Ορνιθολόγοι στη Βουλγαρία και την Ελλάδα «καταργούν τα σύνορα» και καταγράφουν τον πληθυσμό των όρνεων σε μια μεγάλη διασυνοριακή περιοχή. Πάνε έξι χρόνια τώρα που η διασυνοριακή αυτή πρωτοβουλία
Ορνιθολόγοι στη Βουλγαρία και την Ελλάδα «καταργούν τα σύνορα» και καταγράφουν τον πληθυσμό των όρνεων σε μια μεγάλη διασυνοριακή περιοχή.
Πάνε έξι χρόνια τώρα που η διασυνοριακή αυτή πρωτοβουλία καταμέτρησης των όρνιων στους χώρους που κουρνιάζουν επαναλαμβάνεται κάθε φθινόπωρο. Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος την 1η Δεκεμβρίου, τρεις ώρες πριν φύγει και το τελευταίο φως της μέρας, ορνιθολόγοι και εθελοντές σταθήκανε σε διάφορα σημεία με θέα τα βράχια, στα οποία συνήθως βρίσκουν... το νυχτερινό τους καταφύγιο τα όρνια.
Είναι μαγικό και συνάμα ενθαρρυντικό και συγκινητικό, να γνωρίζεις ότι την ίδια ώρα, δεκάδες άνθρωποι βρίσκονται εθελοντικά εκεί έξω σε κοιλάδες και βουνοκορφές, όλοι για τον ίδιο σκοπό. Φέτος η πρωτοβουλία διευρύνθηκε και συμμετείχαν ορνιθολόγοι και από τη Σερβία. Ογδόντα άτομα μοιράστηκαν σε 34 σημεία στις τρεις χώρες και συνολικά κατέγραψαν 573 όρνια: 217 στην Βουλγαρία, 52 στην Ελλάδα και 304 στη Σερβία.
Στο ελληνικό κομμάτι, έλεγξαν 13 σημεία κουρνιάσματος, αλλά τυχεροί στάθηκαν μόνο όσοι βρέθηκαν σε τρία εξ’ αυτών με τον μεγαλύτερο αριθμό να παρατηρείται στο δάσος της Δαδιάς. Δυστυχώς, τα όρνια έχουν μειωθεί δραματικά στη βόρεια Ελλάδα αλλά και στην υπόλοιπη ηπειρωτική χώρα.
Μετά το δυσάρεστο γεγονός δηλητηρίασης πολλών όρνιων στα στενά του Νέστου, ο συνολικός αριθμός που διαβιεί στη Θράκη έχει μειωθεί. Ωστόσο, στο δάσος Δαδιάς και στον νότιο Έβρο, υπάρχει ακόμη αναπαραγόμενος πληθυσμός που μαζί με όρνια από τη Βουλγαρία αποτελούν έναν αξιοσημείωτο πληθυσμό, μεγάλο μέρος του οποίου μπορεί να καταγράψει κανείς στα σημεία συγκέντρωσής του, όπως είναι ο χώρος τροφοδοσίας των γυπών στη Δαδιά.
Με τη βοήθεια μακροχρόνιων προγραμμάτων δακτυλίωσης των βαλκανικών πληθυσμών, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι τα όρνια σε ανώριμη ηλικία – έως το 5ο έτος – ταξιδεύουν σε μεγάλες αποστάσεις και έτσι στη Δαδιά μπορούμε να παρατηρήσουμε όρνια που γεννήθηκαν στην Κροατία, τη Σερβία, τη FYROM και τη Βουλγαρία. Πολλές φορές μάλιστα, μπορούν να φτάσουν μέχρι και το Ισραήλ.
Η ταξιδιάρικη αυτή συμπεριφορά των όρνιων είναι που καταργεί τα σύνορα και ενώνει τις δυνάμεις μας στα Βαλκάνια για μια κοινή δράση για τη διατήρηση και την προστασία των σπάνιων πουλιών.
Η διασυνοριακή καταγραφή των όρνιων αποτελεί πρωτοβουλία της Βουλγαρικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και φέτος συμμετείχαν μαζί της άτομα από WWF, Φορείς Διαχείρισης Δάσους Δαδιάς και Δέλτα Έβρου, ΕΟΕ, FWFF, Green Balkans, BPPS, CNR Natura form, ICNS, DOOO Uvats και NGOs Jadovnik.
Πάνε έξι χρόνια τώρα που η διασυνοριακή αυτή πρωτοβουλία καταμέτρησης των όρνιων στους χώρους που κουρνιάζουν επαναλαμβάνεται κάθε φθινόπωρο. Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος την 1η Δεκεμβρίου, τρεις ώρες πριν φύγει και το τελευταίο φως της μέρας, ορνιθολόγοι και εθελοντές σταθήκανε σε διάφορα σημεία με θέα τα βράχια, στα οποία συνήθως βρίσκουν... το νυχτερινό τους καταφύγιο τα όρνια.
Είναι μαγικό και συνάμα ενθαρρυντικό και συγκινητικό, να γνωρίζεις ότι την ίδια ώρα, δεκάδες άνθρωποι βρίσκονται εθελοντικά εκεί έξω σε κοιλάδες και βουνοκορφές, όλοι για τον ίδιο σκοπό. Φέτος η πρωτοβουλία διευρύνθηκε και συμμετείχαν ορνιθολόγοι και από τη Σερβία. Ογδόντα άτομα μοιράστηκαν σε 34 σημεία στις τρεις χώρες και συνολικά κατέγραψαν 573 όρνια: 217 στην Βουλγαρία, 52 στην Ελλάδα και 304 στη Σερβία.
Στο ελληνικό κομμάτι, έλεγξαν 13 σημεία κουρνιάσματος, αλλά τυχεροί στάθηκαν μόνο όσοι βρέθηκαν σε τρία εξ’ αυτών με τον μεγαλύτερο αριθμό να παρατηρείται στο δάσος της Δαδιάς. Δυστυχώς, τα όρνια έχουν μειωθεί δραματικά στη βόρεια Ελλάδα αλλά και στην υπόλοιπη ηπειρωτική χώρα.
Μετά το δυσάρεστο γεγονός δηλητηρίασης πολλών όρνιων στα στενά του Νέστου, ο συνολικός αριθμός που διαβιεί στη Θράκη έχει μειωθεί. Ωστόσο, στο δάσος Δαδιάς και στον νότιο Έβρο, υπάρχει ακόμη αναπαραγόμενος πληθυσμός που μαζί με όρνια από τη Βουλγαρία αποτελούν έναν αξιοσημείωτο πληθυσμό, μεγάλο μέρος του οποίου μπορεί να καταγράψει κανείς στα σημεία συγκέντρωσής του, όπως είναι ο χώρος τροφοδοσίας των γυπών στη Δαδιά.
Με τη βοήθεια μακροχρόνιων προγραμμάτων δακτυλίωσης των βαλκανικών πληθυσμών, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι τα όρνια σε ανώριμη ηλικία – έως το 5ο έτος – ταξιδεύουν σε μεγάλες αποστάσεις και έτσι στη Δαδιά μπορούμε να παρατηρήσουμε όρνια που γεννήθηκαν στην Κροατία, τη Σερβία, τη FYROM και τη Βουλγαρία. Πολλές φορές μάλιστα, μπορούν να φτάσουν μέχρι και το Ισραήλ.
Η ταξιδιάρικη αυτή συμπεριφορά των όρνιων είναι που καταργεί τα σύνορα και ενώνει τις δυνάμεις μας στα Βαλκάνια για μια κοινή δράση για τη διατήρηση και την προστασία των σπάνιων πουλιών.
Η διασυνοριακή καταγραφή των όρνιων αποτελεί πρωτοβουλία της Βουλγαρικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και φέτος συμμετείχαν μαζί της άτομα από WWF, Φορείς Διαχείρισης Δάσους Δαδιάς και Δέλτα Έβρου, ΕΟΕ, FWFF, Green Balkans, BPPS, CNR Natura form, ICNS, DOOO Uvats και NGOs Jadovnik.
Πηγή: WWF action
Φωτογραφίες: WWF Ελλάς / A. Bonetti
Φωτογραφίες: WWF Ελλάς / A. Bonetti
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω