Την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014 μπήκε οριστικά "λουκέτο" στον τελευταίο κινηματογράφο της Αλεξανδρούπολης, τα θρυλικά "Ηλύσια". Για δεκάδες χρόνια (πρωτολειτούργησε στα τέλη της δεκαετίας του '20) συντρόφευε και "ταξίδευε" τους Αλεξανδρουπολίτες
Ο αγαπητός Ηλίας, ο τελευταίος ιδιοκτήτης, έδωσε μία άνιση και τιτάνια μάχη αλλά τελικά δεν μπόρεσε να κρατήσει ανοικτό τον τελευταίο σινεμά της πόλης μας...
Οι βιντεοταινίες, αρχικά, και κατόπιν τα dvd, το internet και οι μεγάλες αλυσίδες κινηματογράφων, αλλά και η δύσκολη οικονομική συγκυρία, παραήταν "δύσκολοι αντίπαλοι".
Εμείς θα θυμόμαστε με νοσταλγία τα "Ηλύσια" καθώς οι αναμνήσεις από αυτά θα μας συνοδεύουν για πάντα. Στον φίλο Ηλία ευχόμαστε κουράγιο και καλή συνέχεια.
Κινηματογράφος ΗΛΥΣΙΑ
Επιμέλεια: Θ. Ορδουμποζάνης
Ο Κινηματογράφος «ΗΛΥΣΙΑ», ιδιοκτησίας του Συλλόγου Κυριών και Δεσποινίδων Αλεξανδρούπολης, έχει μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία μας, αφού ήταν ο πρώτος που λειτούργησε στη πόλη. Στην αρχική του μορφή ήταν μια καπναποθήκη του Δημοσίου που παραχωρήθηκε στο Σύλλογο Κυριών και Δεσποινίδων Αλεξανδρούπολης μεταξύ 1925 και 1927. Αρχικά νοικιάστηκε στον Αρμένιο καπνέμπορο Ατζαριάν. Αργότερα, με πιο πρόχειρη διασκευή, άρχισε να λειτουργεί σαν κινηματογράφος με πολλή περιορισμένη κίνηση στην αρχή, γιατί ο κόσμος δεν ήταν συνηθισμένος σ’ αυτό το θέαμα (εποχή του βωβού κινηματογράφου).
Στη πιο συστηματική του μορφή, ως κινηματογράφου, άρχισε να λειτουργεί μεταξύ του 1927 και 1930. Χρειάσθηκε να κλεισθεί και να αναμορφωθεί και για το σκοπό αυτό ο Σύλλογος πήρε δάνειο 50.000 δραχμών και με διευκολύνσεις από τον εμπορικό οίκο Παπαθανάση - Τζιρίτη. Επίσης βοήθησε οικονομικά στη κατασκευή του και ο πλούσιος Κωνσταντινουπολίτης ξυλέμπορος Ευγενίδης.
Τα εγκαίνιά του, ως κινηματογράφου, έγιναν από τον Μητροπολίτη Γερβάσιο, ο οποίος και έδωσε το όνομα «Ηλύσια». Ο πρώτος μισθωτής των «ανακαινισμένων» πλέον «Ηλυσίων» ήταν ο αυστριακής καταγωγής υπάλληλος της Γαλλοελληνικής Εταιρίας Σιδηροδρόμων Φιλκεστάιν, ο οποίος συνεταιρίσθηκε με τον Γ. Κόπανο, που διέθεσε για κεφάλαιο τις 400 καρέκλες που είχε στην κατοχή του. Επόμενος μισθωτής του ήταν κάποιος Στεφανίδης, μέχρι να αναλάβει τη διεύθυνσή του ο Νίκος Ιωαννίδης ο οποίος κράτησε τον κινηματογράφο για πάνω από 40 χρόνια (μέχρι τη δεκαετία του 1980) και συνέβαλε στη ριζική του ανακαίνιση το 1968.
Διέθετε ξύλινο εξώστη, τακτικοί πελάτες - θαμώνες του οποίου ήταν κυρίως μαθητές, που προσπαθούσαν να κρυφτούν από τους καθηγητές τους, αφού η κατά μόνας παρακολούθησή του από μαθητές ήταν απαγορευμένη ενέργεια και ετιμωρείτο από 2 έως 5 ημέρες αποβολή από τα μαθήματα του σχολείου και στο τέλος διαγωγή «Κοσμία»!
Ενενήντα χρόνια μετά, απομεινάρι της χρυσής εκείνης εποχής του κινηματογράφου, παρέμενε και επέμενε να λειτουργεί, υπό την διεύθυνση του Ηλία Φωτιάδη, για να θυμίζει στους παλιούς μια άλλη, νοσταλγική γι αυτούς και άγνωστη για τους νέους, εποχή! Την εποχή του Κινηματογράφου!
Πηγή: oldalexandroupoli.gr
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω