Ο Τσίπρας ανακαλύπτει την Αμερική!

Σύμπασα η ελληνική αριστερά, επί δεκαετίες, θεωρούσε πως οι Αμερικάνοι δεν είναι παρά «φονιάδες των λαών» και πως ένας ήταν ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός. Αποτελούσε μείζον ιδεολογικό ζήτημα για τους Κνίτες

του Σπύρου Ριζόπουλου

Σύμπασα η ελληνική αριστερά, επί δεκαετίες, θεωρούσε πως οι Αμερικάνοι δεν είναι παρά «φονιάδες των λαών» και πως ένας ήταν ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός. Αποτελούσε μείζον ιδεολογικό ζήτημα για τους Κνίτες της εποχής το αν θα μπορούσαν να φορούν τζιν της Levis ή να έχουν στη δισκοθήκη τους αμερικανικά συγκροτήματα της rock ή jazz μουσικής. Όσοι έκαναν ή το ένα ή το άλλο τηρούσαν όλους τους κανόνες συνωμοτικότητας για να μην αποκαλυφθούν αυτές οι αδυναμίες τους και... διαγραφούν. Όσο για τις ταινίες του Hollywood, αυτές θεωρούνταν «σπόροι του κακού» και καταδικάζονταν στο πυρ το εξώτερον από τις στήλες κινηματογραφικής κριτικής που κρατούσαν σινεφίλ αριστεροί, υμνώντας το μεγαλείο του σοβιετικού κινηματογράφου.

Το να έχει κανείς λάθος ιδέες είναι δικαίωμά του. Όμως οι λάθος ιδέες είναι σαν τα στενά παπούτσια, τα οποία μπορεί να τα φορά κάποιος αλλά ανυπομονεί για τη στιγμή που θα τα βγάλει και θα ανακουφιστεί από την ενόχληση που του προκαλούν. Τηρουμένων των αναλογιών, ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής αριστεράς έβγαλε τα «στενά παπούτσια».

Σήμερα, στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκετε ένας πρώην Κνίτης. Τα έφερε μάλιστα έτσι ο ρους της ιστορίας ώστε να διεκδικεί τη διακυβέρνηση του τόπου και να αντιλαμβάνεται πως ο δρόμος για την εξουσία δεν περνάει από το τρίγωνο Γκάζι – Εξάρχεια – Κολωνάκι. Απαιτούνται πολλά περισσότερα.

Γράψαμε πρώτοι για το σχεδιαζόμενο ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ. Σήμερα σας επιβεβαιώνω πως το ταξίδι θα γίνει τη μεθεπόμενη εβδομάδα. Το πρόγραμμα δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμη, αλλά θα περιλαμβάνει σίγουρα μια δημόσια ομιλία στο Ινστιτούτο Μπρούκινγκς, το οποίο έχει δώσει και άλλες φορές την αφορμή για επισκέψεις Ελλήνων πολιτικών στις ΗΠΑ. Το φθινόπωρο μίλησε για την κρίση στο Μπρούκινγκς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, άσχετα αν οι κακές γλώσσες έσπευσαν να πουν πως ήταν ένα πρόσχημα μόνο και μόνο για να δει την κόρη του, η οποία σπουδάζει στο πανεπιστήμιο Τζορτζτάουν.

Τι άλλο θα κάνει ο Τσίπρας στις ΗΠΑ; Στην Κουμουνδούρου το ψάχνουν ακόμη. Λένε πως οι συναντήσεις δεν θα ανακοινωθούν επισήμως και δεν θα υπάρξει μεγάλη δημοσιότητα με κάμερες και φωτογραφίες όπως συνέβη στο ταξίδι στη Λατινική Αμερική. Έγιναν τα παθήματα μαθήματα ή απλά είναι φτωχό το πρόγραμμα; Θα δείξει. Πάντως στόχος του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι να καταφέρει να δει τουλάχιστον κάποια μέλη του Κογκρέσου. Από εκεί κι έπειτα οι συναντήσεις με φορείς της ομογένειας και ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες είναι το «εύκολο» κομμάτι της επίσκεψης.

Τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ θα συνοδεύσουν δύο στελέχη που ασχολούνται με την οικονομία οι Γιώργος Σταθάκης και Γιάννης Μηλιός. Τώρα τι συζήτηση μπορείς να κάνεις με τους Αμερικανούς αν δεν έχεις αποδεχθεί την ελεύθερη οικονομία, είναι γρίφος που καλούνται να λύσουν οι δύο συνοδοί του κ. Τσίπρα. Μαζί ασφαλώς η Ρένα Δούρου, ως υπεύθυνη για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Φτάνει η Δούρου για ένα τέτοιο ταξίδι; Την άποψή μου την έχω γράψει και δεν έχει νόημα να την επαναλάβω. Όπως επίσης έχω γράψει την άποψή μου και για το επίπεδο των αγγλικών του Αλέξη Τσίπρα. Το σημαντικό όμως είναι άλλο.

Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει αυτό το ταξίδι απλά για να το κάνει. Φροντίζει μάλιστα όπως μαθαίνω πριν πάει στις ΗΠΑ να έχει περάσει από το Βερολίνο. Κινείται δηλαδή πάνω σε έναν άξονα επικοινωνιακών συμβολισμών αλλά αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποια ουσία. Ως επαγγελματίας της επικοινωνίας κατανοώ πως τα ταξίδια είναι μέρος των επικοινωνιακών εντυπώσεων. Για εντυπώσεις ήρθε η Μέρκελ στην Αθήνα, για εντυπώσεις πάει και ο Σαμαράς στο Βερολίνο. Όταν όμως τους επικρίνεις δριμύτατα, οφείλεις να κάνεις κάτι παραπάνω από αυτούς. Αυτό το παραπάνω, είναι η ουσία.

Για τις ΗΠΑ ειδικά, ουσία είναι να μπορείς να περιγράψεις το πώς θα μοιάζει η Ελλάδα από την επόμενη μέρα που θα αναλάμβανε τα ηνία της διακυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό ο Αλέξης Τσίπρας δεν το’ χει. Δεν έχει την προγραμματική πρόταση ούτε για την οικονομία, ούτε για τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας και τη θέση της μέσα στο παγκόσμιο σύστημα. Πάει να ψαρέψει σε θολά νερά την ώρα που το κόμμα του δίνει μάχες για την υπεράσπιση των καταληψιών της…βίλας Αμαλία! Τρελά πράγματα δηλαδή.

Η αποενοχοποίηση της σχέσης με τις ΗΠΑ στη συνείδηση της ελληνικής αριστεράς είναι ένα πράγμα. Το να κάνεις όμως επίσκεψη στις ΗΠΑ ως εν δυνάμει πρωθυπουργός δεν είναι τόσο απλό και εύκολο όσο το να φοράς Levis ή να ακούς jazz. Απαιτεί γνώσεις, εμπειρίες και δίκτυα σχέσεων, που φαίνεται πως δεν είναι καθόλου δεδομένα για τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Σε προεκλογικό χρόνο είχε γραφτεί πως ο κ. Τσίπρας υποστηρίζεται επικοινωνιακά από συμβούλους της άλλης πλευράς του Ατλαντικού και του περιβάλλοντος της Γιάννας Αγγελοπούλου. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια και αν βοήθησαν στην οργάνωση της επίσκεψης. Το πρόγραμμα ωστόσο μοιάζει πολύ φτωχό για να έχει τύχει επαγγελματικού σχεδιασμού και ο κ. Τσίπρας θα είναι υποχρεωμένος να… ανακαλύψει την Αμερική.

ΥΓ1: Αυτή τη στιγμή όλη η ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ συζητάει το ενδεχόμενο να είναι για πρώτη φορά ένας Έλληνας στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης. Ο αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, Τζον Κατσιματίδης, αν και ένθερμος υποστηρικτής των Δημοκρατικών επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον, έκανε στροφή και πέρασε στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων, συζητώντας σοβαρά να θέσει υποψηφιότητα για τη δημαρχία της Νέας Υόρκης, μετά το τέλος της θητείας του Μάικλ Μπλούμπεργκ. Θα του ευχηθεί καλή επιτυχία ο Αλέξης και πως θα το δικαιολογήσει μετά στις συνιστώσες;

ΥΓ2: Επειδή πάντα υπάρχουν περιθώρια εκπλήξεων, με τον απολογισμό της επίσκεψης θα ασχοληθούμε όταν με το καλό επιστρέψει από τις ΗΠΑ ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

rizopoulospost.com