Το 1997 μια ολιγομελής δημοσιογραφική αποστολή είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί τις εγκαταστάσεις μιας γνωστής (μέλος ισχυρότατου ευρωπαϊκού ομίλου σήμερα) γαλακτοβιομηχανίας στην Δανία. Κατά την περιήγηση
Το 1997 μια ολιγομελής δημοσιογραφική αποστολή είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί τις εγκαταστάσεις μιας γνωστής (μέλος ισχυρότατου ευρωπαϊκού ομίλου σήμερα) γαλακτοβιομηχανίας στην Δανία. Κατά την περιήγηση στον τομέα της παραγωγής τυριών, έκπληκτη (η αποστολή) είδε τενεκέδες με τα χαρακτηριστικά χρώματα γαλάζιου-λευκού και το όνομα φέτα να φιγουράρει με… ελληνικά γράμματα. Παραδίπλα, μοτσαρέλα… Η συγκεκριμένη εταιρία κατείχε μάλιστα την πρώτη θέση σε εξαγωγές μοτσαρέλας στην Ιαπωνία...
Όταν οι υπεύθυνοι ρωτήθηκαν γιατί παράγουν «μαϊμούδες» και δεν προωθούν τα δικά τους (ομολογουμένως εξαιρετικά τυριά) η απάντηση δεν μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρη: « μα η φέτα ή η μοτσαρέλα είναι πασίγνωστα τυριά και μεις δεν χρειάζεται να δαπανήσουμε κεφάλαια για την γνωριμία του προϊόντος με τον καταναλωτή…». Είπαν επίσης και κάτι άλλο, ότι οι μόνοι που πραγματικά τους έκαναν τη ζωή δύσκολη, προσπαθώντας να προστατέψουν τα τυριά τους ήταν οι… Γάλλοι.
Εμείς, απλώς ζούσαμε με την προοπτική της χρυσής εποχής της αστακομακαρονάδας… Ποιος ασχολιόταν με τη φέτα, το ούζο, το τσίπουρο ή τη ρακή; Μόνον αυτοί που διέβλεπαν τρελά κέρδη και στο κάτω-κάτω πολύ καλά έκαναν. Άμα δε νοιάζεσαι εσύ για το σπίτι σου, δεν καταλαβαίνω γιατί να νοιαστεί ο γείτονας. Ε;
Το περιστατικό αυτό ανακλήθηκε στη μνήμη, μετά το θόρυβο που έχει προκληθεί τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τον Καναδά και την παραγωγή φέτας εκεί.
Εξαιρετικά όψιμες οι ευαισθησίες για το εμβληματικό μας προϊόν.
Η φέτα είναι απολύτως κατοχυρωμένη μόνον για την αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πάει και τέλος. Από κει και πέρα όλα είναι προϊόν διαπραγμάτευσης (κάτι το οποίο η πράξη έχει αποδείξει ότι μάλλον δεν το πολυέχουμε) και καλό είναι να το καταλάβουμε αυτό και να αφήσουμε τις κορώνες και τις κόντρες στην άκρη.
Στην Επιτροπή Εμπορίου της Βουλής έχουν βγει τα μαχαίρια από την προηγούμενη εβδομάδα. Μόλις χθες ήταν η σειρά του υφυπουργού Ανάπτυξης Νότη Μηταράκη να τοποθετηθεί. Ο οποίος Μηταράκης υπεραμύνθηκε των χειρισμών του, απαντώντας έτσι και στις αιχμές περί αδράνειας, που άφησε εναντίον του την προηγούμενη εβδομάδα στην ίδια Επιτροπή, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανάσιος Τσαυτάρης, ο οποίος σημειώνεται ότι θα κληθεί εκ νέου για να ενημερώσει τους βουλευτές…
Αποκάλυψε μάλιστα (ο Μηταράκης) ότι στην επικείμενη Σύνοδο Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στην Ινδονησία, όπου θα συζητηθούν πολύ σοβαρά ζητήματα τα οποία θα έχουν άμεση επίπτωση στα προϊόντα Π.Ο.Π. «το δικό μας υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, επικαλούμενο φόρτο εργασίας δεν ήταν σε θέση να στείλει εμπειρογνώμονες».
Μετά ερχόμαστε να διαμαρτυρηθούμε γιατί η Ελλάδα δεν τα πάει καλά.
ΥΓ 1: Κι όσο τα υπουργεία Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, η ΔΗΜΑΡ, κι οι όποιοι άλλοι θα διασταυρώνουν τα ξίφη τους, οι όποιοι Καναδοί στην όποια Ινδονησία, θα κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους.
ΥΓ 2: Στον επόμενο τόνο, άμα ακούσετε για τσίπουρο made in Ζιμπάμπουε, μην εκπλαγείτε. Κάποιοι στην Ελλάδα θα διασταυρώνουν τα ξίφη τους…
Όταν οι υπεύθυνοι ρωτήθηκαν γιατί παράγουν «μαϊμούδες» και δεν προωθούν τα δικά τους (ομολογουμένως εξαιρετικά τυριά) η απάντηση δεν μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρη: « μα η φέτα ή η μοτσαρέλα είναι πασίγνωστα τυριά και μεις δεν χρειάζεται να δαπανήσουμε κεφάλαια για την γνωριμία του προϊόντος με τον καταναλωτή…». Είπαν επίσης και κάτι άλλο, ότι οι μόνοι που πραγματικά τους έκαναν τη ζωή δύσκολη, προσπαθώντας να προστατέψουν τα τυριά τους ήταν οι… Γάλλοι.
Εμείς, απλώς ζούσαμε με την προοπτική της χρυσής εποχής της αστακομακαρονάδας… Ποιος ασχολιόταν με τη φέτα, το ούζο, το τσίπουρο ή τη ρακή; Μόνον αυτοί που διέβλεπαν τρελά κέρδη και στο κάτω-κάτω πολύ καλά έκαναν. Άμα δε νοιάζεσαι εσύ για το σπίτι σου, δεν καταλαβαίνω γιατί να νοιαστεί ο γείτονας. Ε;
Το περιστατικό αυτό ανακλήθηκε στη μνήμη, μετά το θόρυβο που έχει προκληθεί τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τον Καναδά και την παραγωγή φέτας εκεί.
Εξαιρετικά όψιμες οι ευαισθησίες για το εμβληματικό μας προϊόν.
Η φέτα είναι απολύτως κατοχυρωμένη μόνον για την αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πάει και τέλος. Από κει και πέρα όλα είναι προϊόν διαπραγμάτευσης (κάτι το οποίο η πράξη έχει αποδείξει ότι μάλλον δεν το πολυέχουμε) και καλό είναι να το καταλάβουμε αυτό και να αφήσουμε τις κορώνες και τις κόντρες στην άκρη.
Στην Επιτροπή Εμπορίου της Βουλής έχουν βγει τα μαχαίρια από την προηγούμενη εβδομάδα. Μόλις χθες ήταν η σειρά του υφυπουργού Ανάπτυξης Νότη Μηταράκη να τοποθετηθεί. Ο οποίος Μηταράκης υπεραμύνθηκε των χειρισμών του, απαντώντας έτσι και στις αιχμές περί αδράνειας, που άφησε εναντίον του την προηγούμενη εβδομάδα στην ίδια Επιτροπή, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αθανάσιος Τσαυτάρης, ο οποίος σημειώνεται ότι θα κληθεί εκ νέου για να ενημερώσει τους βουλευτές…
Αποκάλυψε μάλιστα (ο Μηταράκης) ότι στην επικείμενη Σύνοδο Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στην Ινδονησία, όπου θα συζητηθούν πολύ σοβαρά ζητήματα τα οποία θα έχουν άμεση επίπτωση στα προϊόντα Π.Ο.Π. «το δικό μας υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, επικαλούμενο φόρτο εργασίας δεν ήταν σε θέση να στείλει εμπειρογνώμονες».
Μετά ερχόμαστε να διαμαρτυρηθούμε γιατί η Ελλάδα δεν τα πάει καλά.
ΥΓ 1: Κι όσο τα υπουργεία Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, η ΔΗΜΑΡ, κι οι όποιοι άλλοι θα διασταυρώνουν τα ξίφη τους, οι όποιοι Καναδοί στην όποια Ινδονησία, θα κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους.
ΥΓ 2: Στον επόμενο τόνο, άμα ακούσετε για τσίπουρο made in Ζιμπάμπουε, μην εκπλαγείτε. Κάποιοι στην Ελλάδα θα διασταυρώνουν τα ξίφη τους…
Πηγή: rizopoulospost.com
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω