Σε αγαπώ, με αγαπάς;

Η φωνή της Άννας γέμισε το ταξί. Η αγωνία της ερμηνεύτριας ήταν έκδηλη κυρίως στο ρεφρέν. Αυτή η αγωνία μας συνοδεύει σε όλες τις ηλικίες. Είναι ένα ερωτηματικό που μας τρώει τα σωθικά. Η αγάπη διώχνει τον φόβο λέει το Ευαγγέλιο

της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Η φωνή της Άννας γέμισε το ταξί. Η αγωνία της ερμηνεύτριας ήταν έκδηλη κυρίως στο ρεφρέν. Αυτή η αγωνία μας συνοδεύει σε όλες τις ηλικίες. Είναι ένα ερωτηματικό που μας τρώει τα σωθικά.

Η αγάπη διώχνει τον φόβο λέει το Ευαγγέλιο αλλά μας αγαπάνε πράγματι ή μας λένε ψέματα; Δεν αναρωτιόμαστε αν και εμείς είμαστε ειλικρινείς όταν δηλώνουμε δημόσια ότι αγαπάμε... κάποιον. Ο οδηγός του ταξί σιγοτραγουδούσε πεπεισμένος ότι όχι μόνο μας προσφέρει τζάμπα ψυχαγωγία αλλά και το ότι ήταν ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στην πιάτσα. Τι να του πω; Να χαμηλώσει το ραδιόφωνο ή να αλλάξει τον σταθμό; Η διαδρομή μας ήταν σύντομη οπότε τελείωσε γρήγορα το βάσανο. Πάντα πιστεύω ότι η επιβολή κάποιων μουσικών επιλογών, χωρίς την συγκατάθεση των ακροατών, πλησιάζει απειλητικά την έννοια του φασισμού.

Στην προσωπική μας ζωή πόσες φορές αναρωτιόμαστε για την αμοιβαιότητα των συναισθημάτων. Πόσες φορές ψαχνόμαστε βαθιά για να βρούμε αν έχουμε ή δεν έχουμε κάτι στην καρδιά μας; Αν διαθέτουμε κάποια ψίχουλα αγάπης για τον άνθρωπό μας η "πατάμε" πάνω σε περσινά ξινά σταφύλια. Κάτι που δεν μας ενθουσιάζει σαν προοπτική για ένα πρόσωπο. Αν είναι σωστή ή απλώς αποτελεί λύση ανάγκης. Κάτι που απορρίπτουμε ως επιλογή επειδή έχουμε δοκιμάσει στο παρελθόν, δεν μας ικανοποίησε πλήρως, και σίγουρα δεν ήταν αυτό που περιμέναμε.

Συνήθως βρίσκουμε κάτι αλλά ανάμεικτα συναισθήματα και δύσκολα διακρίνουμε αν εκεί παίζει η συνήθεια. Θεωρώ τον εαυτό μου έξυπνο άτομο και πάντα ξεπερνάω τα στενά όρια μιας κατάστασης. Για τι το κάνω; Επειδή δεν ξεχνάω ποτέ ότι η προσωπικότητα του ανθρώπου είναι πολυδιάστατη. Δεν ζούμε μόνο για να αγαπάμε και να αγαπηθούμε. Υπάρχουν και άλλα σημαντικά προβλήματα γύρω μας όπως το ποιος θα αποφασίσει για το μέλλον μας. Θέλουμε, δεν θέλουμε είμαστε ζώα πολιτικά που λειτουργούμε σε μία κοινωνία που έχει κανόνες και περιορισμούς. Ακούω και βλέπω πολλά. Ο Αριστοτέλης ασχολήθηκε εκτενέστερα με αυτή την διάσταση του ανθρώπου στα οκτώ βιβλία του, με θέμα την επιστήμη της πολιτικής ζωής και ξεκαθάρισε τι είναι ηθικό και τι όχι. Είμαστε υπεύθυνοι των επιλογών και των πράξεων μας.

Σε αγαπώ, με αγαπάς; αναρωτιέται ο ψηφοφόρος επειδή στην πολιτική αγάπη ισχύουν άλλοι κανόνες; Ο απλός πολίτης, μαγεύεται από το φυζίκ του μεγάλου άντρα, παρασύρεται από τα γλυκά μάτια και από το καθαρό βλέμμα και παράλληλα πιστεύει όλα αυτά που του υπόσχονται. Μαγεύεται και προχωράει στην σχέση. Τον περιμένει στις δημόσιες εμφανίσεις του. Αναζητάει, στις δηλώσεις του, το πάθος, ψάχνει για την αμοιβαιότητα. Ψάχνει την επιβεβαίωση στις πράξεις του.

Ο κάθε φιλόδοξος πολιτικός, που χτυπιέται να ανέβει στα έδρανα της Βουλής, ναι μεν δηλώνει μία ασυγκράτητη αγάπη για τον λαό του μόλις πλησιάσουν οι εκλογές, αλλά στην καρδιά του έχει μόνο την πολιτική και οικονομική δόξα. Σε αγαπάω σου φωνάζει σε όλες τις συνεντεύξεις στα Μ.Μ.Ε. Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου είναι έτσι τα πράγματα ή τα λες για να σκαρφαλώσεις στην καρέκλα; Πως θα το καταλάβεις όταν σε έχει τυφλώσει ο Έρως; Τώρα για τι ο φτερωτός θεός της αγάπης χτυπάει μόνο στην προεκλογική περίοδο είναι άλλη ιστορία! Το «Ἔρως ἀνίκατε μάχαν» του Σοφοκλή (Αντιγόνη) καμία σχέση δεν έχει με την πολιτική αγάπη.

Τα εμπόδια σχετίζονται άμεσα με την σύγκρουση ανάμεσα στα δηλωθέντα, περί αγάπης και αυτοθυσίας, και τα πρακτέα στην καθημερινότητα και στις υποσχέσεις. Οι κοινωνικές διαστάσεις και ο αντίκτυπος πάνω σου των αποφάσεων σε ξυπνάνε στην σκληρή πραγματικότητα. Μπορεί να κάνει όλα αυτά που σου υποσχέθηκε για να σε υποδουλώσει ή προσποιείται; Δυστυχώς θα το μάθεις μόνο μετά τις εκλογές!