Εκλογές αυτοδιοίκησης: Ζητείται όραμα

Είναι τελείως απογοητευτικό λίγο καιρό πριν από τις εκλογές της αυτοδιοίκησης να κυριαρχεί η παντελής απουσία του λόγου. Αυτού που προτείνει, που συνεγείρει τους πολίτες, δίνει όραμα και προοπτική σ’ έναν τόπο και δημιουργεί

του Πασχάλη Χριστοδούλου

Είναι τελείως απογοητευτικό λίγο καιρό πριν από τις εκλογές της αυτοδιοίκησης να κυριαρχεί η παντελής απουσία του λόγου. Αυτού που προτείνει, που συνεγείρει τους πολίτες, δίνει όραμα και προοπτική σ’ έναν τόπο και δημιουργεί προϋποθέσεις μιας αισιόδοξης προοπτικής. Που αντιπαρατίθεται με αρρωστημένες λογικές και αντιμετωπίζει το Δήμο ως εκκλησία. Εκκλησία του Δήμου. Αυτός κι όχι ο φλύαρος, ο θολός και ξύλινος που αλιεύει μέσα από συνθήματα στις αγωνίες και το άγχος των... πολιτών για επιβίωση.

Μια προσεκτική προσέγγιση όσων κινήσεων, παρατάξεων και προσώπων έχουν ήδη εκδηλώσει προθέσεις συμμετοχής στις εκλογές οδηγεί στα εξής:

Η πλήρης απουσία της πολιτικής από τις διακηρύξεις τους και ο προσδιορισμός τους με βάση το αντί, τη φθορά ή τα τρωτά των αντιπάλων αλλά και μια νέου τύπου παρουσία κενή περιεχομένου, είναι η επικρατούσα τάση. Φρόντισαν προ πολλού άλλοι, την αρχιτεκτονικότερη των επιστημών κατά τον Αριστοτέλη, την πολιτική, να την μετατρέψουν σε συνώνυμη της φαυλότητας και της ατσιδοσύνης και να τη χαμηλώσουν τραγικά στην εκτίμηση των πολιτών. Έτσι η καχυποψία που κυριαρχεί και η απόρριψη σε ότι δεν είναι εύπεπτο, είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ετοιμάζεται το τοπίο των επερχόμενων εκλογών.

Οι κυρίαρχες αντιθέσεις σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο κινούνται μεταξύ μνημονίου και αντιμνημονίου. Μεταξύ συγκεκαλυμμένων κομματικών υποψηφίων και στρουθοκαμηλιζόντων αρνητών του κομματισμού στην αυτοδιοίκηση. Βέβαια αν λάβουμε υπόψη ότι κανείς δεν προέκυψε από παρθενογένεση τότε είμαστε μπροστά σε μια νέα φενάκη. Άλλωστε ελλοχεύει ο κίνδυνος της πλήρους απόρριψης τους αφού τα κόμματα βρίσκονται στο ναδίρ της εκτίμησης των πολιτών.

Το πάλαι ποτέ βάθρο της δημοκρατίας, η αυτοδιοίκηση, αδυνατεί σήμερα δια των νυν αλλά και φερέλπιδων εκπροσώπων του να αντιληφθεί το ρόλο που οφείλει να διαδραματίζει. Να διαπιστώσει ότι είναι μέλος ενός πτώματος που ήδη βρίσκεται σε αποσύνθεση και ζέχνει γιατί ουδέποτε το ενταφίασαν. Αυτό της 3ης ελληνικής δημοκρατίας. Ο αυτοεγκλωβισμός μέσα στα ασφυκτικά όρια που καθορίζουν οι εργολάβοι των απορριμμάτων και των ΜΜ(Ε) αποκλείει κάθε δυνατότητα η αυτοδιοίκηση να είναι ο πρωταγωνιστής στο πέρασμα στην 4η ελληνική δημοκρατία. Κρίμα. Δύο φορές κρίμα να βρίσκεται στην κορυφή των φορέων όπου κυριαρχεί η διαφθορά, διασυρόμενη από αυτούς με τους οποίους διαπλέκεται.

Η κραυγαλέα απουσία προτάσεων που θα κινούνται στη σφαίρα της γεωοικονομίας δεν είναι απλώς μια παθογένεια. Αναδεικνύει τις χρόνιες ανεπάρκειες κάθε είδους και επιπέδου όπου αν κάτι δεν το γνωρίζουμε το αποφεύγουμε ή το πολεμούμε με φανατισμό. Εκτός κι αν διατεταγμένα όπως έγινε με τον αγωγό φυσικού αερίου Προύσας – Κομοτηνής, λειτουργούμε ως his masters voice εξυπηρετώντας τα συμφέροντα άλλων.

Αν η ελπίδα της χώρας είναι η ανάπτυξη, ο μονόδρομος που οδηγεί σ’ αυτή είναι η γεωοικονομία. Όφειλαν να το γνωρίζουν οι υποψήφιοι αιρετοί της Θράκης και ιδιαίτερα της Αλεξανδρούπολης, εάν η αβελτηρία δεν είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους. Φυσικά ο αποκλεισμός του μεγαλύτερου τμήματος του Έβρου, που γειτνιάζει με δύο χώρες, αυτό καταδεικνύει. Πως αλλιώς θα ενισχύσεις την ανταγωνιστικότητα των παραγομένων προϊόντων; Η μόνη δαπάνη που διαμορφώνει το κόστος παραγωγής είναι πλέον η ενέργεια, η οποία στη χώρα μας είναι σχεδόν απαγορευτική για τις επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα η ανάγκη καθαρής ενέργειας οδηγεί στο φυσικό αέριο.

Όταν το 2002 αρχίσαμε την προσπάθεια ανάδειξης της γεωοικονομίας αλλά και τον αγώνα για τη γεωοικονομική δημοκρατία στην ευρύτερη περιοχή, είχαμε απέναντι το χρόνιο πολιτικό και μορφωτικό αναλφαβητισμό του εγχώριου πολιτικού προσωπικού. Στην πρότασή μας για τον Εύξεινο Αγωγό τον οποίο εκ των υστέρων ονόμασαν South Stream που κι αυτός οδηγήθηκε στις καλένδες, για να επανέλθει τούτες τις μέρες, λόγω της κρίσης στην Ουκρανία, απαντούσαν με τον αγωγό Προύσας – Κομοτηνής. Έναν αγωγό που καθιστά τη Θράκη και την Ελλάδα γεωοικονομική επαρχία της Τουρκίας. Ούτε ως μιμητές των Γερμανών, αν και γερμανοτραφείς ή γερμανολάγνοι, δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν, οι οποίοι προηγηθέντες στην προεδρία της Ε.Ε. από την Ελλάδα εξασφάλισαν την κατασκευή του αγωγού Nord Stream από το λιμένα της Αγίας Πετρούπολης στη βόρεια Γερμανία. Αντίθετα το καλύτερο γεωοικονομικό οικόπεδο της Ευρώπης το έχουν στα αζήτητα με ελάχιστη αγοραία αξία. Η σκοπιμότητα, αν δεν είναι η άγνοια, προφανής.

Λίγες εβδομάδες μένουν ως τις εκλογές. Θέλω, με αισιόδοξη διάθεση, να πιστεύω ότι δεν θα χρειασθεί μετά τις εκλογές να αναφερθούμε στη ρήση του Βιζυηνού από το έργο του Μοσκώφ Σελήμ, «και ο τούρκος έμεινε τούρκος», προσαρμοσμένη στα καθ’ ημάς. Αυτό προϋποθέτει ότι στις κάλπες οι πολίτες θα είναι, πραγματικά, πολίτες.

Πασχάλης Χριστοδούλου
Πρώην Δήμαρχος Σουφλίου