Δημιουργία στο Σουφλί μιας σύγχρονης μονάδας παραγωγής νήματος από ελληνικό μετάξι, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης, αλλά για την ώρα παραμένει ανεκμετάλλευτο εξετάζει η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης
Δημιουργία στο Σουφλί μιας σύγχρονης μονάδας παραγωγής νήματος από ελληνικό μετάξι, που θεωρείται ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης, αλλά για την ώρα παραμένει ανεκμετάλλευτο, εξετάζει η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Χαρακτηριστικό των δυνατοτήτων ανάπτυξης της σηροτροφίας, όπως λέγεται η καλλιέργεια της μουριάς από την οποία και παράγεται το φυσικό μετάξι, είναι το ενδιαφέρον που επιδεικνύει για κοινές επενδύσεις στον συγκεκριμένο τομέα η... βουλγαρική πλευρά, καθώς οι εδαφικές και κλιματολογικές συνθήκες της ευρύτερης περιοχής, και από τις δύο πλευρές των συνόρων, είναι ιδανικές.
Στο πλαίσιο αυτό, έχει πέσει στο τραπέζι πρόταση από το βουλγαρικό υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για μια κοινή επένδυση σε αναπηνιστήριο, όπως ονομάζεται η μονάδα επεξεργασίας του φυσικού μεταξιού και μετατροπής του σε νήμα.
Το θέμα συζητήθηκε μεταξύ των άλλων σε συνάντηση που είχαν σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανάσιος Τσαυτάρης και ο βούλγαρος ομόλογός του Μίροσλαφ Ναϊντένοφ, στο πλαίσιο άφιξης στην Ελλάδα πολυμελών υπουργικών αντιπροσωπειών με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό της χώρας Μπόικο Μπορίσοφ.
Σήμερα στο Σουφλί, που απέχει μόλις μισή ώρα από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, οι σηροτρόφοι της περιοχής παράγουν γύρω στους 70 τόνους χλωρά κουκούλια τον χρόνο, χωρίς ωστόσο να καρπώνεται κάποιος την υπεραξία από την παραγωγή νήματος. Επειδή πουθενά στην Ελλάδα δεν υπάρχει μονάδα επεξεργασίας κουκουλιών, οι σηροτρόφοι της περιοχής αναγκάζονται να διαθέτουν την παραγωγή τους σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές σε χονδρεμπόρους, που συνήθως την εξάγουν. Εν ολίγοις η υπεραξία που συνεπάγεται η μετατροπή ενός τόσο ποιοτικού προϊόντος σε νήμα, δεν μένει στην Ελλάδα, αλλά την κερδίζουν κάποιες ξένες βιομηχανίες.
«Στερείται έτσι η τοπική οικονομία έσοδα αλλά και θέσεις εργασίας, αφού με μια μονάδα θα μπορούσε να αυξηθεί πολύ περισσότερο τόσο η παραγωγή όσο και οι εξαγωγές σε φυσικό μετάξι. Τους Βουλγάρους τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα μια συνεργασία, που να περιλαμβάνει από ανταλλαγή τεχνογνωσίας μέχρι κοινές επενδύσεις σε σύγχρονες μονάδες, χωρίς ακόμη να έχουμε καταλήξει σε ποιο σημείο θα μπορούσαν αυτές να γίνουν», λέει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθ. Τσαυτάρης. Στο πλαίσιο αυτό, η ελληνική πλευρά προτίθεται να υπογράψει πρωτόκολλο συνεργασίας για το συγκεκριμένο θέμα με τη βουλγαρική.
Το Σουφλί είναι ιστορικά δεμένο με το μετάξι, αφού η βιομηχανική παραγωγή άρχισε εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Τη δεκαετία του 1920 υπήρχαν εργοστάσια, το μεγαλύτερο εκ των οποίων, των Αφών Τσεριάνο, απασχολούσε πάνω από 300 μεταξεργάτριες. Τις τελευταίες δεκαετίες, η στροφή των καταναλωτών σε φθηνότερες τεχνητές ίνες, μαζί με τη στροφή των σηροτρόφων σε επιδοτούμενες καλλιέργειες (π.χ. βαμβάκι) σε συνδυασμό με μια σειρά από ασθένειες στους μορεώνες, είχαν σαν συνέπεια το μαράζωμα της καλλιέργειας.
Χαρακτηριστικό των δυνατοτήτων ανάπτυξης της σηροτροφίας, όπως λέγεται η καλλιέργεια της μουριάς από την οποία και παράγεται το φυσικό μετάξι, είναι το ενδιαφέρον που επιδεικνύει για κοινές επενδύσεις στον συγκεκριμένο τομέα η... βουλγαρική πλευρά, καθώς οι εδαφικές και κλιματολογικές συνθήκες της ευρύτερης περιοχής, και από τις δύο πλευρές των συνόρων, είναι ιδανικές.
Στο πλαίσιο αυτό, έχει πέσει στο τραπέζι πρόταση από το βουλγαρικό υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για μια κοινή επένδυση σε αναπηνιστήριο, όπως ονομάζεται η μονάδα επεξεργασίας του φυσικού μεταξιού και μετατροπής του σε νήμα.
Το θέμα συζητήθηκε μεταξύ των άλλων σε συνάντηση που είχαν σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανάσιος Τσαυτάρης και ο βούλγαρος ομόλογός του Μίροσλαφ Ναϊντένοφ, στο πλαίσιο άφιξης στην Ελλάδα πολυμελών υπουργικών αντιπροσωπειών με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό της χώρας Μπόικο Μπορίσοφ.
Σήμερα στο Σουφλί, που απέχει μόλις μισή ώρα από τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, οι σηροτρόφοι της περιοχής παράγουν γύρω στους 70 τόνους χλωρά κουκούλια τον χρόνο, χωρίς ωστόσο να καρπώνεται κάποιος την υπεραξία από την παραγωγή νήματος. Επειδή πουθενά στην Ελλάδα δεν υπάρχει μονάδα επεξεργασίας κουκουλιών, οι σηροτρόφοι της περιοχής αναγκάζονται να διαθέτουν την παραγωγή τους σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές σε χονδρεμπόρους, που συνήθως την εξάγουν. Εν ολίγοις η υπεραξία που συνεπάγεται η μετατροπή ενός τόσο ποιοτικού προϊόντος σε νήμα, δεν μένει στην Ελλάδα, αλλά την κερδίζουν κάποιες ξένες βιομηχανίες.
«Στερείται έτσι η τοπική οικονομία έσοδα αλλά και θέσεις εργασίας, αφού με μια μονάδα θα μπορούσε να αυξηθεί πολύ περισσότερο τόσο η παραγωγή όσο και οι εξαγωγές σε φυσικό μετάξι. Τους Βουλγάρους τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα μια συνεργασία, που να περιλαμβάνει από ανταλλαγή τεχνογνωσίας μέχρι κοινές επενδύσεις σε σύγχρονες μονάδες, χωρίς ακόμη να έχουμε καταλήξει σε ποιο σημείο θα μπορούσαν αυτές να γίνουν», λέει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθ. Τσαυτάρης. Στο πλαίσιο αυτό, η ελληνική πλευρά προτίθεται να υπογράψει πρωτόκολλο συνεργασίας για το συγκεκριμένο θέμα με τη βουλγαρική.
Το Σουφλί είναι ιστορικά δεμένο με το μετάξι, αφού η βιομηχανική παραγωγή άρχισε εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Τη δεκαετία του 1920 υπήρχαν εργοστάσια, το μεγαλύτερο εκ των οποίων, των Αφών Τσεριάνο, απασχολούσε πάνω από 300 μεταξεργάτριες. Τις τελευταίες δεκαετίες, η στροφή των καταναλωτών σε φθηνότερες τεχνητές ίνες, μαζί με τη στροφή των σηροτρόφων σε επιδοτούμενες καλλιέργειες (π.χ. βαμβάκι) σε συνδυασμό με μια σειρά από ασθένειες στους μορεώνες, είχαν σαν συνέπεια το μαράζωμα της καλλιέργειας.
Πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω