Κάποιους τους πεθαίνουν πριν την ώρα τους. Συνέβη και με τον Καμπανέλλη, συνέβη και με τον Λευτέρη Βογιατζή. Και μετά δεν ζητάνε ούτε συγγνώμη. «Μόνο νεκροί θα γλιτώσουμε από τη αγένεια σ' αυτή χώρα», διαπίστωνε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»
της Ιωάννας Κλεφτόγιαννη
Κάποιους τους πεθαίνουν πριν την ώρα τους. Συνέβη και με τον Καμπανέλλη, συνέβη και με τον Λευτέρη Βογιατζή. Και μετά δεν ζητάνε ούτε συγγνώμη. «Μόνο νεκροί θα γλιτώσουμε από τη αγένεια σ' αυτή χώρα», διαπίστωνε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» ο θεατρικός συγγραφέας Δημήτρης Δημητριάδης.
Η ασυδοσία των sites και των blogs με την «κατασκευή» ή την ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή... πληροφοριών που ουδέποτε διασταυρώθηκαν (ακόμη και από σοβαρά δημοσιογραφικά μαγαζιά) αποτυπώνει το μέγεθος της διαδικτυακής οχλοκρατίας και τη δημοσιογραφική προχειρότητα.
Τον Γιώργο Κιμούλη δεν τον πεθάνανε, αλλά τον παρουσίασαν «πρωταγωνιστή» σε ακόμη ένα περιστατικό παρεκτροπής. Κίτρινη φυλλάδα τον εμφάνισε να διακόπτει εκτός εαυτού την παράσταση της «Μήδειας» στο κηποθέατρο της Αλεξανδρούπολης, επειδή σε παραπλήσιο στάδιο η «ηχορύπανση» της συναυλίας του Βασίλη Παπακωνσταντίνου δεν του επέτρεπε να καταδυθεί στα τρίσβαθα του τραγικού ρόλου. Έξαλλος ο ηθοποιός, όπως σημειώνει το αποκλειστικό «ρεπορτάζ», διεμήνυσε στο κοινό ότι δεν πρόκειται να ξαναπατήσει το πόδι του στην Αλεξανδρούπολη, στέλνοντάς το με ύφος να πάρει τα λεφτά του από το ταμείο.
Η είδηση αναπαράχθηκε με ραγδαίους ρυθμούς αμάσητη, χωρίς να έχει εξακριβωθεί από κανέναν. Όλοι μιλούσαν για ακόμη ένα κρούσμα «κακής συμπεριφοράς» από έναν ηθοποιό που όλοι, λίγο πολύ, γνωρίζουν ότι δεν έχει και τον ευκολότερο χαρακτήρα. Ελάτε όμως που τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους. Η παράσταση της «Μήδειας» στην Αλεξανδρούπολη δόθηκε την Τετάρτη 31 Ιουλίου και η συναυλία του Παπακωνσταντίνου πραγματοποιήθηκε δύο μέρες μετά, την Παρασκευή 2 Αυγούστου. Και να το θέλανε, Κιμούλης και Παπακωνσταντίνου, ήταν αδύνατο να συνυπάρξουν την ίδια μέρα στην ίδια πόλη.
Το χάσμα του χρόνου το κατάργησαν δημιουργώντας πλαστή πραγματικότητα δύο υποκείμενα, εξίσου επικίνδυνα: η κίτρινη δημοσιογραφία και το ανεξέλεγκτο μέχρι… θανάτου Διαδίκτυο.
Κάποιους τους πεθαίνουν πριν την ώρα τους. Συνέβη και με τον Καμπανέλλη, συνέβη και με τον Λευτέρη Βογιατζή. Και μετά δεν ζητάνε ούτε συγγνώμη. «Μόνο νεκροί θα γλιτώσουμε από τη αγένεια σ' αυτή χώρα», διαπίστωνε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» ο θεατρικός συγγραφέας Δημήτρης Δημητριάδης.
Η ασυδοσία των sites και των blogs με την «κατασκευή» ή την ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή... πληροφοριών που ουδέποτε διασταυρώθηκαν (ακόμη και από σοβαρά δημοσιογραφικά μαγαζιά) αποτυπώνει το μέγεθος της διαδικτυακής οχλοκρατίας και τη δημοσιογραφική προχειρότητα.
Τον Γιώργο Κιμούλη δεν τον πεθάνανε, αλλά τον παρουσίασαν «πρωταγωνιστή» σε ακόμη ένα περιστατικό παρεκτροπής. Κίτρινη φυλλάδα τον εμφάνισε να διακόπτει εκτός εαυτού την παράσταση της «Μήδειας» στο κηποθέατρο της Αλεξανδρούπολης, επειδή σε παραπλήσιο στάδιο η «ηχορύπανση» της συναυλίας του Βασίλη Παπακωνσταντίνου δεν του επέτρεπε να καταδυθεί στα τρίσβαθα του τραγικού ρόλου. Έξαλλος ο ηθοποιός, όπως σημειώνει το αποκλειστικό «ρεπορτάζ», διεμήνυσε στο κοινό ότι δεν πρόκειται να ξαναπατήσει το πόδι του στην Αλεξανδρούπολη, στέλνοντάς το με ύφος να πάρει τα λεφτά του από το ταμείο.
Η είδηση αναπαράχθηκε με ραγδαίους ρυθμούς αμάσητη, χωρίς να έχει εξακριβωθεί από κανέναν. Όλοι μιλούσαν για ακόμη ένα κρούσμα «κακής συμπεριφοράς» από έναν ηθοποιό που όλοι, λίγο πολύ, γνωρίζουν ότι δεν έχει και τον ευκολότερο χαρακτήρα. Ελάτε όμως που τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους. Η παράσταση της «Μήδειας» στην Αλεξανδρούπολη δόθηκε την Τετάρτη 31 Ιουλίου και η συναυλία του Παπακωνσταντίνου πραγματοποιήθηκε δύο μέρες μετά, την Παρασκευή 2 Αυγούστου. Και να το θέλανε, Κιμούλης και Παπακωνσταντίνου, ήταν αδύνατο να συνυπάρξουν την ίδια μέρα στην ίδια πόλη.
Το χάσμα του χρόνου το κατάργησαν δημιουργώντας πλαστή πραγματικότητα δύο υποκείμενα, εξίσου επικίνδυνα: η κίτρινη δημοσιογραφία και το ανεξέλεγκτο μέχρι… θανάτου Διαδίκτυο.
Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω