Σε ταυτόχρονες κάλπες, στις 25 Μαΐου 2014, για τις Δημοτικές - Περιφερειακές εκλογές αλλά και για την ανάδειξη των Ελλήνων ευρωβουλευτών, καθώς επίσης και σε ανατροπή του εκλογικού συστήματος ανάδειξης των δημάρχων έχει καταλήξει
Αλλάζει ο τρόπος ανάδειξης δημάρχων - Αμήχανα τα κόμματα για τις εκλογές
Σε ταυτόχρονες κάλπες, στις 25 Μαΐου 2014, για τις Δημοτικές - Περιφερειακές εκλογές αλλά και για την ανάδειξη των Ελλήνων ευρωβουλευτών, καθώς επίσης και σε ανατροπή του εκλογικού συστήματος ανάδειξης των δημάρχων έχει καταλήξει το Μέγαρο Μαξίμου, έχοντας -κατά τα φαινόμενα- και τη συναίνεση ή ανοχή των δύο κυβερνητικών του εταίρων...
Οι σχετικές συζητήσεις στο Μέγαρο Μαξίμου, κάποιες φορές με τη συμμετοχή και του ίδιου του πρωθυπουργού, μπορεί να μην έχουν καταλήξει στο «διά ταύτα», ωστόσο στον πυρήνα του σχεδίου, ως απάντηση στην πολυδιάσπαση του κομματικού σκηνικού και την άνοδο ακραίων φωνών όπως η Χρυσή Αυγή, βρίσκεται ο διαχωρισμός της ψήφου για τον δήμαρχο από την ψήφο για την ανάδειξη δημοτικών συμβούλων, οι οποίοι και θα επιλέγονται από ξεχωριστό, ενιαίο ψηφοδέλτιο.
Ταυτόχρονες κάλπες
Η οριστικοποίηση της ταυτόχρονης διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών και των ευρωεκλογών αλλά και οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στον τρόπο ανάδειξης των δημοτικών αρχόντων, έρχονται να μεταβάλουν άρδην τις, όπως διακρίνονται σήμερα τουλάχιστον, πολιτικές ισορροπίες. Συγκεκριμένα, με την ταυτόχρονη διεξαγωγή των δύο εκλογών, η κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν φιλοδοξούν να εξισορροπήσουν τη δυναμική των δύο αποτελεσμάτων. Με άλλα λόγια, στην κυβέρνηση αναμένουν ένα αρνητικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές, καθώς εκτιμούν ότι θα αποτυπωθεί με έμφαση ο «ευρωσκεπτικισμός» των Ελλήνων και η ανάγκη «απάντησης στις πολιτικές της Κομισιόν και του Βερολίνου».
Με την οργή, λοιπόν, να εκδηλώνεται στην ευρωκάλπη, επιδίωξη της Ν.Δ. και των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης θα είναι μία καλή επίδοση στην κάλπη των δημοτικών - αυτοδιοικητικών εκλογών, που θα μπορούσε όχι μόνον να εξισορροπήσει τις εντυπώσεις αλλά και να ερμηνευθεί ως «ψήφος εμπιστοσύνης» στην τρικομματική.
Δύο ψηφοδέλτια
Σύμφωνα με το σχέδιο, θα υπάρχουν δύο ξεχωριστές λίστες για κάθε δήμο, μία για τον Δήμαρχο και μία για τους δημοτικούς συμβούλους. Η αποσύνδεση δημάρχων - δημοτικών συμβούλων θα ενισχύσει εκ των πραγμάτων τις συμπράξεις μεταξύ κομμάτων και τους ισχυρούς σε προσωπικότητα, υπερκομματικούς ή κοινούς υποψηφίους, που πιο εύκολα μπορούν να κινητοποιήσουν τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης, αποκτώντας έτσι συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα, έρχεται να πραγματώσει και την ομολογημένη επιδίωξη του κ. Σαμαρά για «άνοιγμα» του κόμματός του σε ευρύτερες δυνάμεις πέραν των σημερινών κομματικών ορίων. Η προσπάθεια δεν θα είναι χωρίς αντιδράσεις καθώς η Ν.Δ. έχει να διαχειρισθεί τη δεδομένη βούληση στελεχών της να είναι υποψήφιοι (Κακλαμάνης στην Αθήνα, Γκιουλέκας στη Θεσσαλονίκη), το ΠΑΣΟΚ την προφανή αδυναμία του να επιβάλει κεντρικά υποψηφίους, πλην ίσως κάποιων περιφερειαρχών (Σγουρός) που θα καταστούν κοινής αποδοχής, ενώ και η ΔΗΜΑΡ θα αντιμετωπίσει δυσκολίες, π.χ. στην Αθήνα όπου στηρίζει τον κ. Γ. Καμίνη, την παραμονή του οποίου όμως δεν επιθυμούν οι γαλάζιοι.
Με τον ίδιο τρόπο, αποδυναμώνονται, εκ των πραγμάτων, ακραία ψηφοδέλτια, όπως αυτά της Χρυσής Αυγής, που επιδιώκει να καταγράψει υψηλά ποσοστά στα μεγάλα αστικά κέντρα. Με την αποσύνδεση των ψηφοδελτίων, θεωρείται δεδομένο ότι όποια δυναμική κι αν έχει ο επικεφαλής - υποψήφιος για δήμαρχος, δεν θα μπορέσει να «τραβήξει» μαζί του πολλούς δημοτικούς συμβούλους.
Το προτεινόμενο σχέδιο έχει βέβαια και ένα σημαντικό μειονέκτημα. Ο δήμαρχος, εφόσον δεν υπάρξει πρόβλεψη για τη σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου, μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με ένα «αντίπαλο» δημοτικό συμβούλιο. «Το νέο σύστημα ενισχύει τη λογοδοσία μεταξύ Δημάρχου και Δημοτικού Συμβουλίου αλλά μπορεί να οδηγήσει και σε πλήρη παράλυση», σχολιάζουν αυτοδιοικητικά στελέχη, η πλειοψηφία των οποίων είναι μάλλον αρνητικοί. Οι συνομιλητές του κ. Σαμαρά, ωστόσο, απαντούν: «εδώ κυβερνάται μία χώρα από τρία κόμματα, οι δήμοι δεν θα τα καταφέρουν;».
Αμήχανα τα κόμματα για τις εκλογές στην Αυτοδιοίκηση
Η αλήθεια είναι ότι ενώ τυπικά έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές του 2014 στα κομματικά επιτελεία δεν φαίνεται να υπάρχει η κινητικότητα άλλων εποχών. Οι δύσκολες εξισώσεις των επερχόμενων εκλογών και ειδικά αυτή που αφορά τη στρατηγική συνεργασιών των κομμάτων της συγκυβέρνησης αποτελούν πηγή πλήθος σεναρίων υπαρκτών και ανύπαρκτων.
Σύμφωνα με την aftodioikisi.gr, αυτό που διαφαίνεται είναι ότι οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους. Το Μέγαρο Μαξίμου αν και ταλαντεύθηκε επί της πρότασης του ΠΑΣΟΚ για αναβολή των εκλογών, δεν μοιάζει τελικά διατεθειμένο να προκρίνει μια λύση η οποία εκτός των άλλων συναντά και συνταγματικά εμπόδια. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για το ΠΑΣΟΚ.
Η Ιπποκράτους θέλησε με βάση το υπαρκτό και σοβαρό ζήτημα της ολοκλήρωσης των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, να μεταθέσει μια κρίσιμη για το ΠΑΣΟΚ αναμέτρηση. Μετά τις αλλεπάλληλες εκλογικές πανωλεθρίες και τη δημοσκοπική καθήλωση του στο 7% το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να γίνει κομπάρσος στο χώρο της Αυτοδιοίκησης στο οποίο ήταν κυρίαρχο. Οι εκλογικές επιδόσεις του 2010, αποτελούν ένδοξο παρελθόν. Και θεωρείται δεδομένο ότι θα χρειαστεί στήριξη για να μπορέσει να κρατήσει ακόμα και περιοχές που θεωρεί ότι διαθέτει ακόμη συντεταγμένες δυνάμεις. Προς αυτή την κατεύθυνση η συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ, δεν φτάνει. Χρειάζεται και η συμβολή της ΝΔ. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για τη Ρηγίλλης.
Αυτό που ενδιαφέρει το Μέγαρο Μαξίμου, είναι οι εκλογές να αποτελέσουν ένα τεστ, όχι απλά αντοχής αλλά και αποδοχής της τρικομματικής κυβέρνησης. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί αν καταρρεύσει εκλογικά το ΠΑΣΟΚ και πολύ περισσότερο αν τα κάστρα του περάσουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ενδεχόμενο αυτό προβληματίζει πολύ περισσότερο τον κ. Σαμαρά από το αν η ΝΔ πάρει μια ή δύο περιφέρειες παραπάνω. Προς αυτή την κατεύθυνση το σενάριο που ακούγεται εντονότερα το τελευταίο διάστημα είναι να υπάρξει μια κεντρική συμφωνία (που θα αφορά μεγάλες περιφέρειες που στέλνουν και τα μηνύματα) συνεργασιών στην εξής: Οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ [που έχουν και προσωπικές δυνάμεις (Κρήτη, Αττική) να τύχουν ευρύτερης στήριξης και κάτι ανάλογο να συμβεί σε Περιφέρειες που έχει ισχυρό προβάδισμα η ΝΔ.
Στο πλαίσιο της συμφωνίας, υπήρξε σκέψη να γίνει προσπάθεια να ενταχθούν και οι μεγάλοι δήμοι. Υπάρχουν όμως εδώ αξεπέραστα προβλήματα. Η ΔΗΜΑΡ, δεν θα έλεγε όχι, το αντίθετο σε μια τρικομματική στήριξη Καμίνη προκειμένου να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή. Δεν συμφωνεί ο Ν. Κακλαμάνης αλλά και αρκετοί άλλοι που θεωρούν ότι ο δήμος της Αθήνας θα πρέπει να επιστρέψει πολιτικά στη ΝΔ. Ανάλογο πρόβλημα υπάρχει και στη Θεσσαλονίκη.
Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ
Οι εκλογικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν ανάλογες του πολιτικού μεγέθους που είχε πριν τις διπλές εκλογές που τον ανέδειξαν σε αξιωματική αντιπολίτευση και διεκδικητή της διακυβέρνησης της χώρας.
Οι εκλογικές επιδόσεις αλλά και η στρατηγική της Κουμουνδούρου οφείλουν πλέον να υπηρετήσουν το μήνυμα «εμείς θα είμαστε η επόμενη κυβέρνηση». Το στοίχημα δεν είναι καθόλου εύκολο.
Η συμπεριφορά των εκλογέων στις τοπικές κάλπες υπακούει σε διαφορετικές παραμέτρους. Και ο πήχης είναι ξεκάθαρος. Ένα κόμμα που έρχεται στην εξουσία δεν μπορεί παρά να έχει στην «κατοχή» του ένα μεγάλο δήμο ή μια μεγάλη η σημαντική περιφέρεια. Ο ρεαλιστικός στόχος, με βάση τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και στον οποίο φαίνεται να καταλήγουν οι επιτελείς του κ. Τσίπρα είναι ότι το μήνυμα «ερχόμαστε» μπορεί να περάσει μέσω της επιτυχούς εφόδου στην Αττική, την Κρήτη και την Δυτοκή Ελλάδα.
Τα εμπόδια, ωστόσο, για την κατάκτηση του στόχου αυτού δεν είναι αμελητέα. Μπορεί στην Αττική η ψήφος να έχει πλησιέστερα προς την ψήφο των εθνικών εκλογών χαρακτηριστικά, αλλά ο κ. Γ. Σγουρός διαθέτει σημαντικές προσωπικές δυνάμεις στις οποίες αν προστεθεί τρικομματική στήριξη, τον καθιστά φαβορί. Το ίδιο συμβαίνει και στην Κρήτη με τον Στ. Αρναουτάκη.
Σε κάθε περίπτωση ένα χρόνο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι ασκήσεις επί χάρτου και τα σενάρια για πρόσωπα μόλις αρχίζουν στα κομματικά επιτελεία.
Οι σχετικές συζητήσεις στο Μέγαρο Μαξίμου, κάποιες φορές με τη συμμετοχή και του ίδιου του πρωθυπουργού, μπορεί να μην έχουν καταλήξει στο «διά ταύτα», ωστόσο στον πυρήνα του σχεδίου, ως απάντηση στην πολυδιάσπαση του κομματικού σκηνικού και την άνοδο ακραίων φωνών όπως η Χρυσή Αυγή, βρίσκεται ο διαχωρισμός της ψήφου για τον δήμαρχο από την ψήφο για την ανάδειξη δημοτικών συμβούλων, οι οποίοι και θα επιλέγονται από ξεχωριστό, ενιαίο ψηφοδέλτιο.
Ταυτόχρονες κάλπες
Η οριστικοποίηση της ταυτόχρονης διεξαγωγής των αυτοδιοικητικών και των ευρωεκλογών αλλά και οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στον τρόπο ανάδειξης των δημοτικών αρχόντων, έρχονται να μεταβάλουν άρδην τις, όπως διακρίνονται σήμερα τουλάχιστον, πολιτικές ισορροπίες. Συγκεκριμένα, με την ταυτόχρονη διεξαγωγή των δύο εκλογών, η κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν φιλοδοξούν να εξισορροπήσουν τη δυναμική των δύο αποτελεσμάτων. Με άλλα λόγια, στην κυβέρνηση αναμένουν ένα αρνητικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές, καθώς εκτιμούν ότι θα αποτυπωθεί με έμφαση ο «ευρωσκεπτικισμός» των Ελλήνων και η ανάγκη «απάντησης στις πολιτικές της Κομισιόν και του Βερολίνου».
Με την οργή, λοιπόν, να εκδηλώνεται στην ευρωκάλπη, επιδίωξη της Ν.Δ. και των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης θα είναι μία καλή επίδοση στην κάλπη των δημοτικών - αυτοδιοικητικών εκλογών, που θα μπορούσε όχι μόνον να εξισορροπήσει τις εντυπώσεις αλλά και να ερμηνευθεί ως «ψήφος εμπιστοσύνης» στην τρικομματική.
Δύο ψηφοδέλτια
Σύμφωνα με το σχέδιο, θα υπάρχουν δύο ξεχωριστές λίστες για κάθε δήμο, μία για τον Δήμαρχο και μία για τους δημοτικούς συμβούλους. Η αποσύνδεση δημάρχων - δημοτικών συμβούλων θα ενισχύσει εκ των πραγμάτων τις συμπράξεις μεταξύ κομμάτων και τους ισχυρούς σε προσωπικότητα, υπερκομματικούς ή κοινούς υποψηφίους, που πιο εύκολα μπορούν να κινητοποιήσουν τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης, αποκτώντας έτσι συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ.
Παράλληλα, έρχεται να πραγματώσει και την ομολογημένη επιδίωξη του κ. Σαμαρά για «άνοιγμα» του κόμματός του σε ευρύτερες δυνάμεις πέραν των σημερινών κομματικών ορίων. Η προσπάθεια δεν θα είναι χωρίς αντιδράσεις καθώς η Ν.Δ. έχει να διαχειρισθεί τη δεδομένη βούληση στελεχών της να είναι υποψήφιοι (Κακλαμάνης στην Αθήνα, Γκιουλέκας στη Θεσσαλονίκη), το ΠΑΣΟΚ την προφανή αδυναμία του να επιβάλει κεντρικά υποψηφίους, πλην ίσως κάποιων περιφερειαρχών (Σγουρός) που θα καταστούν κοινής αποδοχής, ενώ και η ΔΗΜΑΡ θα αντιμετωπίσει δυσκολίες, π.χ. στην Αθήνα όπου στηρίζει τον κ. Γ. Καμίνη, την παραμονή του οποίου όμως δεν επιθυμούν οι γαλάζιοι.
Με τον ίδιο τρόπο, αποδυναμώνονται, εκ των πραγμάτων, ακραία ψηφοδέλτια, όπως αυτά της Χρυσής Αυγής, που επιδιώκει να καταγράψει υψηλά ποσοστά στα μεγάλα αστικά κέντρα. Με την αποσύνδεση των ψηφοδελτίων, θεωρείται δεδομένο ότι όποια δυναμική κι αν έχει ο επικεφαλής - υποψήφιος για δήμαρχος, δεν θα μπορέσει να «τραβήξει» μαζί του πολλούς δημοτικούς συμβούλους.
Το προτεινόμενο σχέδιο έχει βέβαια και ένα σημαντικό μειονέκτημα. Ο δήμαρχος, εφόσον δεν υπάρξει πρόβλεψη για τη σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου, μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με ένα «αντίπαλο» δημοτικό συμβούλιο. «Το νέο σύστημα ενισχύει τη λογοδοσία μεταξύ Δημάρχου και Δημοτικού Συμβουλίου αλλά μπορεί να οδηγήσει και σε πλήρη παράλυση», σχολιάζουν αυτοδιοικητικά στελέχη, η πλειοψηφία των οποίων είναι μάλλον αρνητικοί. Οι συνομιλητές του κ. Σαμαρά, ωστόσο, απαντούν: «εδώ κυβερνάται μία χώρα από τρία κόμματα, οι δήμοι δεν θα τα καταφέρουν;».
Αμήχανα τα κόμματα για τις εκλογές στην Αυτοδιοίκηση
Σύμφωνα με την aftodioikisi.gr, αυτό που διαφαίνεται είναι ότι οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους. Το Μέγαρο Μαξίμου αν και ταλαντεύθηκε επί της πρότασης του ΠΑΣΟΚ για αναβολή των εκλογών, δεν μοιάζει τελικά διατεθειμένο να προκρίνει μια λύση η οποία εκτός των άλλων συναντά και συνταγματικά εμπόδια. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για το ΠΑΣΟΚ.
Η Ιπποκράτους θέλησε με βάση το υπαρκτό και σοβαρό ζήτημα της ολοκλήρωσης των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, να μεταθέσει μια κρίσιμη για το ΠΑΣΟΚ αναμέτρηση. Μετά τις αλλεπάλληλες εκλογικές πανωλεθρίες και τη δημοσκοπική καθήλωση του στο 7% το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να γίνει κομπάρσος στο χώρο της Αυτοδιοίκησης στο οποίο ήταν κυρίαρχο. Οι εκλογικές επιδόσεις του 2010, αποτελούν ένδοξο παρελθόν. Και θεωρείται δεδομένο ότι θα χρειαστεί στήριξη για να μπορέσει να κρατήσει ακόμα και περιοχές που θεωρεί ότι διαθέτει ακόμη συντεταγμένες δυνάμεις. Προς αυτή την κατεύθυνση η συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ, δεν φτάνει. Χρειάζεται και η συμβολή της ΝΔ. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για τη Ρηγίλλης.
Αυτό που ενδιαφέρει το Μέγαρο Μαξίμου, είναι οι εκλογές να αποτελέσουν ένα τεστ, όχι απλά αντοχής αλλά και αποδοχής της τρικομματικής κυβέρνησης. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί αν καταρρεύσει εκλογικά το ΠΑΣΟΚ και πολύ περισσότερο αν τα κάστρα του περάσουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ενδεχόμενο αυτό προβληματίζει πολύ περισσότερο τον κ. Σαμαρά από το αν η ΝΔ πάρει μια ή δύο περιφέρειες παραπάνω. Προς αυτή την κατεύθυνση το σενάριο που ακούγεται εντονότερα το τελευταίο διάστημα είναι να υπάρξει μια κεντρική συμφωνία (που θα αφορά μεγάλες περιφέρειες που στέλνουν και τα μηνύματα) συνεργασιών στην εξής: Οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ [που έχουν και προσωπικές δυνάμεις (Κρήτη, Αττική) να τύχουν ευρύτερης στήριξης και κάτι ανάλογο να συμβεί σε Περιφέρειες που έχει ισχυρό προβάδισμα η ΝΔ.
Στο πλαίσιο της συμφωνίας, υπήρξε σκέψη να γίνει προσπάθεια να ενταχθούν και οι μεγάλοι δήμοι. Υπάρχουν όμως εδώ αξεπέραστα προβλήματα. Η ΔΗΜΑΡ, δεν θα έλεγε όχι, το αντίθετο σε μια τρικομματική στήριξη Καμίνη προκειμένου να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή. Δεν συμφωνεί ο Ν. Κακλαμάνης αλλά και αρκετοί άλλοι που θεωρούν ότι ο δήμος της Αθήνας θα πρέπει να επιστρέψει πολιτικά στη ΝΔ. Ανάλογο πρόβλημα υπάρχει και στη Θεσσαλονίκη.
Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ
Οι εκλογικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν ανάλογες του πολιτικού μεγέθους που είχε πριν τις διπλές εκλογές που τον ανέδειξαν σε αξιωματική αντιπολίτευση και διεκδικητή της διακυβέρνησης της χώρας.
Οι εκλογικές επιδόσεις αλλά και η στρατηγική της Κουμουνδούρου οφείλουν πλέον να υπηρετήσουν το μήνυμα «εμείς θα είμαστε η επόμενη κυβέρνηση». Το στοίχημα δεν είναι καθόλου εύκολο.
Η συμπεριφορά των εκλογέων στις τοπικές κάλπες υπακούει σε διαφορετικές παραμέτρους. Και ο πήχης είναι ξεκάθαρος. Ένα κόμμα που έρχεται στην εξουσία δεν μπορεί παρά να έχει στην «κατοχή» του ένα μεγάλο δήμο ή μια μεγάλη η σημαντική περιφέρεια. Ο ρεαλιστικός στόχος, με βάση τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και στον οποίο φαίνεται να καταλήγουν οι επιτελείς του κ. Τσίπρα είναι ότι το μήνυμα «ερχόμαστε» μπορεί να περάσει μέσω της επιτυχούς εφόδου στην Αττική, την Κρήτη και την Δυτοκή Ελλάδα.
Τα εμπόδια, ωστόσο, για την κατάκτηση του στόχου αυτού δεν είναι αμελητέα. Μπορεί στην Αττική η ψήφος να έχει πλησιέστερα προς την ψήφο των εθνικών εκλογών χαρακτηριστικά, αλλά ο κ. Γ. Σγουρός διαθέτει σημαντικές προσωπικές δυνάμεις στις οποίες αν προστεθεί τρικομματική στήριξη, τον καθιστά φαβορί. Το ίδιο συμβαίνει και στην Κρήτη με τον Στ. Αρναουτάκη.
Σε κάθε περίπτωση ένα χρόνο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι ασκήσεις επί χάρτου και τα σενάρια για πρόσωπα μόλις αρχίζουν στα κομματικά επιτελεία.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω