Με το κλείσιμο της «Ζάχαρης» το ποτήρι ξεχείλισε

Η απόφαση – εν ψυχρώ «εκτέλεση» του Εργοστασίου της Βιομηχανίας Ζάχαρης στην Ορεστιάδα, που είναι και η τελευταία μεγάλη παραγωγική μονάδα - σύμβολο που σχετίζεται άμεσα με την πρωτογενή γεωργική παραγωγή στον Έβρο, είναι η σταγόνα που ξεχείλισε

του Σταύρου Κελέτση

Η απόφαση – εν ψυχρώ «εκτέλεση» του Εργοστασίου της Βιομηχανίας Ζάχαρης στην Ορεστιάδα, που είναι και η τελευταία μεγάλη παραγωγική μονάδα - σύμβολο που σχετίζεται άμεσα με την πρωτογενή γεωργική παραγωγή στον Έβρο, είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Τα τελευταία χρόνια, οι Εβρίτες γινόμαστε μάρτυρες μιας συνεχούς... καθοδικής πορείας, μιας πορείας υποβάθμισης και απαξίωσης του νομού μας. Το Νοσοκομείο Διδυμοτείχου μετατράπηκε σε παράρτημα του νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης που κι εκείνο με τη σειρά του αντιμετωπίζει πια τεράστια προβλήματα λειτουργίας. Το Κέντρο Υγείας Σαμοθράκης αντί να αναβαθμιστεί – όπως ήταν η υπόσχεση και ο σχεδιασμός υπολειτουργεί. Η Σχολή Αστυνομίας στο Διδυμότειχο ανέστειλε τη λειτουργία της με κίνδυνο οριστικής κατάργησης. Όλες οι Υπηρεσίες εγκατέλειψαν το Βόρειο Έβρο ή υποβαθμίστηκαν. Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης διαρκώς «αναβαθμίζεται» στα χαρτιά, πράγμα που όμως στην πράξη δε βλέπουμε. Φοβάμαι ότι το επόμενο θύμα θα είναι σχολές και τμήματα του Πανεπιστημίου μας. Νέες ιδιωτικές επενδύσεις δεν γίνονται.

Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο που τα δύο μεγάλα κόμματα της μεταπολίτευσης που κυβέρνησαν ως τώρα, συγκυβερνούν. Λογικά περιμέναμε πρόοδο και όχι οπισθοδρόμηση. Η διαπίστωση είναι θλιβερή. Δυστυχώς όλα αυτά που αποκτήθηκαν με αγώνες των Εβριτών και σε διάρκεια πολλών ετών και διαφορετικών περιόδων σιγά σιγά χάνονται κι αυτό φέρει την υπογραφή και των δύο κομμάτων που κυβερνούν από κοινού.

Τα πάντα επαφίενται πια στους πολίτες του Έβρου που πρέπει να ετοιμάζονται και πάλι για νέους αγώνες με στόχο τουλάχιστον την ανάκτηση παλιών κεκτημένων.

Σταύρος Κελέτσης
Πρώην βουλευτής Έβρου