Η Αλεξανδρούπολη, μια μεγάλη πόλη με κοντόφθαλμη πορεία. Άρχισαν τα όργανα. Καθημερινά έχουμε και νέες εξαγγελίες για παρατάξεις και σχήματα που θα διεκδικήσουν τους αυτοδιοικητικούς θώκους της επόμενης χρονιάς
του Ανδρέα Καφετζή
Η Αλεξανδρούπολη, μια μεγάλη πόλη με κοντόφθαλμη πορεία
Άρχισαν τα όργανα. Καθημερινά έχουμε και νέες εξαγγελίες για παρατάξεις και σχήματα που θα διεκδικήσουν τους αυτοδιοικητικούς θώκους της επόμενης χρονιάς. Χωρίς προγραμματικές δεσμεύσεις, χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, χωρίς να φανερώνουν τα ονόματα των συμμετεχόντων σ’ αυτές τις "συνάξεις" ανακοίνωσαν το ενδιαφέρον τους για τη συμμετοχή...
Με συγκολλητικό ιστό μια προσωποποιημένη σχέση με την πόλη και την ευρύτερή της περιοχή, εκφράζουν το ενδιαφέρον τους. Και εύλογα τίθεται το ερώτημα. Πότε η Αλεξανδρούπολη θα διοικηθεί από σχηματισμούς που θα επιτυγχάνουν τις μεγαλύτερες συσπειρώσεις, θα αναπτύσσουν πρωτογενώς αυτοδιοικητικό περιεχόμενο και δεν θα επαφίενται στο "ακτινοβόλο" πρόσωπο του αρχηγού;
Πιο συγκεκριμένα. Ανακοινώθηκε πριν λίγες ημέρες η σύσκεψη παραγόντων όπου συμμετέχουν μεταξύ άλλων και ιδιοκτήτες τοπικών μέσων μαζικής επικοινωνίας. Διαβάζοντας "between the lines", καταλαβαίνει κανείς ότι βασικό άρθρο του καταστατικού τους είναι η υποστήριξη ή τουλάχιστον η ανοχή της επένδυσης στα χρυσωρυχεία Περάματος, ώστε να εξελιχθεί η αυτοδιοικητική μάχη σε μια σύγκρουση ΥΠΕΡ ή ΚΑΤΑ των χρυσωρυχείων. Και βέβαια αναγνωρίζουμε ότι πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό για το μέλλον του τόπου μας. Όμως αυτό είναι το αποκλειστικό θέμα των προσεχών εκλογών;
Ο Δήμαρχος να αρχίζει διεθνή εκστρατεία ενημέρωσης για τον χρυσό και η αντίπαλη ομάδα να οργανώνεται με μοναδικό θέμα την υποστήριξη της χρυσοφόρου επένδυσης και η "πόλις εάλω";
Πότε θα γίνει ουσιαστική συζήτηση γύρω από την Αλεξανδρούπολη που όλοι υπερήφανα λέμε ότι είναι μια από τις δέκα μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας μετά τον "Καλλικράτη";
Πότε θα μιλήσουμε για τα οικονομικά του Δήμου που εδώ και χρόνια βρίσκονται στο "κόκκινο';
Πότε θα συζητήσουμε για τις παρεχόμενες δημοτικές υπηρεσίες νερό, αποχέτευση, καθαριότητα, πράσινο, κυκλοφοριακό και για το κόστος επιβάρυνσης στον δημότη;
Πότε θα κουβεντιάσουμε επί της ουσίας για την πολεοδόμηση και την επέκταση της πόλης χωρίς αντιπαλότητες και αλαλαγμούς;
Πότε θα αναφερθούμε πειστικά στον Δήμο ως λοκομοτίβα ανάπτυξης του τόπου μας που καθημερινά μαραζώνει με το κλείσιμο εκατοντάδων επιχειρήσεων και την απόλυση εργαζομένων;
Πότε θα ενδιαφερθούμε πραγματικά για την αγροτική παραγωγή, τώρα μάλιστα που ο Δήμος απέκτησε την Τραϊανούπολη και τις Φέρες; Για τη μεταποίηση, για τη ΒΙΠΕ του Άβαντα που έγινε ένας σωρός ερειπωμένων εργοστασίων; Για τον τουρισμό που επαφίεται σε τυχαίες μετακινήσεις των γειτόνων μας;
Πότε θα σχεδιάσουμε σοβαρά τον πολιτισμό και τον αθλητισμό προάγοντας την πνευματική και σωματική ευεξία των Αλεξανδρουπολιτών;
Δυστυχώς, παρόλο που η δύσκολη αυτή εποχή επιζητά τις μεγαλύτερες συναινέσεις ώστε η αλληλοκατανόηση μεταξύ των πολιτών να δημιουργήσει μια προωθητική δύναμη για την αυτοδιοίκηση, εμείς κάνουμε το ακριβώς αντίθετο. Κατακερματισμός των δυνάμεων, στοίχιση πίσω από κάποιον "προβεβλημένο" ηγέτη, απογοήτευση των ανθρώπων εκείνων που θα μπορούσαν να προσφέρουν ουσιαστικά, αποστροφή της νέας γενιάς προς την πολιτική και τη συλλογικότητα.
Για την τοπική ιστορία, τα ονόματα Σουλακάκης, Κουκουράβας, Ευαγγελίδης ή και προδικτατορικά Μπέτσιος, Μιχαήλογλου, εξέφραζαν τέτοιες συσπειρώσεις με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Μετά σιγά - σιγά ξεκίνησε το "αντάρτικο" και η επιλογή του "ενός ανδρός σοφού", όπου ο εκλεκτός από "αντάρτης" γινόταν την επόμενη τετραετία ο αρεστός του κόμματος, διαλύοντας εντελώς τις συλλογικές διαδικασίες και τον σχηματισμό σοβαρής επιτελικής ομάδας πέριξ του πρώτου.
Δυστυχώς πορευόμαστε, με μαθηματική ακρίβεια, προς μια τυφλή σύγκρουση χωρίς πολιτικό περιεχόμενο, χωρίς αυτοδιοικητικούς όρους, χωρίς μέλλον για την Αλεξανδρούπολη.
Ανδρέας Καφετζής
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω