Μετά το βαρύ πένθος για τον χαμό του Νίκου Σαμαρά και μετά από αίτημα της διοίκησης του Εθνικού Αλεξανδρούπολης η ΕΣΑΠ αποφάσισε να αναβάλει τον αγώνα του Εθνικού με τον Παναθηναϊκό, που ήταν προγραμματισμένος
Τη Δευτέρα στη Λήμνο η κηδεία του Νίκου Σαμαρά
Μετά το βαρύ πένθος για τον χαμό του Νίκου Σαμαρά και μετά από αίτημα της διοίκησης του Εθνικού Αλεξανδρούπολης, η ΕΣΑΠ αποφάσισε να αναβάλει τον αγώνα του Εθνικού με τον Παναθηναϊκό, που ήταν προγραμματισμένος να γίνει σήμερα Σάββατο 5 Ιανουαρίου στις 19:00. Η Επιτροπή Πρωταθλήματος θα ορίσει τον αγώνα σε νέα ημερομηνία.
Νωρίς το πρωί η διοίκηση του Τ.Α.Α. Εθνικός Αλεξανδρούπολης, μετά την χθεσινοβραδινή ανακοίνωση, εξέδωσε νέα με την οποία εκφράζει τη... βαθειά θλίψη και οδύνη για τον άδικο χαμό του μεγάλου αθλητή ΝΙΚΟΥ ΣΑΜΑΡΑ και ο Πρόεδρος του σωματείου Γιάννης Τζίμας δήλωνε με μεγάλη στεναχώρια τη δυσαρέσκειά του γιατί παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειες από πλευράς Εθνικού για την αναβολή κατ’ αρχήν όλης της σημερινής αγωνιστικής της Volleyleague και κατά δεύτερον την αναβολή τουλάχιστον του αγώνα Εθνικός – Παναθηναϊκός (μιας και ο Νίκος Σαμαράς τίμησε ως παίκτης και τις δύο ομάδες), προς ένδειξη τιμής στην μνήμη του μεγάλου ΝΙΚΟΥ ΣΑΜΑΡΑ, αυτό δεν κατέστη δυνατόν παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις που υπήρχαν από τις ομάδες της Α1.
«Επειδή στην Αλεξανδρούπολη κάθε αγώνας βόλεϊ είναι γιορτή, θεωρούμε σήμερα ότι στο γήπεδο υπάρχει κηδεία και δηλώνουμε για άλλη μία φορά την αντίθεση μας στη διεξαγωγή του συγκεκριμένου αγώνα. Ελπίζουμε έστω και την ύστατη στιγμή ότι θα πρυτανεύσει η ανθρωπιά και όχι αυτός ο αισχρός ανταγωνισμός», καταλήγει η ανακοίνωση του Εθνικού.
Βέβαια, και μόνο το γεγονός ότι χρειάστηκε τόσο έντονο παρασκήνιο για να μπορέσει να αναβληθεί αυτός ο αγώνας, αλλά και το γεγονός ότι οι υπόλοιποι αγώνες της αγωνιστικής θα διεξαχθούν κανονικά, δείχνει πόσο κατώτεροι των περιστάσεων είναι οι άνθρωποι που διοικούν το ελληνικό βόλεϊ.
Τη Δευτέρα στη Λήμνο η κηδεία του Νίκου Σαμαρά
Τη Δευτέρα 7 Ιανουαρίου στις 15:00 θα γίνει στη Λήμνο η κηδεία του Νίκου Σαμαρά μετά από απόφαση της οικογένειας του. Από τη Λήμνο κατάγεται η σύζυγός του Έλενα και ο Σαμαράς τα τελευταία χρόνια είχε «ριζώσει» στο νησί ιδρύοντας και τον σύλλογο Λήμνος Sports Club. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, με εντολή του πρωθυπουργού, η μεταφορά της σωρού θα γίνει με C-130 ενώ υπάρχει σκέψη για πτήση τσάρτερ από Αθήνα για Λήμνο αλλά και για πτήση τσάρτερ από την Αλεξανδρούπολη, καθώς είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να παραβρεθούν στο «ύστατο χαίρε» και να χειροκροτήσουν για τελευταία φορά τον «Αετό».
Ο… καημός του αετού
Για τον Νίκο Σαμαρά
Ο Στέφανος Λεμονίδης θυμάται και γράφει στο sport24.gr για τον μεγάλο και τρανό, Νίκο Σαμαρά. Τον Νίκο Γκάλη του βόλεϊ, έναν από τους πιο ακριβοπληρωμένους Έλληνες παίκτες, τον άνθρωπο που περνούσε και σταματούσε η κυκλοφορία στην Ορεστιάδα. Διαβάστε όμορφες ιστορίες για έναν σπουδαίο αθλητή και άνθρωπο.
"Α, ρε Στέφανε, αυτά ήθελα να τα ζήσω με την Ορεστιάδα" ήταν τα πρώτα λόγια του Νίκου Σαμαρά, όταν πήγαμε να του πάρουμε δηλώσεις, μετά την κατάκτηση του κυπέλλου με τη φανέλα του Ηρακλή.
Ήταν ο πρώτος τίτλος του Ηρακλή, με νίκη 3-0 επί του Ολυμπιακού, στην Πάτρα, αλλά και ο πρώτος και μοναδικός τίτλος του σπουδαίου αθλητή, που έφυγε τόσο απρόσμενα από τη ζωή του σε ηλικία 42 ετών.
Τι να πρωτοθυμηθούμε για τον Νίκο Σαμαρά, αφού είναι πολλές οι αναμνήσεις; Όταν ξεκινούσαμε τη δημοσιογραφία, ξεκινούσε το βόλεϊ και τότε η Ορεστιάδα ήταν η μεγάλη δύναμη του αθλήματος. Ταξιδέψαμε πολλές φορές στην πόλη της Θράκης και την είδαμε από κοντά στο φάιναλ φορ της Γενεύης, της Πάρμα, του Παρισιού και τότε Ορεστιάδα σήμαινε Σαμαράς και Σαμαράς Ορεστιάδα.
Χιλιάδες παιδιά ασχολήθηκαν με το βόλεϊ χάρη στο Νίκο Σαμαρά, χιλιάδες φίλαθλοι πήγαιναν στα γήπεδα του βόλεϊ για να τον δουν όπως έκαναν στο μπάσκετ για τον Γκάλη. Μια πόλη, η Ορεστιάδα, τον είχε λαϊκό ήρωα. Περπατούσε ο Νικόλας στην Ορεστιάδα και σταματούσε η κυκλοφορία. Όλοι οι αγνοί έλληνες φίλαθλοι εκείνη την εποχή ήταν Ορεστιάδα και ήθελαν να στεφθεί πρωταθλήτρια, αλλά δεν ένιωσαν αυτή τη χαρά τόσο αυτοί, όσο και ο Νίκος Σαμαράς.
Μετρημένο παιδί, χωρίς δημόσιες σχέσεις, αλλά με πηγαίο χιούμορ που το απολάμβαναν μόνο αυτοί που ήταν στην παρέα του. Το τέλειο κορμί βολεϊμπολίστα, ήταν ένα θαύμα της φύσης με απίστευτη σωματοδομή, που δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι δεν είχε κανένας άλλος βολεϊμπολίστας στον κόσμο. Άνοιγε τα τεράστια χέρια του και κάλυπτε όλο το φιλέ. Πηδούσε για σερβίς και έτρεμαν τα πόδια των αντίπαλων υποδοχέων. Με δικό του άσο εξάλλου η Εθνική κέρδισε 3-2 τη Ρωσία στο ΣΕΦ και πήρε την 6η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, στο Φάληρο.
Πηδούσε για μπλοκ και σκέπαζε τον ουρανό. Χτυπούσε τη μπάλα στην προθέρμανση και την έστελνε στο ταβάνι. Όταν άνοιγε τα χέρια του για να πανηγυρίσει, θύμιζε υπερήφανο αετό. Κι όμως αυτός ο αθλητής κέρδισε μόνο ένα κύπελλο στην καριέρα του, όπως ο τεράστιος Βασίλης Χατζηπαναγής. Κι αυτό όχι με τη μεγάλη του αγάπη την Ορεστιάδα. Γιατί μπορεί ο Νικόλας να φόρεσε τη φανέλα του Ηρακλή, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, αλλά ταυτίσθηκε με την Ορεστιάδα.
Και ο "Σαμ" δεν… μασούσε από μεγάλα ονόματα, τους έπαιζε στα ίσια και στη μνήμη μας θα μείνει το ματς Βραζιλία - Ελλάδα, στο "Μαρακαιζίνιο", τότε που ο μεγάλος Τάντε μπροστά σε 30.000 θεατές, θέλησε να λοιδορήσει τους παίκτες μας και έκανε σερβίς "μπανάνα", στέλνοντας τη μπάλα πολύ ψηλά στα 20 μέτρα και με τη βοήθεια των αεραγωγών έπαιρνε περίεργα φάλτσα. Την πρώτη φορά ο Νικόλας προσπάθησε να βγάλει την υποδοχή, αλλά δεν τα κατάφερε. Τη δεύτερη, έμεινε ακίνητος, δεν έκανε καν τη χαρακτηριστική κίνηση και την άφησε να σκάσει στο τερέν. Ε, την τρίτη φορά ο Τάντε δεν επιχείρησε το σερβίς-μπανάνα γιατί πήρε την απάντηση του στο ανφέρ σερβίς από τον Νικόλα…
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός προσπάθησαν να τον… αρπάξουν, αλλά δεν τόλμησαν να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις. Αν ο Σαμαράς έφευγε από την Ορεστιάδα, έπρεπε να μετακομίσει όλη η διοίκηση του ΑΟΟ σε άλλη χώρα, σε άλλο πλανήτη. Γι αυτό "μάτωσε" οικονομικά όλη η πόλη, αλλά και ο χορηγός Πάνος Ζερίτης της ΝΤΙΑΝΑ, για να τον κρατήσουν. Ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος Έλληνας παίκτης και από τους πιο ακριβοπληρωμένους του κόσμου. Ελάχιστοι έπαιρναν εκείνη την εποχή ποσά που αντιστοιχούσαν σε 75.000.000 δραχμές. Τον έδεσαν με τριετές συμβόλαιο, αλλά δεν πρόλαβε να μείνει και την τρίτη χρονιά…
Ήταν το 1998, όταν η Ορεστιάδα έφτασε στην κορύφωση της και έπαιξε στον τελικό των πλέι οφ, κόντρα στον Ολυμπιακό με πλεονέκτημα έδρας. Το σκορ ήταν 2-2 νίκες και ο τελευταίος τελικός στην Ορεστιάδα. Όλη η πόλη ήταν στον αέρα, αγόρασαν βεγγαλικά ενός εκατομμυρίου και δεκάδες αρνιά για να γιορτάσουν την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά ο Μοντάλι χάλασε τη φιέστα. Με προσαρμοσμένο μπλοκ στον Σαμαρά και στον Ζελιάσκοφ, ο Ολυμπιακός κέρδισε 3- 1 και η πόλη βυθίστηκε σε πένθος. Κανένας δεν μπόρεσε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ και στα μπαρ το μόνο θέμα συζήτησης ήταν το πως χάθηκε το πρωτάθλημα. Ο Νικόλας δεν βρέθηκε σε καλή μέρα, τελείωσε το ματς με 1 πόντο και 16 αλλαγές, κι αυτό έμελλε να είναι το τελευταίο παιχνίδι του με τη φανέλα της Ορεστιάδας. Διερράγησαν οι δεσμοί του με την πόλη, διακόπηκε το συμβόλαιο του και μετακόμισε στην Ιταλία και στη Φαλκονάρα.
Ο Σαμαράς όμως έμεινε το σύμβολο της πόλης και το βράδυ της Παρασκευής δεκάδες φίλαθλοι πέρασαν από την ιστορική λέσχη του ΑΟΟ για να ανάψουν ένα κερί στη μνήμη του. Γιατί ακόμη Ορεστιάδα σημαίνει Σαμαράς, κι ας έγραφε το πανό στο ιστορικό γήπεδο "Ορεστιάδα σημαίνει καθήκον, πίστη, όνειρο και απέραντη αγάπη". Ο Νικόλας ήταν, είναι και θα είναι το σύμβολο της πόλης, το σύμβολο της χαμένης χίμαιρας, η λεβεντιά της πόλης, της Θράκης, του ελληνικού βόλεϊ.
Σχετικό άρθρο: Καλό ταξίδι Νικόλα…
Νωρίς το πρωί η διοίκηση του Τ.Α.Α. Εθνικός Αλεξανδρούπολης, μετά την χθεσινοβραδινή ανακοίνωση, εξέδωσε νέα με την οποία εκφράζει τη... βαθειά θλίψη και οδύνη για τον άδικο χαμό του μεγάλου αθλητή ΝΙΚΟΥ ΣΑΜΑΡΑ και ο Πρόεδρος του σωματείου Γιάννης Τζίμας δήλωνε με μεγάλη στεναχώρια τη δυσαρέσκειά του γιατί παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειες από πλευράς Εθνικού για την αναβολή κατ’ αρχήν όλης της σημερινής αγωνιστικής της Volleyleague και κατά δεύτερον την αναβολή τουλάχιστον του αγώνα Εθνικός – Παναθηναϊκός (μιας και ο Νίκος Σαμαράς τίμησε ως παίκτης και τις δύο ομάδες), προς ένδειξη τιμής στην μνήμη του μεγάλου ΝΙΚΟΥ ΣΑΜΑΡΑ, αυτό δεν κατέστη δυνατόν παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις που υπήρχαν από τις ομάδες της Α1.
«Επειδή στην Αλεξανδρούπολη κάθε αγώνας βόλεϊ είναι γιορτή, θεωρούμε σήμερα ότι στο γήπεδο υπάρχει κηδεία και δηλώνουμε για άλλη μία φορά την αντίθεση μας στη διεξαγωγή του συγκεκριμένου αγώνα. Ελπίζουμε έστω και την ύστατη στιγμή ότι θα πρυτανεύσει η ανθρωπιά και όχι αυτός ο αισχρός ανταγωνισμός», καταλήγει η ανακοίνωση του Εθνικού.
Βέβαια, και μόνο το γεγονός ότι χρειάστηκε τόσο έντονο παρασκήνιο για να μπορέσει να αναβληθεί αυτός ο αγώνας, αλλά και το γεγονός ότι οι υπόλοιποι αγώνες της αγωνιστικής θα διεξαχθούν κανονικά, δείχνει πόσο κατώτεροι των περιστάσεων είναι οι άνθρωποι που διοικούν το ελληνικό βόλεϊ.
Τη Δευτέρα στη Λήμνο η κηδεία του Νίκου Σαμαρά
Ο… καημός του αετού
Για τον Νίκο Σαμαρά
"Α, ρε Στέφανε, αυτά ήθελα να τα ζήσω με την Ορεστιάδα" ήταν τα πρώτα λόγια του Νίκου Σαμαρά, όταν πήγαμε να του πάρουμε δηλώσεις, μετά την κατάκτηση του κυπέλλου με τη φανέλα του Ηρακλή.
Ήταν ο πρώτος τίτλος του Ηρακλή, με νίκη 3-0 επί του Ολυμπιακού, στην Πάτρα, αλλά και ο πρώτος και μοναδικός τίτλος του σπουδαίου αθλητή, που έφυγε τόσο απρόσμενα από τη ζωή του σε ηλικία 42 ετών.
Τι να πρωτοθυμηθούμε για τον Νίκο Σαμαρά, αφού είναι πολλές οι αναμνήσεις; Όταν ξεκινούσαμε τη δημοσιογραφία, ξεκινούσε το βόλεϊ και τότε η Ορεστιάδα ήταν η μεγάλη δύναμη του αθλήματος. Ταξιδέψαμε πολλές φορές στην πόλη της Θράκης και την είδαμε από κοντά στο φάιναλ φορ της Γενεύης, της Πάρμα, του Παρισιού και τότε Ορεστιάδα σήμαινε Σαμαράς και Σαμαράς Ορεστιάδα.
Χιλιάδες παιδιά ασχολήθηκαν με το βόλεϊ χάρη στο Νίκο Σαμαρά, χιλιάδες φίλαθλοι πήγαιναν στα γήπεδα του βόλεϊ για να τον δουν όπως έκαναν στο μπάσκετ για τον Γκάλη. Μια πόλη, η Ορεστιάδα, τον είχε λαϊκό ήρωα. Περπατούσε ο Νικόλας στην Ορεστιάδα και σταματούσε η κυκλοφορία. Όλοι οι αγνοί έλληνες φίλαθλοι εκείνη την εποχή ήταν Ορεστιάδα και ήθελαν να στεφθεί πρωταθλήτρια, αλλά δεν ένιωσαν αυτή τη χαρά τόσο αυτοί, όσο και ο Νίκος Σαμαράς.
Μετρημένο παιδί, χωρίς δημόσιες σχέσεις, αλλά με πηγαίο χιούμορ που το απολάμβαναν μόνο αυτοί που ήταν στην παρέα του. Το τέλειο κορμί βολεϊμπολίστα, ήταν ένα θαύμα της φύσης με απίστευτη σωματοδομή, που δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι δεν είχε κανένας άλλος βολεϊμπολίστας στον κόσμο. Άνοιγε τα τεράστια χέρια του και κάλυπτε όλο το φιλέ. Πηδούσε για σερβίς και έτρεμαν τα πόδια των αντίπαλων υποδοχέων. Με δικό του άσο εξάλλου η Εθνική κέρδισε 3-2 τη Ρωσία στο ΣΕΦ και πήρε την 6η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, στο Φάληρο.
Πηδούσε για μπλοκ και σκέπαζε τον ουρανό. Χτυπούσε τη μπάλα στην προθέρμανση και την έστελνε στο ταβάνι. Όταν άνοιγε τα χέρια του για να πανηγυρίσει, θύμιζε υπερήφανο αετό. Κι όμως αυτός ο αθλητής κέρδισε μόνο ένα κύπελλο στην καριέρα του, όπως ο τεράστιος Βασίλης Χατζηπαναγής. Κι αυτό όχι με τη μεγάλη του αγάπη την Ορεστιάδα. Γιατί μπορεί ο Νικόλας να φόρεσε τη φανέλα του Ηρακλή, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, αλλά ταυτίσθηκε με την Ορεστιάδα.
Και ο "Σαμ" δεν… μασούσε από μεγάλα ονόματα, τους έπαιζε στα ίσια και στη μνήμη μας θα μείνει το ματς Βραζιλία - Ελλάδα, στο "Μαρακαιζίνιο", τότε που ο μεγάλος Τάντε μπροστά σε 30.000 θεατές, θέλησε να λοιδορήσει τους παίκτες μας και έκανε σερβίς "μπανάνα", στέλνοντας τη μπάλα πολύ ψηλά στα 20 μέτρα και με τη βοήθεια των αεραγωγών έπαιρνε περίεργα φάλτσα. Την πρώτη φορά ο Νικόλας προσπάθησε να βγάλει την υποδοχή, αλλά δεν τα κατάφερε. Τη δεύτερη, έμεινε ακίνητος, δεν έκανε καν τη χαρακτηριστική κίνηση και την άφησε να σκάσει στο τερέν. Ε, την τρίτη φορά ο Τάντε δεν επιχείρησε το σερβίς-μπανάνα γιατί πήρε την απάντηση του στο ανφέρ σερβίς από τον Νικόλα…
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός προσπάθησαν να τον… αρπάξουν, αλλά δεν τόλμησαν να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις. Αν ο Σαμαράς έφευγε από την Ορεστιάδα, έπρεπε να μετακομίσει όλη η διοίκηση του ΑΟΟ σε άλλη χώρα, σε άλλο πλανήτη. Γι αυτό "μάτωσε" οικονομικά όλη η πόλη, αλλά και ο χορηγός Πάνος Ζερίτης της ΝΤΙΑΝΑ, για να τον κρατήσουν. Ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος Έλληνας παίκτης και από τους πιο ακριβοπληρωμένους του κόσμου. Ελάχιστοι έπαιρναν εκείνη την εποχή ποσά που αντιστοιχούσαν σε 75.000.000 δραχμές. Τον έδεσαν με τριετές συμβόλαιο, αλλά δεν πρόλαβε να μείνει και την τρίτη χρονιά…
Ήταν το 1998, όταν η Ορεστιάδα έφτασε στην κορύφωση της και έπαιξε στον τελικό των πλέι οφ, κόντρα στον Ολυμπιακό με πλεονέκτημα έδρας. Το σκορ ήταν 2-2 νίκες και ο τελευταίος τελικός στην Ορεστιάδα. Όλη η πόλη ήταν στον αέρα, αγόρασαν βεγγαλικά ενός εκατομμυρίου και δεκάδες αρνιά για να γιορτάσουν την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά ο Μοντάλι χάλασε τη φιέστα. Με προσαρμοσμένο μπλοκ στον Σαμαρά και στον Ζελιάσκοφ, ο Ολυμπιακός κέρδισε 3- 1 και η πόλη βυθίστηκε σε πένθος. Κανένας δεν μπόρεσε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ και στα μπαρ το μόνο θέμα συζήτησης ήταν το πως χάθηκε το πρωτάθλημα. Ο Νικόλας δεν βρέθηκε σε καλή μέρα, τελείωσε το ματς με 1 πόντο και 16 αλλαγές, κι αυτό έμελλε να είναι το τελευταίο παιχνίδι του με τη φανέλα της Ορεστιάδας. Διερράγησαν οι δεσμοί του με την πόλη, διακόπηκε το συμβόλαιο του και μετακόμισε στην Ιταλία και στη Φαλκονάρα.
Ο Σαμαράς όμως έμεινε το σύμβολο της πόλης και το βράδυ της Παρασκευής δεκάδες φίλαθλοι πέρασαν από την ιστορική λέσχη του ΑΟΟ για να ανάψουν ένα κερί στη μνήμη του. Γιατί ακόμη Ορεστιάδα σημαίνει Σαμαράς, κι ας έγραφε το πανό στο ιστορικό γήπεδο "Ορεστιάδα σημαίνει καθήκον, πίστη, όνειρο και απέραντη αγάπη". Ο Νικόλας ήταν, είναι και θα είναι το σύμβολο της πόλης, το σύμβολο της χαμένης χίμαιρας, η λεβεντιά της πόλης, της Θράκης, του ελληνικού βόλεϊ.
Σχετικό άρθρο: Καλό ταξίδι Νικόλα…
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω