Αποκλεισμένα από την ελληνική αγορά και κατά τη φετινή σεζόν θα παραμείνουν τα υδροπλάνα. Αιτία; Η ελληνική γραφειοκρατία την οποία ούτε η τετραετία του μνημονίου κατάφερε να «δαμάσει», με αποτέλεσμα, φέτος, στην καλύτερη
του Δημήτρη Δελεβέγκου
Αποκλεισμένα από την ελληνική αγορά και κατά τη φετινή σεζόν θα παραμείνουν τα υδροπλάνα. Αιτία; Η ελληνική γραφειοκρατία την οποία ούτε η τετραετία του μνημονίου κατάφερε να «δαμάσει», με αποτέλεσμα, φέτος, στην καλύτερη περίπτωση, να υπάρξουν μόνο ναυλωμένες πτήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο καιρό που βρίσκεται σε ισχύ το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τα υδροπλάνα, δεν εκδόθηκε ούτε μία άδεια για υδατοδρόμιο...
«Το νομικό πλαίσιο είναι ολοκληρωμένο, ενώ τόσο ο υπουργός Ναυτιλίας όσο και ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων έχουν προχωρήσει στις απαιτούμενες ενέργειες για την υλοποίηση επενδύσεων σε υδατοδρόμια. Ωστόσο, η κρατική μηχανή κινείται με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς με αποτέλεσμα οι συγκεκριμένες επενδύσεις να παραμένουν «παγωμένες», σημειώνει στο Capital.gr ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Hellenic Seaplanes Νίκος Χαραλάμπους.
Θα πετάξουν φέτος τα υδροπλάνα;
«Το πιο πιθανό είναι η εταιρεία μας να εκτελέσει μόνο πτήσεις charter, οι οποίες θα εκτελούνται από ορισμένα αεροδρόμια μέχρι κάποια υδάτινη επιφάνεια. Για το συγκεκριμένο είδος πτήσεων δεν απαιτούνται έργα κατασκευής υδατοδρομίου» απαντά ο κ. Χαραλάμπους. Όπως εξηγεί, θα είναι πολύ δύσκολο να αναπτυχθεί ένα ολοκληρωμένο δίκτυο υδατοδρομίων κατά το φετινό καλοκαίρι.
«Είμαστε έτοιμοι. Έχουμε δημιουργήσει σύστημα κρατήσεων, αλλά και πρόγραμμα επιβράβευσης επιβατών. Ωστόσο, ακόμη δεν έχει εκδοθεί ούτε μία άδεια υδατοδρομίου, ενώ τα στενά χρονικά περιθώρια δεν επιτρέπουν το λανσάρισμα του νέου αυτού μεταφορικού μέσου στην αγορά. Είναι, λοιπόν, μεγάλος ο κίνδυνος να αδειοδοτηθούν, αποκομμένα μεταξύ τους υδατοδρόμια, όπως π.χ. στη Ζάκυνθο και την Κρήτη, τα οποία δεν θα μπορούν να υποστηρίξουν ένα βιώσιμο δίκτυο πτήσεων» αναφέρει.
Αθάνατο Δημόσιο
Σύμφωνα με τον κ. Χαραλάμπους, η βασική αιτία του προβλήματος είναι ότι μέχρι σήμερα έχει προωθηθεί η κατασκευή υδατοδρομίων με ανάδοχο το Δημόσιο. Το έργο της κατασκευής ενός υδατοδρομίου, προϋπολογισμού της τάξης των 50.000- 100.000 ευρώ, περιλαμβάνει, κατά βάση, μία πλωτή εξέδρα και ένα λυόμενο χώρο αναμονής των επιβατών και το κόστος υλοποίησης αναλαμβάνει είτε ο ιδιώτης είτε το Δημόσιο.
Βάσει δηλαδή, του νόμου, οι δήμοι, τα λιμενικά ταμεία ή οι οργανισμοί λιμένος μπορούν να υποβάλουν αίτηση για την έκδοση άδειας υδατοδρομίου. Οι συγκεκριμένοι φορείς θα διαθέτουν και την ιδιοκτησία των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων, ενώ θα έχουν τη δυνατότητα να αναθέτουν την λειτουργία σε ιδιωτική εταιρεία.
«Ως σήμερα έχουν κινηθεί οι διαδικασίες για τη δημιουργία υδατοδρομίων δημόσιου φορέα. Το Δημόσιο, δηλαδή, θα πρέπει να υποβάλει την αίτηση αδειοδότησης, να κατασκευάσει το υδατοδρόμιο και στη συνέχεια να προκηρύξει καινούργιο διαγωνισμό για την παραχώρηση της λειτουργίας σε ιδιώτη.
Πρόκειται για μία ιδιαίτερα χρονοβόρο διαδικασία. Για παράδειγμα, στη Ζάκυνθο λειτουργούμε συμβουλευτικά για λογαριασμό του λιμενικού ταμείου του νησιού που έχει αιτηθεί αδειοδότησης για υδατοδρόμιο. Ωστόσο, η πρόοδος του έργου είναι πολύ μικρή, καθώς η Αποκεντρωμένη διοίκηση δεν έχει εγκρίνει την εκταμίευση ποσού 2.500 ευρώ που απαιτείται για την πληρωμή του απαιτούμενου παραβόλου» σημειώνει.
Κατά τον ίδιο, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην υλοποίηση υδατοδρομίων με ιδιωτικά κεφάλαια, όπου κάτοχος της άδειας λειτουργίας θα είναι ο ιδιώτης. «Μόνο στη Σκύρο προωθείται η διαδικασία της δημιουργίας υδατοδρομίου από ιδιώτη, αλλά και εκεί το έργο εμφανίζει σημαντική καθυστέρηση λόγω της εμπλοκής κρατικών υπηρεσιακών παραγόντων» εξηγεί ο κ. Χαραλάμπους.
Το «plan b» που διαθέτουν οι επενδυτές προβλέπει την αναζήτηση χώρων που ανήκουν σε ιδιώτες, όπως, π.χ. τμήμα της μαρίνας μίας ξενοδοχειακής μονάδας. Πάντως, ο δρόμος για την λειτουργία υδροπλάνων στην ελληνική αγορά είναι ακόμη μακρύς και στρωμένος με αγκάθια, ενώ σημαντικά ζητήματα, όπως η χωροθέτηση υδατοδρομίου στην Αθήνα, τώρα μόλις ανοίγουν…
Αποκλεισμένα από την ελληνική αγορά και κατά τη φετινή σεζόν θα παραμείνουν τα υδροπλάνα. Αιτία; Η ελληνική γραφειοκρατία την οποία ούτε η τετραετία του μνημονίου κατάφερε να «δαμάσει», με αποτέλεσμα, φέτος, στην καλύτερη περίπτωση, να υπάρξουν μόνο ναυλωμένες πτήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο καιρό που βρίσκεται σε ισχύ το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τα υδροπλάνα, δεν εκδόθηκε ούτε μία άδεια για υδατοδρόμιο...
«Το νομικό πλαίσιο είναι ολοκληρωμένο, ενώ τόσο ο υπουργός Ναυτιλίας όσο και ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων έχουν προχωρήσει στις απαιτούμενες ενέργειες για την υλοποίηση επενδύσεων σε υδατοδρόμια. Ωστόσο, η κρατική μηχανή κινείται με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς με αποτέλεσμα οι συγκεκριμένες επενδύσεις να παραμένουν «παγωμένες», σημειώνει στο Capital.gr ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Hellenic Seaplanes Νίκος Χαραλάμπους.
Θα πετάξουν φέτος τα υδροπλάνα;
«Το πιο πιθανό είναι η εταιρεία μας να εκτελέσει μόνο πτήσεις charter, οι οποίες θα εκτελούνται από ορισμένα αεροδρόμια μέχρι κάποια υδάτινη επιφάνεια. Για το συγκεκριμένο είδος πτήσεων δεν απαιτούνται έργα κατασκευής υδατοδρομίου» απαντά ο κ. Χαραλάμπους. Όπως εξηγεί, θα είναι πολύ δύσκολο να αναπτυχθεί ένα ολοκληρωμένο δίκτυο υδατοδρομίων κατά το φετινό καλοκαίρι.
«Είμαστε έτοιμοι. Έχουμε δημιουργήσει σύστημα κρατήσεων, αλλά και πρόγραμμα επιβράβευσης επιβατών. Ωστόσο, ακόμη δεν έχει εκδοθεί ούτε μία άδεια υδατοδρομίου, ενώ τα στενά χρονικά περιθώρια δεν επιτρέπουν το λανσάρισμα του νέου αυτού μεταφορικού μέσου στην αγορά. Είναι, λοιπόν, μεγάλος ο κίνδυνος να αδειοδοτηθούν, αποκομμένα μεταξύ τους υδατοδρόμια, όπως π.χ. στη Ζάκυνθο και την Κρήτη, τα οποία δεν θα μπορούν να υποστηρίξουν ένα βιώσιμο δίκτυο πτήσεων» αναφέρει.
Αθάνατο Δημόσιο
Σύμφωνα με τον κ. Χαραλάμπους, η βασική αιτία του προβλήματος είναι ότι μέχρι σήμερα έχει προωθηθεί η κατασκευή υδατοδρομίων με ανάδοχο το Δημόσιο. Το έργο της κατασκευής ενός υδατοδρομίου, προϋπολογισμού της τάξης των 50.000- 100.000 ευρώ, περιλαμβάνει, κατά βάση, μία πλωτή εξέδρα και ένα λυόμενο χώρο αναμονής των επιβατών και το κόστος υλοποίησης αναλαμβάνει είτε ο ιδιώτης είτε το Δημόσιο.
Βάσει δηλαδή, του νόμου, οι δήμοι, τα λιμενικά ταμεία ή οι οργανισμοί λιμένος μπορούν να υποβάλουν αίτηση για την έκδοση άδειας υδατοδρομίου. Οι συγκεκριμένοι φορείς θα διαθέτουν και την ιδιοκτησία των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων, ενώ θα έχουν τη δυνατότητα να αναθέτουν την λειτουργία σε ιδιωτική εταιρεία.
«Ως σήμερα έχουν κινηθεί οι διαδικασίες για τη δημιουργία υδατοδρομίων δημόσιου φορέα. Το Δημόσιο, δηλαδή, θα πρέπει να υποβάλει την αίτηση αδειοδότησης, να κατασκευάσει το υδατοδρόμιο και στη συνέχεια να προκηρύξει καινούργιο διαγωνισμό για την παραχώρηση της λειτουργίας σε ιδιώτη.
Πρόκειται για μία ιδιαίτερα χρονοβόρο διαδικασία. Για παράδειγμα, στη Ζάκυνθο λειτουργούμε συμβουλευτικά για λογαριασμό του λιμενικού ταμείου του νησιού που έχει αιτηθεί αδειοδότησης για υδατοδρόμιο. Ωστόσο, η πρόοδος του έργου είναι πολύ μικρή, καθώς η Αποκεντρωμένη διοίκηση δεν έχει εγκρίνει την εκταμίευση ποσού 2.500 ευρώ που απαιτείται για την πληρωμή του απαιτούμενου παραβόλου» σημειώνει.
Κατά τον ίδιο, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην υλοποίηση υδατοδρομίων με ιδιωτικά κεφάλαια, όπου κάτοχος της άδειας λειτουργίας θα είναι ο ιδιώτης. «Μόνο στη Σκύρο προωθείται η διαδικασία της δημιουργίας υδατοδρομίου από ιδιώτη, αλλά και εκεί το έργο εμφανίζει σημαντική καθυστέρηση λόγω της εμπλοκής κρατικών υπηρεσιακών παραγόντων» εξηγεί ο κ. Χαραλάμπους.
Το «plan b» που διαθέτουν οι επενδυτές προβλέπει την αναζήτηση χώρων που ανήκουν σε ιδιώτες, όπως, π.χ. τμήμα της μαρίνας μίας ξενοδοχειακής μονάδας. Πάντως, ο δρόμος για την λειτουργία υδροπλάνων στην ελληνική αγορά είναι ακόμη μακρύς και στρωμένος με αγκάθια, ενώ σημαντικά ζητήματα, όπως η χωροθέτηση υδατοδρομίου στην Αθήνα, τώρα μόλις ανοίγουν…
Πηγή: Capital.gr
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω