Διαρκείς είναι οι νομοθετικές παρεμβάσεις για τις παραλίες, ώστε να δημιουργήσουν νομοθετικό πλαίσιο ικανό να διευκολύνει την κερδοφόρα δραστηριότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Η εμπορευματοποίηση της χρήσης του αιγιαλού
Σε αυτό το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, έρχονται να προστεθούν και τα προωθούμενα σχέδια – με τη μορφή τροπολογιών στο πολυνομοσχέδιο – που περιορίζουν την έκταση του αιγιαλού και κατοχυρώνουν το δικαίωμα μεγάλων επενδυτών ακόμα και στην επιχωμάτωση, ενώ παράλληλα διευρύνουν τις δυνατότητες εμπορικής αξιοποίησης. Η ανάπτυξη τους στηρίζεται στην κατεδάφιση των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων, στην εμπορευματοποίηση της δημόσιας γης, των παραλιών, περιοχών natura, των παρόχθιων και παραποτάμιων περιοχών, και οδηγεί στην πλήρη υποβάθμιση του περιβάλλοντος για περαιτέρω εκμετάλλευσή του από το κεφάλαιο.
Η επιχειρηματική δράση στον τομέα του Τουρισμού στερεί από τα λαϊκά στρώματα την πρόσβαση στη θάλασσα και στην αναψυχή, είτε άμεσα με κλειστές παραλίες, είτε έμμεσα με θεωρητικά ανοιχτές παραλίες αλλά με υποδομές αποκλειστικής χρήσης για τους πελάτες των ξενοδοχείων. Σήμερα δεν υπάρχει απρόσκοπτη κοινωνική πρόσβαση στις παραλίες και ακόμη περισσότερο με τις νέες ρυθμίσεις θα ψάχνουμε με το κιάλι να βρούμε ελεύθερη παραλία για να κάνουμε μπάνιο!
Οι αλλαγές αυτές έχουν στρατηγική στόχευση. Είναι δεμένες με τις αλλαγές στον τουρισμό, στο πλαίσιο του χωροταξικού σχεδιασμού, στα δάση, στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, με τις «φαστ τρακ» διαδικασίες, τα τουριστικά χωριά, τις στοχεύσεις του νέου ΕΣΠΑ, που προκρίνει τον τουρισμό υψηλού επιπέδου ως μοχλό οικονομικής ανάπτυξης. Η κυβέρνηση άλλωστε έχει μιλήσει για Εθνική Χωρική Ανασυγκρότηση και για αλλαγές στη νομοθεσία που να στοχεύουν στη διευκόλυνση των μεγάλων επενδύσεων.
Σημαντικό ρόλο στην εμπορευματοποίηση του γιαλού παίζει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, στην οποία ήδη έχει ανατεθεί ο ρόλος της διαχείρισης της διενέργειας διαγωνισμών και αυτός ο ρόλος ενισχύεται διαρκώς. Σ” αυτήν την κατεύθυνση η προώθηση της ανταποδοτικής λειτουργίας των δήμων με τις ευλογίες και των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει αυτές τις δραστηριότητες οργανικό στοιχείο της χρηματοδότησης των δήμων.
Η επιχειρηματική δράση στον Τουρισμό σημαίνει εμπορευματοποίηση του αιγιαλού και από αυτήν την άποψη είναι αντιλαϊκή!
Σ’ αυτή τη βάση όλοι θα κριθούν. Δηλαδή, ποια θέση παίρνουν απέναντι στις ιδιωτικές παραλίες, στους ξενοδοχειακούς ομίλους, στα μεγάλα μονοπώλια στον Τουρισμό και τον Επισιτισμό που καταλαμβάνουν μέρος του αιγιαλού. Κι αυτό γιατί και στην περίπτωση των παραλιών αποδεικνύεται πως η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αντιλαϊκή, γίνεται με γνώμονα το κέρδος, πάει μαζί με την εξαθλίωση των εργαζομένων. Είναι ήδη προφανές πως το δικαίωμα της εργατικής τάξης για ξεκούραση, για διακοπές, για αναψυχή που είναι επιτακτική ανάγκη δεν μπορεί να ικανοποιηθεί. Τείνει να γίνει πολυτέλεια, με την εργατική τάξη να αδυνατεί να καλύψει αυτήν την ανάγκη σαν αποτέλεσμα της επίθεσης στο εισόδημα με μισθούς άθλιους, πανάκριβα εισιτήρια, με την ακρίβεια να αυξάνεται.
Αναδεικνύεται και πάλι το ερώτημα:
«Ανάπτυξη για ποιον. Για το λαό ή για τα μονοπώλια;».
Η προστασία του αιγιαλού, από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, απαιτεί συγκέντρωση δυνάμεων και πάλη με ένα πλαίσιο που θα αντιπαλεύει συνολικά την επιχειρηματική δράση των μονοπωλίων, το πλαίσιο της «χωρικής ανασυγκρότησης», τμήμα του οποίου είναι και οι νομοθετικές παρεμβάσεις για τον αιγιαλό. Με αυτά τα κριτήρια, πρέπει να αντιμετωπίζεται και κάθε πρόταση που διατυπώνεται αυτές τις μέρες είτε νομοθετικά από την κυβέρνηση είτε σαν δήθεν αντίδραση από την αξιωματική αντιπολίτευση.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω