Βούιξε ο τόπος τις τελευταίες ημέρες όταν ο ευρωπαίος επίτροπος για τη γεωργία κ. Ντάτσιαν Τσιόλος, καταδικάζοντας απερίφραστα την πολιτική που ακολούθησε η Ελλάδα στον τομέα της αγροτικής οικονομίας
Βούιξε ο τόπος τις τελευταίες ημέρες όταν ο ευρωπαίος επίτροπος για τη γεωργία Ντάτσιαν Τσιόλος, καταδικάζοντας απερίφραστα την πολιτική που ακολούθησε η Ελλάδα στον τομέα της αγροτικής οικονομίας, σε μια αποστροφή του λόγου του μίλησε περί «ζητιανιάς» από μέρους μας προκειμένου να στηριχθεί η γεωργία μας.
Άκου να μας πει ζητιάνους!! Θίχτηκε το πατριωτάκι μέσα μας κι έδιναν κι έπαιρναν τα σχόλια στο διαδίκτυο κι όχι μόνο. Αναρωτηθήκαμε όμως μήπως, λέω μήπως, είχε έστω κι ελάχιστο δίκιο στις αναφορές του; Μας προσβάλει ο Επίτροπος και δεν μας προσβάλει ό,τι έχουμε κάνει στον αγροτικό τομέα όλα αυτά τα χρόνια ;
Αλήθεια όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων που εισέρρευσε όλα τούτα τα χρόνια, τι «αποτύπωμα» άφησε στην ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής; Απολύτως κανένα, τολμώ να πω. Γιατί αν είχε, δεν θα φτάναμε στο σημείο να είμαστε ελλειμματικοί σε βασικά αγροτικά προϊόντα όπως τα όσπρια για παράδειγμα που έθρεψαν γενιές και γενιές και σήμερα είναι στην συντριπτική τους πλειονότητα εισαγόμενα.
Στηρίχθηκε όλος ο αγροτικός τομέας αποκλειστικά στις επιδοτήσεις, όχι σαν εργαλείο ανάπτυξης κι εξέλιξης, αλλά σαν βασικό έσοδο των γεωργών. Αυτή η λογική μας οδήγησε να είμαστε εμείς «το περιβόλι της Ευρώπης» (εδώ θέλω τα πατριωτικά !) με ελλειμματικό ισοζύγιο και να εξαρτιόμαστε από τις εισαγωγές. Κάτι που η κρίση έχει αναδείξει με οδυνηρό τρόπο….
Ξέρετε μπορεί σε επίπεδο παραγωγής να είμαστε μια μικρή χώρα σε σχέση με τη Γαλλία ή την Ισπανία, αλλά έχουμε τα περισσότερα (ανάλογα με την παραγωγική μας ικανότητα) προϊόντα ονομασίας προέλευσης. Αυτά έχουν την υψηλή προστιθέμενη αξία κι αν εστιάζαμε σε αυτά ίσως να ήταν καλύτερα τα πράγματα. Το 10% της παραγωγής μας είναι προϊόντα ποιότητας! Ψιλά γράμματα όμως αφού δεν έχουν επιδοτήσεις…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το γεωργικό μοντέλο θα πρέπει να αλλάξει. Δεν το κάναμε μόνοι μας και τώρα θα οδηγηθούμε με σκληρό τρόπο δια μέσου της νέας ΚΑΠ που έχει να χρηματοδοτήσει όχι 15 κράτη – μέλη αλλά 28 κράτη - μέλη, με την οικονομική κρίση να ταλαιπωρεί αρκετά εξ αυτών.
Μπορεί σε κονδύλια να μην έχουμε μεγάλες απώλειες –κοντά 20 δις ευρώ θα πάρουμε- αλλά η φιλοσοφία των ενισχύσεων αλλάζει. Οι μη ενεργοί αγρότες δεν θα δουν το χρώμα του χρήματος και το χρώμα του χρήματος θα βλέπουν όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις που τίθενται… Για να το πούμε διαφορετικά η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική θα φέρει τα πάνω κάτω όχι μόνο σε εμάς αλλά σε όλη την Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο που είδαν κι έπαθαν στην ΕΕ να καταλήξουν στις σχετικές πολιτικές αποφάσεις.
Καλό θα ήταν να φροντίσουν οι πολιτικοί μας να διαβάσουν τα περί της νέας ΚΑΠ (όχι όπως έκαναν με το μνημόνιο) γιατί από την επόμενη χρονιά θα γίνει του κουτρούλη ο γάμος κι οι κορώνες «αντίστασης» θα συνθλιβούν στο τείχος της πραγματικότητας, για να αποτελειωθούν στις ρόδες των τρακτέρ (που ελπίζουμε να βγουν όχι για την περικοπή των επιδοτήσεων κατά 30% αλλά για ότι δεν έγινε για να αποφευχθεί η περικοπή των επιδοτήσεων κατά 30%)…
Άκου να μας πει ζητιάνους!! Θίχτηκε το πατριωτάκι μέσα μας κι έδιναν κι έπαιρναν τα σχόλια στο διαδίκτυο κι όχι μόνο. Αναρωτηθήκαμε όμως μήπως, λέω μήπως, είχε έστω κι ελάχιστο δίκιο στις αναφορές του; Μας προσβάλει ο Επίτροπος και δεν μας προσβάλει ό,τι έχουμε κάνει στον αγροτικό τομέα όλα αυτά τα χρόνια ;
Αλήθεια όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων που εισέρρευσε όλα τούτα τα χρόνια, τι «αποτύπωμα» άφησε στην ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής; Απολύτως κανένα, τολμώ να πω. Γιατί αν είχε, δεν θα φτάναμε στο σημείο να είμαστε ελλειμματικοί σε βασικά αγροτικά προϊόντα όπως τα όσπρια για παράδειγμα που έθρεψαν γενιές και γενιές και σήμερα είναι στην συντριπτική τους πλειονότητα εισαγόμενα.
Στηρίχθηκε όλος ο αγροτικός τομέας αποκλειστικά στις επιδοτήσεις, όχι σαν εργαλείο ανάπτυξης κι εξέλιξης, αλλά σαν βασικό έσοδο των γεωργών. Αυτή η λογική μας οδήγησε να είμαστε εμείς «το περιβόλι της Ευρώπης» (εδώ θέλω τα πατριωτικά !) με ελλειμματικό ισοζύγιο και να εξαρτιόμαστε από τις εισαγωγές. Κάτι που η κρίση έχει αναδείξει με οδυνηρό τρόπο….
Ξέρετε μπορεί σε επίπεδο παραγωγής να είμαστε μια μικρή χώρα σε σχέση με τη Γαλλία ή την Ισπανία, αλλά έχουμε τα περισσότερα (ανάλογα με την παραγωγική μας ικανότητα) προϊόντα ονομασίας προέλευσης. Αυτά έχουν την υψηλή προστιθέμενη αξία κι αν εστιάζαμε σε αυτά ίσως να ήταν καλύτερα τα πράγματα. Το 10% της παραγωγής μας είναι προϊόντα ποιότητας! Ψιλά γράμματα όμως αφού δεν έχουν επιδοτήσεις…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το γεωργικό μοντέλο θα πρέπει να αλλάξει. Δεν το κάναμε μόνοι μας και τώρα θα οδηγηθούμε με σκληρό τρόπο δια μέσου της νέας ΚΑΠ που έχει να χρηματοδοτήσει όχι 15 κράτη – μέλη αλλά 28 κράτη - μέλη, με την οικονομική κρίση να ταλαιπωρεί αρκετά εξ αυτών.
Μπορεί σε κονδύλια να μην έχουμε μεγάλες απώλειες –κοντά 20 δις ευρώ θα πάρουμε- αλλά η φιλοσοφία των ενισχύσεων αλλάζει. Οι μη ενεργοί αγρότες δεν θα δουν το χρώμα του χρήματος και το χρώμα του χρήματος θα βλέπουν όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις που τίθενται… Για να το πούμε διαφορετικά η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική θα φέρει τα πάνω κάτω όχι μόνο σε εμάς αλλά σε όλη την Ευρώπη. Δεν είναι τυχαίο που είδαν κι έπαθαν στην ΕΕ να καταλήξουν στις σχετικές πολιτικές αποφάσεις.
Καλό θα ήταν να φροντίσουν οι πολιτικοί μας να διαβάσουν τα περί της νέας ΚΑΠ (όχι όπως έκαναν με το μνημόνιο) γιατί από την επόμενη χρονιά θα γίνει του κουτρούλη ο γάμος κι οι κορώνες «αντίστασης» θα συνθλιβούν στο τείχος της πραγματικότητας, για να αποτελειωθούν στις ρόδες των τρακτέρ (που ελπίζουμε να βγουν όχι για την περικοπή των επιδοτήσεων κατά 30% αλλά για ότι δεν έγινε για να αποφευχθεί η περικοπή των επιδοτήσεων κατά 30%)…
Πηγή: rizopoulospost.com
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω