Rooms to let: Η δική μας Οδύσσεια

Υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο από το να κολυμπήσεις παρέα με καρχαρίες σε κάποιο τροπικό νησί. Το να δοκιμάσεις να βρεις δωμάτιο, Αύγουστο μήνα, σε ελληνικό παραθεριστικό κέντρο. Και δεν εννοώ -απαραίτητα- τους hot προορισμούς

του Τάκη Καραγιάννη

Υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο από το να κολυμπήσεις παρέα με καρχαρίες σε κάποιο τροπικό νησί. Το να δοκιμάσεις να βρεις δωμάτιο, Αύγουστο μήνα, σε ελληνικό παραθεριστικό κέντρο. Και δεν εννοώ -απαραίτητα- τους hot προορισμούς. Δηλαδή, αφήστε εκτός Μύκονο και Σαντορίνη, Ρόδο και Ζάκυνθο, Κέρκυρα και Κω, Φολέγανδρο και Σιφνοσέριφο (λίαν προσφάτως). Από Πλαταμώνα και Πάργα, μέχρι Αλόννησο και Άνδρο, οι επιλογές δεν... είναι μόνο περιορισμένες. Οι επιλογές είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

Το πρόβλημα δεν είναι η διαθεσιμότητα λόγω της υψηλής ζήτησης. Το πρόβλημα είναι η διαθεσιμότητα λόγω χαμηλής αισθητικής και γούστου περασμένων δεκαετιών.

Δοκιμάστε να αναζητήσετε μέσα από το ίντερνετ κάποιο κατάλυμα. Όπως κάνει δηλαδή ο περισσότερος κόσμος. Θα βρείτε διαθέσιμα δωμάτια στο Nereides Hotel (όλα τα ελληνικά νησιά έχουν Νηρηίδες) ή στην Πανσιόν Γιούλα (κάθε σωστό, γραφικό μέρος έχει μια πανσιόν με το όνομα της κυρίας του στην επιγραφή της). Όταν επιχειρήσετε να δείτε τα δωμάτια σε φωτογραφίες, τα μισά από αυτά δεν θα έχουν εικόνες από το μπάνιο, άλλα θα έχουν επιτηδευμένα στημένα τραπέζια για πρωινό ή δείπνο που προϊδεάζουν για μαγική θέα (όνειρο θερινής νυκτός είναι, μην ψαρώνετε) κι άλλα, απλώς, θα έχουν την ίδια φωτογραφία, η οποία θα επαναλαμβάνεται στον player του site. Ατραξιόν: Τα μονά κρεβάτια (φυσικά τα ενώνεις με πετσέτες ανάμεσα, εάν επιζητείς γούτσου-γούτσου με το ταίρι σου), ο ξεκάρφωτος καναπές με το βεραμάν κάλυμμα, η λευκή πλαστική καρέκλα στη βεράντα κι οι κουρτίνες που ακόμη κι ο Ταμτάκος θα ζήλευε για την πραμάτεια του. Κι όλα αυτά, προτού δείτε τις τιμές οι οποίες, στην καλύτερη των περιπτώσεων, είναι στα 50 ευρώ πριν φτάσει στο συνηθέστερο όριο που είναι τα 80 ευρώ.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι μίζερες σκέψεις και καλοκαιρινή γκρίνια. Είναι η αποτύπωση της πραγματικότητας που αφορά μεγάλη μερίδα κόσμου. Μερίδα κόσμου που είτε από επιλογή, είτε από λιτή οικονομική πολιτική, επιλέγει να περάσει σε ενοικιαζόμενα δωμάτια τρεις, τέσσερις, πέντε, δέκα μέρες σε κάποιο ελληνικό νησί. Τα rooms to let και τα rent rooms έμειναν στις δεκαετίες του '80 και του '90, όπως κι οι ταμπέλες τους. Όπως οι φωτεινές επιγραφές τους που τα βράδια θυμίζουν μπαρ έξω από μια τυπική επαρχιακή πόλη. Λίγα είναι αυτά που ανακαινίστηκαν, ακόμη λιγότερα αυτά που οι ιδιοκτήτες του επένδυσαν σε κάποια σοβαρή στρατηγική προβολής μέσω ίντερνετ. Τα ίδια απαρχαιωμένα sites, οι ίδιες κακοτραβηγμένες φωτογραφίες, οι γνωστές κλισέ ατάκες στις περιγραφές. Κι αν αναρωτιέστε γιατί είναι συνεχώς γεμάτα από τουρίστες, η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Κι εσείς θα γοητευόσασταν από μια vintage ατμόσφαιρα εάν ψάχνατε για δωμάτιο στο Πουέρτο Ρίκο. Βασικά, και να μη γοητευόσασταν δεν θα σας πείραζε, θα σας απασχολούσε περισσότερο το περιβάλλον έξω από τους τέσσερις τοίχους του. Μόνο που αυτό δεν είναι vintage, αυτό είναι κιτς.

Σχεδόν 90 € για ένα ράντζο κι έναν καναπέ. Ελληνική φιλοξενία, όχι αστεία.

Αυτά για αρχή. Το πρώτο σοκ. Το επόμενο βήμα είναι τα ακτοπλοϊκά ή τα αεροπορικά εισιτήρια. Κι αν στα δωμάτια είχατε το περιθώριο για αλλαγή καταλύματος και παζάρια με τον ιδιοκτήτη, εδώ οι επιλογές είναι μετρημένα κουκιά. Και είναι λίγα τα κουκιά. Και πανάκριβα.

Είμαστε μια χώρα που η κυβέρνηση διαχρονικά κάνει στοματικό έρωτα στους επαγγελματίες του Τουρισμού. Στον δημόσιο λόγο και στην πολιτική επιχειρηματολογία ακούμε περισσότερο για τη «βαριά βιομηχανία» κι όχι για την Παιδεία ή την Υγεία. Κι όλα αυτά γιατί; Για να τα τσεπώσουν μερικοί και να ζήσουν τους υπόλοιπους οχτώ μήνες με ό,τι βγάλουν από Ιούνιο μέχρι Σεπτέμβριο. Δοκιμάστε να μιλήσετε με κάποιον από τους ιδιοκτήτες, θα σας το παραδεχτεί. Αυτή είναι η λογική. Τελικά, μόνο αυτοί εφαρμόζουν το μότο του ΕΟΤ: Live your myth in Greece.

Υ.Γ.: Φαντάζομαι ξέρετε πως το Υπουργείο Τουρισμού της Ελλάδας, αυτής της χώρας που επενδύει τόσο στη βιομηχανία τέτοιου είδους, δεν έχει αγγλική έκδοση, έτσι;

Πηγή: protagon.gr