Σφύριξε η ευρωσφαλιάρα στην… κασίδα της κυβέρνησης για το θέμα της Ελληνικός Χρυσός, μια και η χώρα μας απαξιούσε να εισπράξει από την εταιρεία συμφερόντων Μπόμπολα 15,34 εκατομμύρια ευρώ συν τους τόκους. Και επειδή κάποιοι
Σφύριξε η ευρωσφαλιάρα στην… κασίδα της κυβέρνησης για το θέμα της Ελληνικός Χρυσός, μια και η χώρα μας απαξιούσε να εισπράξει από την εταιρεία συμφερόντων Μπόμπολα 15,34 εκατομμύρια ευρώ συν τους τόκους. Και επειδή κάποιοι το έπαιζαν μάγκες και έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις αποφάσεις της Κομισιόν και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η χώρα μας καταδικάστηκε, παρά το γεγονός ότι τελικά με μεγάλη καθυστέρηση εδέησε να ζητήσει τα εκατομμύρια από την Ελληνικός Χρυσός...
Το καταπληκτικό είναι ότι οι διάφοροι κυβερνητικοί, που σπεύδουν ακόμη και να προλάβουν τις απαιτήσεις των δανειστών αν πρόκειται για χαράτσια και απολύσεις, σφύριζαν αδιάφορα όταν έπρεπε να δυσαρεστήσουν μια εταιρεία και να βάλουν στο δημόσιο ταμείο κάπου 20 εκατομμύρια ευρώ, θεωρώντας ότι το θέμα θα το… ξεχάσουν και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και η Κομισιόν. Μόνο που εκεί έχουν ισχυρή μνήμη – έτσι φάγαμε την καταδίκη και είναι όλη… δική μας.
Το ιστορικό
Να πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Στις 17 Οκτωβρίου, με μια απόφαση - κόλαφο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε τη χώρα μας για το γεγονός ότι παρέλειψε (;) να λάβει εντός συγκεκριμένων προθεσμιών τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να ανακτήσει, και μάλιστα εντόκως, από την Ελληνικός Χρυσός τα 15,34 εκατ. ευρώ, τα οποία παρανόμως χορήγησε το ελληνικό Δημόσιο πωλώντας δημόσια περιουσία σε τιμή κατώτερη της αξίας της και με απαλλαγή από τους φόρους.
Η επιστροφή των 15,34 εκατομμυρίων συν τους τόκους στο δημόσιο ταμείο ήταν επιβεβλημένη από την απόφαση της Κομισιόν, η οποία «στις 23 Φεβρουαρίου 2011 εξέδωσε την απόφαση C (2011) 1006, με την οποία έκρινε ότι η πώληση περιουσιακών στοιχείων και γης υπέρ της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. σε τιμή κατώτερη της αξίας τους και με απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής των συνδεόμενων φόρων είναι ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά. Επέβαλε στην Ελλάδα την ανάκτηση των ποσών με τόκο εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία της κοινοποιήσεώς της, ήτοι μέχρι τις 23 Ιουνίου 2011».
Η χώρα μας μάλιστα, σύμφωνα με την απόφαση, όφειλε εντός δύο μηνών να πληροφορήσει την Επιτροπή «σχετικά με το συνολικό ποσό, τα ληφθέντα ή τα προς λήψη μέτρα και να υποβάλει έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι ζητήθηκε από τον δικαιούχο η επιστροφή της ενίσχυσης. Η Ελλάδα έπρεπε επίσης να ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο των εθνικών μέτρων που λαμβάνονται για την εκτέλεση της απόφασης μέχρι την ανάκτηση της ενίσχυσης».
Η χώρα μας, όμως, διά των κυβερνητικών στελεχών της όχι μόνο δεν έκανε τίποτε από αυτά, αλλά αντίθετα προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Επιτροπής, με στόχο να ακυρωθεί η απόφαση και να μη ζητήσει τα λεφτά από την Ελληνικός Χρυσός!
Η Κομισιόν επέμεινε και, με νέα προσφυγή της, το 2012, ζήτησε την τιμωρία της Ελλάδας επειδή δεν είχε λάβει εντός των προθεσμιών όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεώς της.
Ήταν πια αργά…
Μετά και τη νέα προσφυγή, η κυβέρνηση εδέησε να ζητήσει από την Ελληνικός Χρυσός πίσω τα εκατομμύρια που είχε παρανόμως χορηγήσει.
Και λέμε εδέησε, διότι ακόμα και στην ανακοίνωση της εταιρείας που εκδόθηκε μετά την ευρωσφαλιάρα επισημαίνεται ότι: «Η επίσημη κοινοποίηση της οφειλής προς την Ελληνικός Χρυσός έγινε στις 25 Απριλίου 2012. Η εταιρεία μας ανταποκρίθηκε άμεσα με κατάθεση εγγυητικής επιστολής και τμηματική καταβολή της οφειλής, η οποία ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 2013». Για να το κάνουμε λιανά, αν και η κυβέρνηση έπρεπε να ζητήσει τα 15 και πλέον εκατομμύρια από τον Φεβρουάριο του 2011, τα ζήτησε με 14 μήνες καθυστέρηση. Και, παρ’ ότι έπρεπε να τα εισπράξει μέχρι τον Ιούνιο του 2011, τα εισέπραξε δυο χρόνια μετά…
Κανένας κυβερνητικός, βέβαια, δεν σχολίασε τη νέα καταδικαστική απόφαση για το θέμα των μεταλλείων χρυσού. Οι πληροφορίες λένε, μάλιστα, ότι κάνουν δεήσεις προκειμένου, όταν συζητηθεί η προσφυγή της κυβέρνησης αλλά και της εταιρείας κατά της Κομισιόν, να ανατραπεί η απόφαση και να μπορέσουν να επιστρέψουν τα 20 εκατομμύρια στον επιχειρηματία…
Δεν παίζονται τα παλικάρια…
Το καταπληκτικό είναι ότι οι διάφοροι κυβερνητικοί, που σπεύδουν ακόμη και να προλάβουν τις απαιτήσεις των δανειστών αν πρόκειται για χαράτσια και απολύσεις, σφύριζαν αδιάφορα όταν έπρεπε να δυσαρεστήσουν μια εταιρεία και να βάλουν στο δημόσιο ταμείο κάπου 20 εκατομμύρια ευρώ, θεωρώντας ότι το θέμα θα το… ξεχάσουν και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και η Κομισιόν. Μόνο που εκεί έχουν ισχυρή μνήμη – έτσι φάγαμε την καταδίκη και είναι όλη… δική μας.
Το ιστορικό
Να πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Στις 17 Οκτωβρίου, με μια απόφαση - κόλαφο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε τη χώρα μας για το γεγονός ότι παρέλειψε (;) να λάβει εντός συγκεκριμένων προθεσμιών τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να ανακτήσει, και μάλιστα εντόκως, από την Ελληνικός Χρυσός τα 15,34 εκατ. ευρώ, τα οποία παρανόμως χορήγησε το ελληνικό Δημόσιο πωλώντας δημόσια περιουσία σε τιμή κατώτερη της αξίας της και με απαλλαγή από τους φόρους.
Η επιστροφή των 15,34 εκατομμυρίων συν τους τόκους στο δημόσιο ταμείο ήταν επιβεβλημένη από την απόφαση της Κομισιόν, η οποία «στις 23 Φεβρουαρίου 2011 εξέδωσε την απόφαση C (2011) 1006, με την οποία έκρινε ότι η πώληση περιουσιακών στοιχείων και γης υπέρ της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. σε τιμή κατώτερη της αξίας τους και με απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής των συνδεόμενων φόρων είναι ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά. Επέβαλε στην Ελλάδα την ανάκτηση των ποσών με τόκο εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία της κοινοποιήσεώς της, ήτοι μέχρι τις 23 Ιουνίου 2011».
Η χώρα μας μάλιστα, σύμφωνα με την απόφαση, όφειλε εντός δύο μηνών να πληροφορήσει την Επιτροπή «σχετικά με το συνολικό ποσό, τα ληφθέντα ή τα προς λήψη μέτρα και να υποβάλει έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι ζητήθηκε από τον δικαιούχο η επιστροφή της ενίσχυσης. Η Ελλάδα έπρεπε επίσης να ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο των εθνικών μέτρων που λαμβάνονται για την εκτέλεση της απόφασης μέχρι την ανάκτηση της ενίσχυσης».
Η χώρα μας, όμως, διά των κυβερνητικών στελεχών της όχι μόνο δεν έκανε τίποτε από αυτά, αλλά αντίθετα προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Επιτροπής, με στόχο να ακυρωθεί η απόφαση και να μη ζητήσει τα λεφτά από την Ελληνικός Χρυσός!
Η Κομισιόν επέμεινε και, με νέα προσφυγή της, το 2012, ζήτησε την τιμωρία της Ελλάδας επειδή δεν είχε λάβει εντός των προθεσμιών όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεώς της.
Ήταν πια αργά…
Μετά και τη νέα προσφυγή, η κυβέρνηση εδέησε να ζητήσει από την Ελληνικός Χρυσός πίσω τα εκατομμύρια που είχε παρανόμως χορηγήσει.
Και λέμε εδέησε, διότι ακόμα και στην ανακοίνωση της εταιρείας που εκδόθηκε μετά την ευρωσφαλιάρα επισημαίνεται ότι: «Η επίσημη κοινοποίηση της οφειλής προς την Ελληνικός Χρυσός έγινε στις 25 Απριλίου 2012. Η εταιρεία μας ανταποκρίθηκε άμεσα με κατάθεση εγγυητικής επιστολής και τμηματική καταβολή της οφειλής, η οποία ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 2013». Για να το κάνουμε λιανά, αν και η κυβέρνηση έπρεπε να ζητήσει τα 15 και πλέον εκατομμύρια από τον Φεβρουάριο του 2011, τα ζήτησε με 14 μήνες καθυστέρηση. Και, παρ’ ότι έπρεπε να τα εισπράξει μέχρι τον Ιούνιο του 2011, τα εισέπραξε δυο χρόνια μετά…
Κανένας κυβερνητικός, βέβαια, δεν σχολίασε τη νέα καταδικαστική απόφαση για το θέμα των μεταλλείων χρυσού. Οι πληροφορίες λένε, μάλιστα, ότι κάνουν δεήσεις προκειμένου, όταν συζητηθεί η προσφυγή της κυβέρνησης αλλά και της εταιρείας κατά της Κομισιόν, να ανατραπεί η απόφαση και να μπορέσουν να επιστρέψουν τα 20 εκατομμύρια στον επιχειρηματία…
Δεν παίζονται τα παλικάρια…
Πηγή: Εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω