήθεια το ΚΤΕΛ, που λειτουργεί σ’ αυτήν τη θέση από το 1963 (50 συναπτά έτη) τότε που η Αλεξανδρούπολη είχε πληθυσμό περίπου 15.000, προβληματίζεται εδώ και χρόνια για τη μετεγκατάστασή του και την αποσυμφόρηση της κυκλοφοριακής έντασης σε ώρες αιχμής. Αυτή η “συντεχνία” η οποία όμως εκτελεί υπηρεσία δημοσίου συμφέροντος, προσπαθεί να βρει έναν χώρο, κέντρο - απόκεντρο, που να αρμόζει στις δραστηριότητες του και να διευκολύνει τη γρήγορη και φτηνή διακίνηση των επιβατών που είναι κυρίως πολίτες των κατώτερων οικονομικά στρωμάτων.
Από το 2002 ακόμη, όταν συμμετείχα στη διοίκηση αυτού του οργανισμού ως πρόεδρος, είχε ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια να μετακινηθεί η έδρα του ΚΤΕΛ εκτός κέντρου. Αγοράσαμε από ιδιώτη 4.050 τ.μ. και προσπαθήσαμε να αγοράσουμε άλλα 2.500 τ.μ. από τον ΟΣΕ. Κι ενώ είχε σταλεί από τη διοίκηση του ΟΣΕ επίσημο έγγραφο με τον καθορισμό της τιμής μονάδας, η αγοραπωλησία ματαιώθηκε επειδή οι συνδικαλιστές του ΟΣΕ δεν ήθελαν το ΚΤΕΛ στην άμεση γειτονία τους θεωρώντας το ανταγωνιστικό φορέα. Κι έτσι ναυάγησε αυτή η ωραία ιδέα να γίνει το ΚΤΕΛ δίπλα στον γαλλικό σταθμό και να έχουμε συνδυασμένες μεταφορές, κάτι που είναι προαπαιτούμενο για την ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Μάλιστα είχαμε πάει με τον τότε δήμαρχο Τριαντάφυλλο Αρβανιτίδη στο υπουργείο (ΥΠΕΧΟΔΕ τότε) και πετύχαμε την πολεοδόμηση του οικοπέδου αυτού κατ΄εξαίρεση ώστε να ορισθεί ως χώρος δημοσίων επιβατικών μεταφορών.
Γεγονός είναι ότι πρόκειται για ένα πολυσύνθετο ζήτημα που για να επιλυθεί απαιτείται η καλή συνεργασία μεταξύ όλων των συναρμοδίων φορέων. Σε άλλες πόλεις της Ελλάδας όπως για παράδειγμα στην Καρδίτσα, την Κατερίνη, τα Τρίκαλα, ακριβώς επειδή οι τοπικές αρχές ενδιαφέρθηκαν ουσιαστικά για τη δημιουργία σύγχρονων σταθμών, δόθηκαν δημόσια οικόπεδα έναντι συμβολικού τιμήματος κι επίσης συνεργάσθηκαν Περιφέρεια, Δήμος και ΚΤΕΛ ώστε η ανέγερσή τους να γίνει στο πλαίσιο μιας χρηματοδότησης από ευρωπαϊκά προγράμματα. Ας μην ξεχνούμε και την περίπτωση της Αθήνας όπου, το κρατικό Αττικό Μετρό ηγείται της προσπάθειας για τη δημιουργία του κεντρικού Σταθμού Υπεραστικών Συγκοινωνιών επάνω ακριβώς από τον σταθμό του μετρό.
Η αγορά από τη σημερινή Διοίκηση του ΚΤΕΛ οικοπέδου στα δυτικά της πόλης και μάλιστα με επαχθή τραπεζικό δανεισμό μεγάλου ποσού ήταν μια αιφνιδιαστική ενέργεια η οποία δείχνει από τη μια την αγωνία της “συντεχνίας” να μετεγκατασταθεί κι από την άλλη την παντελή έλλειψη συντονισμού με τους κρατούντες οι οποίοι για άλλη μια φορά έδειξαν ότι λειτουργούν πυροσβεστικά και όχι προγραμματισμένα. Κι ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για την εξυπηρέτηση χιλιάδων επιβατών χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος που μετακινούνται με τα οχήματα του ΚΤΕΛ καθώς και την ανακούφιση της πόλης, οι ιθύνοντες αντιμετωπίζουν μονοδιάστατα το ζήτημα ως προώθηση η μη των ιδιωτικών συμφερόντων τα οποία εκπροσωπεί το ΚΤΕΛ. Και δεν πρόκειται μόνον για την Αλεξανδρούπολη αλλά και για την Ορεστιάδα και για το Διδυμότειχο που επίσης στερούνται σύγχρονων εγκαταστάσεων. Εξαίρεση αποτελούν οι Φέρες όπου οι φορείς συνεργάσθηκαν κι έτσι υπάρχει ένας σύγχρονος σταθμός σε πολύ καλό σημείο για τους δημότες.
Κι ας θυμηθούμε ότι το ΚΤΕΛ Έβρου ήταν εκείνο που το 1995 έδωσε στον Δήμο Αλεξανδρούπολης έναντι πολύ μικρού τιμήματος το “Καπνομάγαζο” ένα ιστορικό κτίριο με οικόπεδο γύρω στο ένα στρέμμα στο κέντρο της πόλης που δεκαεπτά χρόνια τώρα πασχίζει να αναστηλωθεί και να αποτελέσει τη δημοτική βιβλιοθήκη μας…
Η θέση του σταθμού του ΚΤΕΛ σήμερα είναι στην ανατολική πλευρά της πόλης όπως ορίζουν τόσο η πολεοδομική οργάνωση της πόλης όσο και οι αποφάσεις των εκάστοτε δημοτικών αρχών. Έτσι θα εξυπηρετείται καλύτερα η εσωτερική συγκοινωνία του νομού και θα καλύπτεται πληρέστερα η ανάγκη των συνδυασμένων μεταφορών.
Ας υπάρξει επιτέλους μια ουσιαστική συνεργασία μεταξύ των δημόσιων και ιδιωτικών φορέων για το συμφέρον της πόλης αλλά και της περιφερειακής ενότητας.
Ανδρέας Καφετζής
τ. πρόεδρος του ΚΤΕΛ Έβρου
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω